Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)

Ταξίδι

Η μέρα του ταξιδιού ήρθε πιο γρήγορα από όσο περίμενα... Έχουμε ετοιμάσει ήδη τις βαλίτσες μας με την Amanda και είμαστε έτοιμες για την επόμενη ημέρα... Είπαμε απόψε να μείνουμε στο σπίτι της επειδή φυσικά ο Adam έχει κατασκηνώσει στο δικό μου... Φφφ πέφτω κουρασμένη στο κρεβάτι και αφήνω μια μεγάλη ανάσα ενώ κλείνω σφιχτά τα βλέφαρά μου
(τι έγινε;... Τα φτυσες;)
(φφφ έχω πεθάνει από την κούραση)
Μουρμουρίζω και γελάει
(έλα πιες)
Λέει και μου δίνει μια κούπα με ζεστό τσάι
(μπορείς να μου πεις τι θα κάνω με τον Adam;)
Ρωτάω και ανακάθομαι δίπλα της στο στρώμα
(διώξτον)
(πως;... Έχω σκεφτεί κάθε τρόπο αλλά τίποτα)
(καν'τον να καταλάβει ότι είσαι αλλού)
(να του πω ψέμματα δηλαδή και να παίζω θέατρο μπροστά του)
Λέω ενώ την κοιτάζω υπεροπτικά και χαμογελάει πονηρά
(ακριβώς και σου έχω τον τέλειο παρτενέρ)
(ωχ... Για να ακούσω)
Λέω ενώ πίνω μια γουλιά από το τσάι μου
(Stephen Anderson)
Αμέσως πνίγομαι με το ρόφημα μου και με χτυπάει μαλακά στην πλάτη... Ε μα είναι να μην πνίγω με αυτά που μου λέει;... Να πάρει έκαψα και την γλώσσα μου
(σιγά βρε παιδάκι μου)
(ξέχνα το)
(μα γιατί;... Έτσι θα πατσίσετε κιόλας)
(είπα ξέχνα το... Σιγά μην πω ότι τα έχω με τον Stephen... Φφφ σε κανένα όνειρο)
Η μάλλον σε κανέναν εφιάλτη
(καλά εγώ πάντως δεν πιστεύω ότι απέχει και πολύ από την πραγματικότητα)
Ορίστε;... Αμέσως στρέφω το κεφάλι και την κοιτάζω
(τι εννοείς;)
(έλα τώρα... Μην κρύβεσαι σε μένα... Το ξέρω ότι κάτι τρέχει μεταξύ σας αλλά δεν μιλάω)
Τι;... Απο που και ως που
(τι εννοείς ξέρεις;... Σου είπε κανείς τίποτα;)
(όχι μην ανησυχείς... Δεν καρφώνεσαι... Αλλά φαίνεται ότι... Κάτι τρέχει ανάμεσα σας)
Λέει και αφήνω μια μεγάλη ανάσα κούρασης
(νομίζω ότι τρελαίνομαι σιγά σιγά)
(μα γιατί;)
(επειδή όλα πάνε στραβά... Πρώτα οι καβγάδες με τον Stephen... Ύστερα ο Edward... Και τώρα ο Adam... Απορώ τι άλλο θα γίνει στην συνέχεια)
Λέω και μου χαμογελάει συμπονετικά ενώ ζουλάει τρυφερά τον ώμο μου
(έλα βρε κολλ... Όλα θα πάνε καλά... Θα δεις)
Μακάρι... Αλλά πλέον έχω χάσει την ελπίδα μου για το καλά... Απλώς προσπαθώ να την παλεύω όσο μπορώ με την ζωή μου... Φφ ανάθεμα τι θα συμβεί και σε αυτό το ταξίδι...

Την επόμενη ημέρα έχουμε ήδη φύγει με το αεροπλάνο... Το ταξίδι ήταν πραγματικά κουραστικό... Μόλις πηγαίνουμε στο ξενοδοχείο το πρώτο που κάνω είναι να πάω με την Amanda στο δωμάτιο μας... Ναι ναι θα είμαστε συγκάτοικοι... Απίθανο... Αλλά ξέρω ότι θα το μετανιώσω επειδή όλο το βράδυ θα θέλει να μιλάμε και στην τελική θα κοιμάμαι μόνο δύο ώρες... Μπορεί και μια... Γελάω με την σκέψη
(τι;)
Ρωτάει και κουνάω το κεφάλι
(τίποτα)
Απαντάω και με κοιτάζει κάπως καχύποπτα... Ύστερα αφήνει την βαλίτσα της και πέφτει ανάσκελα στο κρεβάτι της
(χμμ θα είναι οι πιο ωραίες και χαλαρές ημέρες που έχω περάσει)
Λέει ενώ αφήνει μια μεγάλη ανάσα ικανοποίησης και τοποθετεί το χέρια πίσω από το κεφάλι της... Χμμ για σένα μπορεί κολλ... Ξαφνικά κάποιος χτυπά την πόρτα... Αμέσως πηγαίνω και ανοίγω
(St... Εμ κύριε Anderson)
Με διορθώνω αμέσως κάτι που τον κάνει να χαμογελάσει
(δεσποινίς Dillon θα σας παρακαλούσα σε δύο λεπτά να είστε στην ρεσεψιόν... Το ίδιο ισχύει και για την δεσποινίς Hyde)
(μάλιστα κύριε Anderson)
Λέω και με ένα τελευταίο χαμόγελο φεύγει.. Ουφ θεέ μου τι άρωμα έχει αυτός ο άντρας;... Με το ζόρι κρατιόμουν να μην τον φιλήσω εδώ και τώρα
(όλα καλά;)
Ρωτάει η Amanda από μέσα και τότε είναι που συνέρχομαι και κλείνω την πόρτα
(εμ ναι... Πρέπει να κατέβουμε στην ρεσεψιόν)
Λέω και χαμογελάει πονηρά... Άρχισε πάλι η ανάκριση... Δεν της δίνω σημασία και ψάχνω την βαλίτσα μου για να βρω κάποιο συνολάκι...