Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)

Γλυκιά εκδίκηση part 1

Οι επόμενες ημέρες είναι πραγματικά βασανιστήριο για εμένα... Με τον Stephen δεν μιλάμε καθόλου... Λες και είμαστε δύο ξένοι... Ακόμη και τα βλέμματα που ανταλλάσουμε είναι ελάχιστα... Και αυτά μόνο φευγαλέα... Είμαι να σκάσω... Κάθε βράδυ μετανιώνω για το λάθος μου και θέλω απεγνωσμένα να του τηλεφωνήσω... Να του πω πως τον θέλω... Πως μου έχει λείψει... Φφφ γαμω το ξερό μου το κεφάλι γαμω
(εϊ Bella;... Είσαι καλά;)
Με ρωτάει ο Taylor βγάζοντας με από τις αλλόκοτες σκέψεις μου
(εμ τι;... Τι έγινε;)
(γιατί είσαι τόσο αφηρημένη σήμερα;... Μήπως σου συμβαίνει κάτι;)
Ρωτάει και κατζουφιάζω... Τώρα να του πω η να μην του πω;... Βασικά σίγουρα θα τα έχει μάθει από τον κύριο παγόβουνο που βρίσκεται μέσα στην τραπεζαρία αυτή την στιγμή και πίνει κρασί με τους υπόλοιπους... Φφ καταραμένες Κυριακές... Δεν μπορώ να τον κοιτάζω και να το παίζω πως είναι όλα μια χαρά μεταξύ μας
(εϊ Bella;)
(εμ ναι τι;)
Λέω εντελώς εκτός τόπου και χρόνου και στριφογυρίζει τα μάτια του ως ένδειξη αγανάκτησης
(σορρυ απλά... Είμαι λίγο αφηρημένη... Πες μου)
(η μαμά σου μας φώναξε μέσα στην τραπεζαρία... Έλα)
Λέει ενώ με πιάνει από το χέρι και ουσιαστικά με τραβάει έξω από την κουζίνα
(ελάτε παιδιά καθίστε... Έχουμε να σας ανακοινώσουμε κάτι πολύ ευχάριστο)
Ωχ... Η μάνα μου και τα ευχάριστα συνήθως δεν πάνε μαζί
(πείτε μας κυρία Dillon)
Λέει ο Taylor ενώ την κοιτάζει με ενδιαφέρον
(λοιπόν... Τι θα λέγατε να πάμε αύριο όλοι μαζί στο εξοχικό μας στο Άσπεν;)
Λέει η κυρία Anderson τώρα και μου έρχεται να πω όχι αλλά... Φφ θα είναι ίσως μια καλή ευκαιρία να ηρεμήσω λίγο
(μέσα αλλά θέλω να φέρω και την κοπέλα μου μαζί)
Στα τελευταία λόγια η φωνή του Taylor χαμηλώνει... Φαίνεται να διστάζει
(φυσικά)
Απαντάει η μητέρα του και εκείνος μόνο που δεν πετάει από χαρά... Φαντάζομαι ήδη την αντίδραση της Amanda's μόλις της το ανακοινώσει
(κι εγώ είμαι μέσα)
Μουρμουρίζω και ξαφνικά το βλέμμα του στρέφεται στο δικό μου... Αυτά τα σκούρα μάτια... Φφ γαμώτο μου
(αλλά θέλω να έρθει και μια φίλη μαζί)
(εντάξει αγάπη μου δεν υπάρχει θέμα)
Μου λέει η μαμά και τους χαμογελάω γλυκά... Ε τι όλοι μέσα και η Alicia εδώ μόνη της... Στο κάτω κάτω δεν το θεωρώ δίκαιο
(θα έρθω κι εγώ)
Δηλώνει ξαφνικά εκείνος και πολύ αργά στρέφω το κεφάλι και τον κοιτάζω... Γιατί ρε γαμώτο;
(μα εσύ δεν έχεις δουλειά στην σχολή αγόρι μου;)
(ε ας μείνει και για λίγες ημέρες κλειστή... Έτσι και αλλιώς... Χρειάζομαι λίγη ξεκούραση)
Στην τελευταία πρόταση το βλέμμα του συναντά το δικό μου και πραγματικά σαστίζω... Επίτηδες το κάνει... Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί... Νόμιζα ότι τελείωσαν αυτά τα παιχνίδια μεταξύ μας... Μάλλον έκανα λάθος...