Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)

Ζήλια part 2

Οι επόμενες ημέρες κυλούν εκνευριστικά αργά και εκείνος φροντίζει να με εκνευρίζει ακόμα περισσότερο... Δεν ξέρω από που ξεφύτρωσε αλλά ξαφνικά έχει καινούργια γκόμενά... Τον παίρνει από την δουλειά... Τηλεφωνήματα συνέχεια... Ματσ μουτσ και μαλακίες... Τα νεύρα μου... Έχει βαλθεί να με τρελάνει για τα καλά...

Σήμερα είναι Παρασκευή και η σχολή είναι κλειστή... Οπότε αποφασίσαμε να βγούμε για μερικά ψώνια με την Amanda... Αν και βλέπω να μας πιάνει η βροχή αλλά τέσπα... Προχωράμε ανάμεσα στον κόσμο ενώ κοιτάζουμε διάφορες βιτρίνες... Ομολογώ πάντως ότι έχει πολύ ωραίες μπλούζες
(χμμ για πες τώρα... Τι τρέχει με τον Anderson;)
Ρωτάει και στρέφω απότομα το κεφάλι για να την κοιτάξω
(τι είπες;)
(λέω... Με τον Anderson τι γίνεται;... Παίχτηκε κάτι μεταξύ σας;)
Ξανά ρωτάει ενώ με κοιτάζει καχύποπτα... Χμμ θέλει να με εκνευρίσει κι άλλο αυτή
(σαν τι να παίχτηκε δηλαδή;)
(έλα τώρα... Μην μου κάνεις την χαζή)
(α ναι... Τότε πες μου εσύ πρώτη... Τι τρέχει με τον Taylor;)
Η ερώτηση μου την κάνει να παγώσει... Πρέπει κάπως να αλλάξω συζήτηση
(εμ εγώ... Δηλαδή εμείς δεν)
(καλά ναι ότι πεις... Τι έγινε;... Ξαφνικά ξέχασες τον Edward και ερωτεύτηκες τον Taylor;)
Ρωτάω ενώ την κοιτάζω καχύποπτα και χαμογελάει στραβά
(δεν ξέρω... Απλά με τον Taylor... Νιώθω πολύ παράξενα... Όμορφα παράξενα... Μου δείχνει ότι ενδιαφέρεται για εμένα... Σε αντίθεση με τον Edward)
Ε ναι... Αφού ο άνθρωπος είναι κοιμισμένος
(πάντως... Όταν μιλούσες με τον Taylor σας κοιτούσε πολύ έντονα... Και όταν έφυγε... Ο τόνος του... Έμοιαζε σαν να ζήλεψε)
Λέω και τα φρύδια τις ανασηκώνονται από την έκπληξη
(αλήθεια;)
Μουρμουρίζει δύσπιστη και γνέφω αργά καταφατικά... Τι να κάνουμε... Ο έρωτας δεν διαλέγετε
(τι σκέφτεσαι;)
Ρωτάω και κουνάει το κεφάλι
(τίποτα δεν... Απλώς δεν θέλω να ασχοληθώ άλλο)
(μάλλον είναι ψυχανώμαλος)
(η διχασμένη προσωπικότητα)
Λέει και γελάμε
(πάντως ο Taylor είναι καλό παιδί... Αν όντως τον θέλεις... Τότε μην τον αφήσεις... Αλλιώς μην τον πληγώσεις... Δεν του αξίζει)
Εντάξει είναι κολλητή μου αλλά και τον Taylor δεν τον ξέρω λίγο καιρό... Είναι όντως καλό παιδί και θα ταίριαζαν με την Amanda αρκεί να το θέλει και εκείνη
(δεν σου ζητάω να μου απαντήσεις... Η να μου εξηγήσεις τα συναισθήματα σου... Αυτό είναι κάτι που πρέπει να σκεφτείς μόνη σου... Πρέπει να αναλύσεις τα υπέρ και τα κατά τους... Να καταλάβεις τι πραγματικά θέλεις)
Λέω και χαμογελάει γλυκά
(δεν ξέρεις πόσο με βοηθάς... Ευτυχώς που έχω και εσένα)
Μουρμουρίζει και την αγκαλιάζω σφιχτά
(μην ανησυχείς κολλ... Πάντα θα είμαι εδώ... Να σου σπάω τα νεύρα και να σε βοηθάω όσο μπορώ)
Λέω και γελάει... Ύστερα προχωράμε μπροστά ενώ συνεχίζουμε να κοιτάζουμε τριγύρω
(αχ κοίτα αυτό)
Ξαφνικά με σταματάει και στρέφω το κεφάλι για να κοιτάξω την βιτρίνα... Χμμ ωραίο φόρεμα
(θα σου πήγαινε πάρα πολύ)
(ναι αλλά ξέρεις ότι δεν φοράω συχνά φορέματα)
(ναι καθόλου δεν τα φοράς αλλά τέλος πάντων)
Λέει και στριφογυρίζω τα μάτια μου
(βρε βρε βρε... Γεια σας)
Ε όχι... Πόσο γκαντέμο είμαι πια... Τι δουλειά έχει αυτός εδώ;
(γειά σας κύριε Anderson)
(απλά Stephen Amanda και μίλα μου στον ενικό... Δεν είμαστε στην σχολή)
Χμμ πολύ κεφάτος είναι αυτός
(πως και από εδώ;... Ήρθες να ψωνίσεις;)
Ρωτάει η Amanda και ειλικρινά αναρωτιέμαι ποια θα είναι η απάντηση του
(ναι... Θέλω να πάρω ένα δώρο για μια κοπέλα... Όπου να νε θα έρθει κιόλας)
Λέει ενώ κοιτάζει το ρολόι του... Τα νεύρα μου τα νεύρα μου
(οπότε μην σε καθυστερούμε... Πάμε Amanda)
Λέω ενώ την τραβάω μαζί μου και τον προσπερνάμε
(κάτσε βρε παιδί μου... Τι σε έπιασε έτσι στα ξαφνικά;)
(απλά θέλω να... Θέλω να δω κι άλλες βιτρίνες... Εδώ χάνουμε τον χρόνο μας... Αντε πάμε)
(καλά καλά ηρέμησε)
Λέει αλλά συνεχίζω να την τραβάω από το χέρι... Άκουσε εκεί... Παίρνει και δώρα ο χλε χλες... Αλλά θα στον κανονίσω εγώ... Θα τον κάνω να λιώνει στα πόδια μου...