Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)

Ψεύτικη είδηση;

Έχουν περάσει δύο ημέρες όπου έχει φύγει και πραγματικά μου έχει λείψει αφάνταστα... Δεν λέω τα κορίτσια με βοηθάνε... Βγαίνουμε αλλά και πάλι... Δεν καλύπτουν το κενό που μου άφησε εκείνος... Μιλάμε κάθε μέρα στο τηλέφωνο... Είτε με μηνύματα είτε με κλήσεις... Συνήθως αφήνουμε τα τηλέφωνα μας ανοιχτά το βράδυ για έχουμε την αίσθηση ότι κοιμόμαστε μαζί... Πλούσια την κάναμε την κινητή τηλεφωνία... Τέλος πάντων το σημαντικό είναι ότι μου λείπει και ανυπομονώ να γυρίσει...

Φυσικά η σχολή τώρα είναι κλειστή οπότε έχουμε άφθονο χρόνο για βλακείες... Σήμερα είπαμε να καθίσουμε ήρεμα στο σπίτι μου και να τα πούμε χαλαρά μεταξύ μας
(για πες μου Alicia... Τώρα με την εγκυμοσύνη πως νιώθεις;)
Ρωτάει γεμάτη περιέργεια η Amanda και κατζουφιάζω
(εμ εντάξει... Έχω μερικές ζαλάδες... Πονοκεφάλους αλλά κατα τα άλλα καλά)
(κανένα πόνο στην κοιλιά ίσως;)
Ρωτάει και στριφογυρίζω τα μάτια μου
(αν είχε πόνους στην κοιλιά θα ήταν επικίνδυνο ηλίθια)
Λέω και μου πετάει ένα μαξιλάρι... Αλλά αστόχησε χα χα
(ισχύει αυτό... Δεν είναι καλό να έχεις συνεχώς πόνους στην κοιλιά όταν είσαι έγκυος)
Λέει και κοιτάζω με υπεροπτικό ύφος την Amanda
(στα λεγα;)
(αι ρε)
Λέει και μου ξανά πετάει ένα άλλο μαξιλάρι... Μόνο που αυτήν την φορά δυστυχώς με πετυχαίνει
(χα καλά να πάθεις)
(ναι μια φορά είχες τύχη στην ζωή σου και χάρηκες)
Λέω πειραχτηκά και μου βγάζει γλώσσα... Θεέ μου είμαστε τόσο παιδιά
(αρχίζω να αμφιβάλω για τις ηλικίες σας)
Μουρμουρίζει κεφάτα η Alicia και γελάμε όλες μαζί... Ξαφνικά ακούγεται το τηλέφωνο μου και αμέσως πετάγομαι για να το πάρω από το τραπέζι
(δικό μου δικό μου)
Φωνάζω και ένα πλατύ χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου καθώς βλέπω ότι είναι ο Stephen
(ναι)
(γειά σου διαβολάκι μου)
Λέει με εκείνη την βραχνή σέξι φωνή του και πραγματικά λιώνω
(γειά σου μωρό μου)
Λέω ντροπαλά και ξαφνικά εκείνες αρχίζουν και με κοροϊδεύουν
(έλα μωρό μου... Μωρό μου... Μωράκι μου)
Λένε και οι δύο και αμέσως σηκώνομαι και πηγαίνω στο δωμάτιο μου ενώ τους βγάζω γλώσσα... Θα τις κανονίσω μετά... Ειδικά με την δεσποινίς Amanda
(από ότι κατάλαβα περνάς καλά)
Λέει και γελάω
(λίγο... Αλλά λείπεις εσύ)
Μουρμουρίζω παραπονεμένα και τον ακούω να γελάει σιγανά
(θα επιστρέψω μωρό μου... Δύο ημέρες έμειναν κάνε υπομονή)
Λέει και χαμογελάω πλατιά στην αίσθηση ότι θα κοιμόμαστε και πάλι μαζί... Ότι θα ξυπνάμε μαζί... Θα κάνουμε ξανά πράγματα μαζί
(τι σκέφτεσαι μικρή μου;)
Χμμ αν και δεν είναι εδώ... Μπορεί να με καταλάβει
(τίποτα... Απλά μου λείπεις)
Μουρμουρίζω και νιώθω το χαμόγελο του από την άλλη γραμμή
(κι εμένα Bella... Περισσότερο από όσο φαντάζεσαι)
Λέει και ο τόνος του είναι εντελώς σοβαρός κόβοντας μου την ανάσα
(μόλις γυρίσω... Σε θέλω στο κρεβάτι μου... Όλο το βράδυ δική μου)
Και έτσι απλά από γλυκός γίνεται ένας θερμός και άγριος εραστής... Χαχανίζω
(δεν κάνω πλάκα... Όταν γυρίσω δεν θα σε αφήσω να βγεις από το δωμάτιο τουλάχιστον για δύο ημέρες)
Χμμ μου αρέσει η ιδέα του
(τότε δέχομαι το ρίσκο κύριε Anderson)
Λέω ενώ δαγκώνω τα κάτω χείλος μου στην σκέψη του τι θα μπορούσαμε να κάνουμε... Ξαφνικά ακούγονται διάφορες αντρικές φωνές από την άλλη γραμμή και ξεφυσάω δυνατά... Και τώρα η γνωστή ατάκα
(μωρό μου πρέπει να κλείσω... Θα σε πάρω το βράδυ εντάξει;)
(εντάξει... Να προσέχεις)
Μουρμουρίζω και νιώθω το χαμόγελο του από την άλλη γραμμή
(κι εσύ... Τα λέμε το βράδυ)
(φιλιά)
Λέω και το κλείνω... Αχ είμαι πραγματικά ερωτευμένη... Τρελά και αθεράπευτα ερωτευμένη... Μπορώ να πω με σιγουριά ότι ο Stephen Anderson είναι ένα κομμάτι μου πλέον και ότι πραγματικά αν το θελήσει μπορεί να με πονέσει με τον χειρότερο τρόπο... Επειδή του το επιτρέπει η καρδιά μου να το κάνει.. Που μακάρι να μην συμβεί κάτι τέτοιο γιατί πραγματικά θα του σπάσω τα μούτρα... Και δεν αστειεύομαι στο συγκεκριμένο θέμα... Φφφ πρέπει να πάω και στους δικούς μου... Κρίμα που έφυγε η Victoria πάντως... Είχα συνηθίσει την πάρεα της... Τώρα μιλάμε μόνο από το κινητό μιας και επέστρεψε στην Αγγλία... Ο Taylor πάλι έμαθε για την σχέση μας και δεν τον πείραξε καθόλου... Ίσα ίσα που χάρηκε κιόλας... Τώρα μένουν μόνο οι γονείς μας για να το μάθουν... Πραγματικά δεν θέλω να φανταστώ τα πρόσωπα τους μόλις το μάθουν... Φφ δεν θα αντέξω να δω την απογοήτευση στο πρόσωπο της μητέρας μου... Η αν πάθει κάτι ο μπαμπάς;... Χριστέ μου αυτό δεν το είχα σκεφτεί... Ιιι δεν πρέπει να το μάθουν... Όχι δεν πρόκειται ποτέ να το μάθουν... Το πήρα απόφαση... Αχ θεέ μου τι βλακείες λέω;... Αμέσως σηκώνομαι και πηγαίνω μέσα να τακτοποιήσω τις άλλες...

Άλλη μια κουραστική ημέρα πέρασε κι εγώ πέφτω στο κρεβάτι κατά ρακωμένη... Είμαι πραγματικά πτώμα... Αλλά δεν πρόκειται να κοιμηθώ αν δεν μου τηλεφωνήσει εκείνος... Γιαυτό μπαίνω στο διαδίκτυο και χαζεύω κοιτάζοντας τα νέα της ημέρας... Ξαφνικά όμως το μάτι μου πιάνει το όνομα του σε μια στήλη... Στάνταρ γράφουν για το ταξίδι του πετυχημένου Stephen Anderson... Πραγματικά είναι πολύ διάσημος... Διαβάζω προσεκτικά την στήλη...

Σε εστιατόριο του Παρισιού βρέθηκε σήμερα ο γνωστός μάγειρας Stephen Anderson... Ο διάσημος σεφ βρέθηκε με πολλές ακόμα σημαντικές προσωπικότητες καθώς και με την διάσημη και πετυχημένη δικηγόρο Amelia Lauren's... Στις παρακάτω φωτογραφίες θα παρατηρήσετε πολλές αγκαλιές... Και ίσως ερωτικές ματιές...

Τι;... Τι λένε τούτη εδώ;... Κοιτάζω προσεκτικά τις φωτογραφίες και πραγματικά μένω με το στόμα ανοιχτό... Όντως την κρατάει πολύ κοντά του... Το χέρι του είναι συνεχώς στην μέση της και στις φωτογραφίες όλο χαμόγελα... Χριστέ μου νιώθω να πνίγομαι από τον πανικό... Αμέσως σηκώνομαι από το κρεβάτι και φοράω ένα τζάκετ... Θέλω λίγο χρόνο για να ηρεμήσω... Βγαίνω γρήγορα στην αυλή και κάθομαι στην μπαλκονόπορτα... Δεν μπορώ δεν μπορώ πνίγομαι... Γαμώτο δεν μπορώ να το πιστέψω... Δεν είναι δυνατόν να μου έκανε κάτι τόσο χοντρό... Κάτι τόσο ψυχοφθόρο... ΓΑΜΏΤΟ... Πετάγομαι από την θέση μου και αρχίζω να σπάω ότι βρω μπροστά μου... Βάζα... Γυαλιά... Το τραπέζι... Ότι βρω... Αυτή την στιγμή νιώθω σαν θηρίο στο κλουβί... Δεν μπορώ ρε πούστη μου με τρελαίνει η προδοσία... Με τρελαίνει που πριν από δύο ημέρες μου έλεγε τόσο όμορφα λόγια και τώρα ανακαλύπτω ότι πήγε στο Παρίσι για γκόμενά... Για αυτό το αγγούρι... Για αυτή την μύξα γαμώ το κέρατο μου
(Bella... Bella ηρέμησε)
Η φωνή της Alicia's με κάνει να σταματήσω και στρέφω το κεφάλι για να την κοιτάξω... Δεν ξέρει τι μου ζητάει αυτή την... Ξαφνικά ακούγεται το τηλέφωνο μου και αμέσως το βγάζω από την τσέπη μου... Καλώς και τον ψεύτη
(μην τολμήσεις να με ξανά πάρεις τηλέφωνο ακούς;... Ποτέ ξανά... Σε μισώ... Σε μισώ σε μισώ)
Του φωνάζω και το κλείνω... Ύστερα πετάω το τηλέφωνο στο πάτωμα κάνοντας θρύψαλα την οθόνη... Γαμώτο δεν μπορώ... Ο θυμός με κυριεύει... Κάθομαι στο πάτωμα και ξεσπάω σε κλάματα... Σε δυνατά τρανταχτά κλάματα... Δεν μπορώ να το πιστέψω... Δεν μπορεί να μου το έκανε αυτό... Ξαφνικά νιώθω δύο χέρια να τυλίγονται γύρο μου και χώνομαι πρόθυμα στην αγκαλιά της Alicia's ενώ συνεχίζω να κλαίω με σπαρακτικούς λυγμούς... Γιατί μου το έκανε αυτό ρε πούστη μου;... Εγώ... Εγώ τον ερωτεύτηκα που να πάρει η οργή... Τον ερωτεύτηκα και αυτός... Γαμώτο.