Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)

Αποκαλύψεις

Πλέον έχει ξημερώσει κι εγώ πίνω τον τρίτο μπορεί και τέταρτο καφέ... Κάθομαι στον πάγκο της κουζίνας και κοιτάζω έξω από το παράθυρο... Έξω βρέχει και εκείνος ακόμα λείπει... Μπορεί να μου πει κάποιος που στον διάολο βρίσκεται;... Ξαφνικά ακούγεται το τηλέφωνο μου και αμέσως το παίρνω στα χέρια μου ελπίζοντας ότι είναι ο Adam
(ναι)
(έλα κολλ που είσαι;)
Αλλά τελικά είναι η Amanda... Ξεφυσάω δυνατά ενώ κλείνω απογοητευμένη τα μάτια
(εϊ Bella)
(ναι Amanda)
(τι τρέχει;)
Ρωτάει και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(έκανα μια πολύ μεγάλη βλακεία εχεθς το βράδυ)
(να φανταστώ ήσουν με τον Stephen έτσι;)
Πως τα πιάνεις πως τα πιάνεις
(ακριβώς... Και όταν γύρισα έριξα ένα γερό ματσ με τον Adam ώσπου στο τέλος έφυγε... Έχει εξαφανιστεί από εχθές το βράδυ και έχω κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον βρω αλλά)
Δεν ολοκληρώνω την πρόταση μου... Δεν μπορώ
(αν πάθει κάτι εξαιτίας μου... Πραγματικά δεν θα μου το συγχωρήσω ποτέ Amanda)
(έλα ρε σταμάτα... Δεν νομίζω ότι θα κάνει κάτι κακό... Απλά θα ξεσπάσει όπως μπορεί και μετά θα επιστρέψει)
Να επιστρέψει που;... Εδώ δεν θέλει να με κοιτάζει
(φοβάμαι πως ίσως εξαφανιστεί πάλι... Και αυτήν την φορά το έχω προκαλέσει εγώ)
Μουρμουρίζω αδύναμα ενώ τοποθετώ το χέρι στο μέτωπο μου... Πρέπει να ηρεμήσω... Φφφ ας στείλει τουλάχιστον ένα μήνυμα ότι είναι καλά... Είναι ανάγκη να με ταλαιπωρεί έτσι τώρα;
(δεν νομίζω... Μην ανησυχείς ρε θα γυρίσει και μην κατηγορείς άδικα τον εαυτό σου)
Ε όχι και άδικα... Αυτό που έκανα ήταν χοντρό... Ουσιαστικά έπαιξα μαζί του ενώ δεν του άξιζε... Οκ μπορεί να με πόνεσε στο παρελθόν αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να τον εκδικηθώ... Χριστέ μου τι θα κάνω τώρα;... Ξαφνικά ακούγεται το κουδούνι της πόρτας και αμέσως οι ελπίδες μου αναπτερώνονται
(Amanda πρέπει να ήρθε... Σε κλείνω)
Λέω και αμέσως πατάω το κουμπί του τερματισμού... Ύστερα σηκώνομαι και πηγαίνω γρήγορα στην πόρτα... Την ανοίγω αλλά ξαφνιάζομαι καθώς βλέπω μια νεαρή γυναίκα να στέκεται στην είσοδο
(εμ καλησπέρα)
Λέει ντροπαλά και κατζουφιάζω... Ποια είναι τώρα αυτή;
(καλησπέρα)
(είστε η δεσποινίς Izabella Dillon;)
(μάλιστα και εσείς;)
Ρωτάω και κολλάει για μερικά λεπτά ενώ παίζει νευρικά με τα δάχτυλα της
(είμαι... Είμαι μια φίλη του Adam)
Ορίστε;... Και αμέσως νιώθω τον πανικό να με τυλίγει απειλώντας να με πνίξει
(τι έπαθε ο Adam... Είναι καλά;)
Ρωτάω δίχως να κρύβω την αγωνία στο τόνο της φωνής μου... Τα μάτια της γουρλώνουν και την παρατηρώ να ξεροκαταπίνει
(έχω πολλά να σας πω... Έχετε λίγο χρόνο;)
Ρωτάει και αρχικά σαστίζω αλλά ύστερα της κάνω νόημα να περάσει μέσα
(έλα κάθισε)
Της λέω καθώς μπαίνουμε στην κουζίνα και κάθεται σε ένα σκαμπό απέναντι μου στον πάγκο της κουζίνας
(καταρχήν πες μου το όνομα σου και τι σχέση έχεις εσύ με τον Adam;)
Ρωτάω και την παρατηρώ να παίζει για μερικά λεπτά με τα δάχτυλα της... Φαίνεται νευρική... Τι γίνεται σήμερα;
(με λένε Alicia και είμαι η κοπέλα του Adam)
Και τότε είναι που η Bella παθαίνει εγκεφαλικό
(η ποια του;)
(η κοπέλα του... Είχαμε σχέση για περίπου ενάμιση χρόνο)
Κάνει μια παύση για να πάρει μια βαθιά ανάσα θάρρους και συνεχίζει
(πριν μερικές ημέρες τσακώθηκα πολύ άσχημα μαζί του και έτσι στα ξαφνικά έφυγε)
Α το έχει κάνει επάγγελμα ο αλήτης
(και πως έμαθες για εμένα;)
(μου είχε μιλήσει κάποτε για εσένα... Μου είπε πως ήσουν μια πολύ καλή του φίλη αλλά έχετε καιρό να επικοινωνήσετε)
Α ξαφνικά έγινα καλή του φίλη... Πω ρε θράσος που κουβαλάει αυτός ο άνθρωπος
(βλακείες... Ήμουν η πρώην κοπέλα του την οποία εγκατέλειψε έτσι στα ξαφνικά όπως έκανε και με εσένα)
Λέω και τα φρύδια τις ανασηκώνονται από την έκπληξη
(ο ορι ορίστε;)
(αυτό που άκουσες Alicia... Ο Adam κι εγώ είχαμε πολλά χρόνια σχέση... Γνωριστήκαμε στο λύκειο... Ήμασταν καλά μαζί ή μάλλον... Έτσι πίστευα εγώ... Ώσπου μια ημέρα του πρότεινα να συγκατοικήσουμε... Εκείνος δέχτηκε με μεγάλη χαρά αλλά ξαφνικά έγινε καπνός)
Όσο μιλάω εκείνη με παρακολουθεί σοκαρισμένη από τις αποκαλύψεις μου... Τι κάθαρμα ρε... Θεέ μου ευτυχώς που δεν έκανα το λάθος να τον παντρευτώ πόσο μάλλον να είμαι ξανά ολοκληρωτικά μαζί του... Αυτός είναι εντελώς αλλού... Ξαφνικά εκείνη να ξεσπάει σε κλάματα ενώ τοποθετεί το χέρι στο μέτωπο της... Ωχ
(εϊ μην κάνεις έτσι... Κι εγώ πονούσα στην αρχή... Αλλά να ξέρεις ότι όλα περνούν)
(δεν είναι μόνο αυτό)
Ε βέβαια... Απογοήτευση... Μίσος... Απέχθεια... Απομάκρυνση.... Και στο τέλος έρχεται το τίποτα... Την καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κι εγώ έτσι ένιωθα στην αρχή
(είμαι έγκυος)
Τι;... Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα από το σοκ το ίδιο και το στόμα μου
(τι τι είπες;)
(είμαι έγκυος... Τεσσάρων η πέντε εβδομάδων νομίζω)
Μουρμουρίζει ενώ σκουπίζει τα δάκρυα της και νιώθω τον αέρα να αδειάζει από τα πνευμόνια μου... Τι ακούω πρωί πρωί;.... Μήπως κοιμάμαι ακόμα;
(δεν ξέρω τι να κάνω... Εκείνος με παράτησε... Οι δικοί μου δεν ξέρουν τίποτα... Τι θα κάνω;)
Ω να πάρει... Πραγματικά την λυπάται η ψυχή μου... Το παλιό καθίκι... Κάτσε να γυρίσει και θα τα πούμε καλά... Και την ώρα που το λέω ακούω την πόρτα να ανοίγει και αμέσως στρέφω το κεφάλι για να τον δω να μπαίνει με αργά βήματα μέσα στην κουζίνα
(γειά)
Λέει βαριεστημένα ενώ από το πρόσωπο του και μόνο μπορείς να καταλάβεις πόσο κουρασμένος είναι... Τα μάτια του γουρλώνουν καθώς αντικρίζει την Alicia και σκέφτομαι ότι τώρα αρχίζει το σόου
(να φανταστώ ότι δεν χρειάζεται να σας συστήσω... Σωστά Adam;)
Λέω ειρωνικά αλλά δεν μου δίνει σημασία και απλά συνεχίζει να την κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω
(τι διάολο κάνεις εσύ εδώ;)
Ρωτάει έπειτα από αρκετά λεπτά και εκείνη ξεροκαταπίνει
(ήρθα... Ήρθα να σε βρω)
Απαντάει σιγανά ενώ χαμηλώνει το βλέμμα στα μπλεγμένα της δάχτυλα
(βγες από εδώ μέσα τώρα)
Λέει ενώ έρχεται και την αρπάζει από τον αγκώνα... Τι κάνει ρε;
(ποιός διάολος σου είπε να έρθεις να με βρεις;... Νομίζω ότι ήμουν ξεκάθαρος στο γράμμα που σου άφησα... Μην με ψάξεις δεν σε θέλω άλλο... Τι δεν κατάλαβες από αυτές τις γαμημένες λέξεις)
(άφησε την)
Λέω ενώ πηγαίνω προς το μέρος τους και του τραβάω το χέρι από τον αγκώνα της... Το σαστισμένο του βλέμμα συναντά το άγριο δικό μου και κουνάει έκπληκτος το κεφάλι
(τι κάνεις;)
(την υποστηρίζω... Γιατί έμπλεξε με ένα κάθαρμα σαν εσένα)
(Bella πρόσεχε τα λόγια σου... Για να μην θυμηθώ και τα δικά σου)
(τότε καλύτερα να θυμηθώ εγώ τα δικά σου... Η κοπέλα από εδώ μου τα είπε όλα... Καλά ρε πόσο ξεφτίλας είσαι γαμώτο μου;... Το έχεις κάνει σύστημα έτσι;... Όποια δεν σου αρέσει την παρατάς με ένα γράμμα και απλά εξαφανίζεσαι... Ποιός νομίζεις ότι είσαι ρε φίλε;)
Φωνάζω μπροστά στα μούτρα του και παρατηρώ τον θυμό να γεμίζει το βλέμμα του... Άκουσε εκεί θα μου την βγει και από πάνω
(γιατί το έκανες Adam;)
Ρωτάει με αδύναμη φωνή η Alicia και την αγριοκοιτάζει
(θέλεις στα αλήθεια να μάθεις;)
Αντιγυρίζει ειρωνικά και ξεροκαταπίνω
(είδα το τεστ σου Alicia... Ήσουν έγκυος σωστά;)
Τι;... Αμέσως στρέφω το κεφάλι και κοιτάζω εκείνη η οποία έχει μείνει με το στόμα ανοιχτό από το σοκ
(μα... Μα νόμιζα ότι)
(ότι δεν θα το μάθαινα η ότι θα το ήθελα;... Είσαι εντελώς χαζή κορίτσι μου... Απλά πέρασα κάποιες στιγμές μαζί σου και αυτό ήταν όλο... Δεν το είχα καν σκεφτεί ότι θα μπορούσες να μείνεις έγκυος... Έφυγα με την ελπίδα ότι θα φερθείς έξυπνα και θα το ρίξεις)
Τι λέει ρε;... Μαζέψτε τον κάποιος έχει τρελαθεί
(καλά ρε ακούς τι λες;... Εδώ μιλάμε ότι η κοπέλα έμεινε έγκυος στο παιδί σου και εσύ αντί να της συμπαρασταθείς σηκώθηκες και έφυγες;... Πω δεν σε πιστεύω... Καλά ρε δεν ένιωθες έστω μια σταλιά ενοχής για αυτό που έκανες;... Πως μπορούσες να μου πουλάς έρωτες και ιστορίες ενώ ήξερες ότι... Γαμώτο είσαι αηδιαστικός)
(Bella να σου εξηγήσω)
(σήκω και φύγε τώρα)
Πετάω με κοφτό απόλυτο τόνο ενώ τον αγριοκοιτάζω και το στόμα του μισανοίγει από το σοκ
(Bella σε παρακαλώ άκουσε με)
(τι δεν καταλαβαίνεις γαμώ το κέρατο μου... Σήκω και φύγε από το σπίτι μου ΤΏΡΑ)
Φωνάζω τόσο δυνατά που είμαι σίγουρη πως μας άκουσαν οι γείτονες... Εκείνος μένει απλά να με κοιτάζει σαν χάνος κι εγώ χάνω την υπομονή μου... Αμέσως απλώνω τα χέρια και τον σπρώχνω δυνατά ώστε να βγει έξω
(φύγε... Και μην διανοηθείς να πατήσεις το πόδι σου εδώ... Γιατί πραγματικά θα σου τσακίσω τα κόκαλα)
Λέω απειλητικά ενώ τον πετάω έξω και κλείνω την πόρτα... Πάει και αυτό... Για το μόνο που μετανιώνω είναι που τον ερωτεύτηκα κάποτε... Ξαφνικά ακούω πνιχτά αναφιλητά και αμέσως πηγαίνω προς το μέρος της και την αγκαλιάζω
(έλα ηρέμησε... Όλα θα πάνε καλά)
Μουρμουρίζω για να την καθησυχάσω και εκείνη συνεχίζει να κλαίει πιο δυνατά τώρα ενώ με κρατάει σφιχτά πάνω της... Φφ έχουμε δρόμο και με αυτήν... Τι ατυχία την βρήκε ρε γαμώτο
(συγγνώμη για... Για την αναστάτωση... Καλύτερα να πηγαίνω)
(που θα πας σε τέτοια κατάσταση;... Καταρχήν έχεις κάποιον εδώ για να περάσεις την νύχτα;... Βασικά που μένεις;)
(στο Μπρούκλιν... Δεν έχω κανέναν εδώ αλλά... Καλύτερα να φύγω... Αρκετά προβλήματα έφερα)
(όχι όχι κόψε της βλαλείες... Θα μείνεις εδώ για όσο χρειαστεί εντάξει;... Θα σε φιλοξενήσω εγώ)
Μουρμουρίζω και με κοιτάζει έκπληκτη
(α αλήθεια;)
(ναι... Μάλιστα θα σε βοηθήσω να μιλήσεις και στους δικούς σου)
Λέω και επιτέλους τα χείλη της στραβώνουν προς τα πάνω σε ένα αισιόδοξο χαμόγελο... Ύστερα με αγκαλιάζει σφιχτά ενώ με ευχαριστεί συνεχώς... Τώρα μπαίνουμε σε άλλο τρυπάκη αλλά τι να κάνω... Δεν μπορώ να την αφήσω έτσι... Πρέπει να την βοηθήσω.