Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)

Εξομολόγηση

Την επόμενη ημέρα ξυπνάω αναζωογονημένη... Ευτυχώς απόψε κατάφερα να κοιμηθώ... Η Amanda πάλι έχει ξεραθεί... Λες και βρίσκεται σε κώμα αλλά κρίμα είναι να την ενοχλήσω... Ποιός ξέρει τι ώρα ήρθε εχθές... Σηκώνομαι με όρεξη από το κρεβάτι και πηγαίνω στο μπάνιο για να κάνω ένα γρήγορο πρωινό ντουζ...

Μόλις βγαίνω ακούω έναν ψεύτικο ξερό βήχα και αμέσως το βλέμμα μου στρέφεται σε εκείνη
(ω καλημέρα)
Λέω και με κοιτάζει ειρωνικά με ανασηκωμένο το φρύδι της... Δεν μου αρέσει αυτό
(πως πέρασες εχθές;)
Ρωτάει και κουνάω μπερδεμένη το κεφάλι μου
(σαν πως να περάσω;... Πονούσε συνεχώς η κοιλιά μου και ήμουν όλη την ώρα ξαπλωμένη)
Τελικά στο στόμα μου το έχω το ψέμα
(α ναι... Και τότε αυτό από ποιον έρχεται;)
Λέει και ξαφνικά μου πετάει ένα ροζ τριαντάφυλλο που δεν είχα προσέξει ότι κρατούσε
(ποιός το έστειλε αυτό;)
Ρωτάω ενώ παίρνω μια βαθιά ανάσα... Χμμ είναι ολόφρεσκο... Και μυρίζει υπέροχα
(ήθελα να σου δώσω αυτοπροσώπος αυτό το λουλούδι αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα... Εχθές ήταν μια από τις πιο μαγικές νύχτες της ζωής μου και το λατρεύω όταν σε ακούω να τραγουδάς... Απόψε θα σε περιμένω στο δωμάτιο μου... Έχω να σου δώσω κι άλλα δώρα... Stephen Anderson)
Πω δεν το πιστεύω... Καρφωθήκαμε
(εμ Amanda... Μπορώ να σου εξηγήσω)
(τι να εξηγήσεις;... Σορρυ πόσο τρελή είσαι;... Αντί να σκαρφιστείς μια ολόκληρη σκευωρία μπορούσες πολύ απλά να μου πεις ότι θα βγεις μαζί του)
(ναι αλλά δεν ήθελα να νιώθεις ότι σε παρατάω για να είμαι με τον Stephen)
Μουρμουρίζω απολογητικά και χαμογελάει ενώ έρχεται και με αγκαλιάζει
(τι λες βρε χαζό... Το λατρεύω να σε βλέπω έτσι)
(πως έτσι δηλαδή;)
Ρωτάω περίεργη ενώ τραβιέμαι για να την κοιτάξω
(Bella δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει αλλά... Απο προχθές είσαι μέσα στο κέφι και στην χαρά... Το πρόσωπο σου λάμπει... Δεν είσαι μίζερη και σοβαρή ως συνήθως... Ούτε όταν τα είχες με τον Adam δεν σε έβλεπα τόσο χαρούμενη)
Λέει και πραγματικά τα λόγια της με προβληματίζουν... Ναι είναι αλήθεια... Με τον Stephen αυτές τις δύο ημέρες περνάω υπέροχα... Με κάνει πραγματικά χαρούμενη... Κάτι που έλειπε από την ζωή μου τόσο καιρό
(Amanda είναι πολύ παράξενο αλλά... Όλων αυτόν τον καιρό που καβγαδίζουμε... Που έχουμε αυτές τις διαφωνίες... Που πραγματικά φτάνουμε στα όρια μας... Δεν ξέρω... Με κάνει να νιώθω πολύ περίεργα αυτές τις ημέρες... Όμορφα περίεργα και τώρα... Συνειδητοποιώ πόσο ανάγκη το είχα)
Σταματάω και παίρνω μια βαθιά ανάσα ενώ σκέφτομαι όλες τις στιγμές που πέρασα μαζί του... Που συνήθως ήταν καβγάδες η φιλιά... Αλλά και αυτό έχει την σημασία του τελικά
(νομίζω πως... Τον έχω ερωτευτεί)
Προσθέτω σιγανά και την βλέπω να με κοιτάζει τελείως σοκαρισμένη με το στόμα να χάσκει
(αλήθεια;)
(νομίζω δεν... Δεν είμαι σίγουρη)
Μουρμουρίζω ενώ περνάω νευρικά το χέρι από τα μαλλιά μου
(κολλ αυτό είναι απλά τέλειο... Δεν ξέρεις πόσο ευτυχισμένη με κάνεις... Αχ Bella είμαι πολύ περήφανη για εσένα)
Λέει και η χαρά δεν κρύβεται από τον τόνο της φωνής της... Αμέσως με αγκαλιάζει αλλά ξαφνικά ακούγεται το τηλέφωνο της και τρέχει για να το πάρει
(ναι... Έλα Taylor... Κι εμένα)
Λέει ναζιάρικα ενώ μου κλείνει το μάτι και πηγαίνει μέσα στο μπάνιο... Χαχανίζω... Λατρεύω την τρελή κολλητή μου...