Εμπόδιο

2.5K 166 7
                                    


Έχει περάσει ένας μήνας που είμαστε μαζί... Ένας υπέροχος μήνας γεμάτος χαρά και καλοπέραση και δεν εννοώ τα πλούτη... Τα ψώνια κτλπ... Αυτά ούτως ή άλλως δεν με ενδιαφέρουν... Εννοώ την καλοπέραση μαζί του... Να βγαίνουμε έξω... Να κάνουμε βόλτες... Να κάνουμε απλά πράγματα... Να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε μαζί... Χμμ η ζωή είναι τόσο ωραία μαζί του... Κάθε μέρα... Κάθε ώρα... Κάθε λεπτό είμαι μαζί του... Και όταν λείπει νιώθω πως παίρνει ένα κομμάτι μου μαζί του... Πολύ παράξενο... Μου έχει γίνει ήδη απαραίτητος...

Σήμερα περνάμε μια υπέροχη ημέρα στην σχολή... Εγώ και η Amanda ως συνήθως διασκεδάζουμε ενώ ταυτόχρονα μαγειρεύουμε
(για πες... Πως περνάς;)
Με ρωτάει και ξέρω σε πιο θέμα αναφέρεται
(υπέροχα)
Απαντάω ενώ την κοιτάζω με ένα ασυγκράτητο χαμόγελο
(θεέ μου φτάνει με τόση χαρά)
Λέει πειραχτηκά και γελάω
(μα δεν μπορώ... Αυτός ο μήνας ήταν παραμυθένιος... Ήμασταν συνέχεια μαζί... Χμμ με κάνει ευτυχισμένη)
Λέω σιγανά ώστε να μην μας ακούσουν οι άλλοι και η Amanda γελάει
(δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι... Αν και ξέρεις πως αυτή η σχέση είναι εντελώς κουφή έτσι;)
Λέει και κατζουφιάζω
(τι εννοείς;)
(εννοώ πως στην αρχή ήσασταν συνέχεια κόντρες και φωνές και ανταγωνισμός στο φουλ... Ίσως σου έκαναν καλό αυτά τα ιδιαίτερα μαθήματα)
Ψιθυρίζει κοντά στο αυτί μου και χαχανίζω... Ναι έχει δίκιο... Είναι λίγο κουφό αλλά τι να κάνουμε... Δεν διαλέγουμε ποιον θα ερωτευτούμε...

Έπειτα από μερικές ώρες μαζεύουμε τα πράγματα μας με την Amanda... Μου κάνει εντύπωση που δεν ήρθε ακόμα ο Stephen... Βγάζω το τηλέφωνο από την τσέπη μου και κοιτάζω την οθόνη μήπως έστειλε κανένα μήνυμα αλλά τελικά δεν
(τι τρέχει;)
Με ρωτάει η Amanda και κουνάω το κεφάλι
(δεν ήρθε ακόμη και ανησυχώ)
Μουρμουρίζω και χαμογελάει στραβά
(ηρέμησε... Όπου να νε θα έρθει είμαι σίγουρη)
(τέλος πάντων εσύ δεν μου είπες... Πως τα πας με τον Taylor;)
Ρωτάω και ένα πονηρό χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο της
(στα καλύτερα μας)
Απαντάει και γελάω... Ξαφνικά όμως το τηλέφωνο μου δονείται ενημερώνοντας με πως έχω μήνυμα... Αμέσως το ανοίγω και βλέπω ότι είναι από τον Stephen

Συγγνώμη μωρό μου αλλά δεν γίνεται να συναντηθούμε απόψε... Δυστυχώς είχαμε ένα έκτακτο συνέδριο και πρέπει να είμαι εδώ... Θα τα πούμε αύριο φιλιά

Δεν ξέρω γατί αλλά νιώθω την καρδιά μου να βουλιάζει και τον πανικό να με πνίγει... Για κάποιον περίεργο λόγο το μυαλό μου γυρίζει πίσω... Τότε όταν επιστρέψαμε από την Ισπανία και ξαφνικά έκανε ότι δεν με ξέρει... Όχι
(εϊ Bella;... Τι έγινε;)
(ε τίποτα... Δεν είναι τίποτα)
Λέω όσο πιο πειστικά μπορώ αλλά φυσικά δεν καταφέρνω να της κρυφτώ
(πλάκα κάνεις;... Εσύ χλώμιασες ολόκληρη)
Λέει και διακρίνω ανησυχία στον τόνο της φωνής της... Τι να της πω τώρα;... Γαμώτο το μυαλό μου παίζει περίεργα παιχνίδια... Όχι δεν παίζει να συμβεί αυτό... Δεν θα μου το ξανά κάνει... Το ξέρω... Του έχω εμπιστοσύνη
(θέλεις να πάμε για κανένα ποτό μήπως;)
Προτείνει και σκέφτομαι πως είναι μια καλή ευκαιρία για να ξεφύγω λίγο...

Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ