Tweestrijd

Brief aan Jaden

Liefste Jaden,

Ik ben nog niet eens weg en ik mis je nu al. Je kent me beter dan ik mezelf ken, ook mijn slechte kanten ken je beter. Ondanks dat rare voorval waar ik opeens wegfietste en een compleet ander persoon leek (ik weet nog steeds niet wat er gebeurde), houd je van me en houd je meer van me dan iemand ooit heeft gedaan.

En ik houd ook van jou, meer dan wie dan ook. De pijn die ik je bezorg door weg te gaan heb ik je altijd willen besparen; ik heb geprobeerd afstand te bewaren tussen ons, maar mijn gevoelens waren te sterk. We zijn maar een korte tijd samen geweest en toch heb ik nog nooit zo'n goede vriend gehad die er altijd voor me was.

Bedankt, Jaden, en sorry, sorry dat ik je in de steek laat. Ik ga niet weg van jou, maar ik ga weg vóór jou. Om je te beschermen tegen mij, tegen wie ik ben. Ik weet niet wie ik ben, maar er gebeuren vreemde dingen met me en ik moet weg. Dat is het beste voor iedereen en ik hoop dat je niet boos zult zijn.

Ik weet niet hoe ik je ooit zal kunnen bedanken voor alles, voor je steun en liefde. En ik weet ook niet hoe ik je me ooit zult kunnen vergeven, maar toch hoop ik dat je dat doet. Wie weet zien we elkaar ooit nog, maar waarschijnlijk kom ik nooit meer terug.

Toch wil ik je nog om een laatste gunst vragen: in de kluis in mijn kast zitten waardevolle spullen. Houd ze, verberg ze, vernietig ze - het maakt niet uit. Maar het is beter als ze niet in verkeerde handen vallen want dat zal jou en mijn familie in moeilijkheden brengen. De code voor de kluis is geschreven op de middelste lat onder mijn matras. Het leek me veiliger om het niet met deze brief te versturen.

Nogmaals, het spijt me. Ik wou dat ik dit verdriet had kunnen voorkomen, maar er is geen andere manier. Ik moet weg. Sorry.

Ik houd zielsveel van je,

Jouw Sky