Προδοσία

2.3K 167 17
                                    


Όλο το βράδυ δεν μπόρεσα να κοιμηθώ... Περίμενα να περάσουν οι ώρες ώστε να πάω να τον βρω... Περίεργο αυτός είπε πως θα έρθει να με πάρει... Αλλά επίσης είπε ότι θέλει να μου πει κάτι σημαντικό...

Η ώρα είναι εννιά το πρωί κι εγώ έχω ήδη ξεκινήσει για το διαμέρισμα του... Κοιτάζω συνεχώς τριγύρω για να καλμάρω τον εαυτό μου αλλά δεν μπορώ
(εμ μπορείτε να πάτε λίγο πιο γρήγορα σας παρακαλώ)
Λέω στον ταξιτζή για εκατοστή φορά και ευτυχώς δεν μου φέρνει αντιρρήσεις και πατάει το γκάζι... Έλα έλα κάνε γρήγορα... Νομίζω πως είμαι παρανοϊκή... Δεν εξηγείται αλλιώς... Έπειτα από μερικά λεπτά φτάνουμε επιτέλους έξω από το σπίτι του... Αφήνω μερικά χαρτονομίσματα στον ταξιτζή και βγαίνω σβέλτα από το αμάξι... Μπαίνω μέσα και τρέχω προς το ασανσέρ... Πρέπει να προλάβω... Πατάω σαν μανιακή το κουμπί και επιτέλους οι πόρτες κλείνουν και το ασανσέρ ανεβαίνει... Έλα έλα πάνε πιο γρήγορα... Είμαι πολύ νευρική... Μετράω τα λεπτά ώσπου επιτέλους το ασανσέρ σταματάει στον όροφο του και αμέσως πηγαίνω προς την είσοδο
(δεσποινίς Dillon)
Με χαιρετάει ο Gohen ο bodyguard του Stephen και παίρνω μια βαθιά ανάσα για να με ηρεμήσω
(καλημέρα Gohen εμ ήρθα για τον Stephen)
(φυσικά... Περάστε)
Λέει και με αφήνει να προχωρήσω στο σπίτι... Μόλις μπαίνω μέσα αυτό που αντικρίζουν τα μάτια μου... Πραγματικά με σκοτώνει
(τι διάολο θέλεις εσύ εδώ;)
Πετάω έξαλλη και στρέφεται για να με κοιτάξει
(ω καλημέρα και σε σένα αγαπητή μου... Έλα κάθισε... Μας ετοιμάζω πρωινό)
Λέει και πραγματικά δεν αντέχω άλλο... Θέλω να την σαπίσω
(σε ξανά ρωτάω... Τι διάολο θέλεις εσύ εδώ μέσα;)
Ο τόνος μου ανεβαίνει από θυμό και εκείνη με πλησιάζει με αργά βήματα... Τότε είναι που παρατηρώ πως είναι γυμνή εκτός από ένα λευκό πουκάμισο που φτάνει ως τους μηρούς της... Αυτό είναι το πουκάμισο του Stephen
(τι τρέχει... Σοκαρίστηκες;)
Ρωτάει ειρωνικά και ανοιγοκλείνω πολλές φορές τα μάτια μου προσπαθώντας να συγκρατήσω τα δάκρυα μου... Όχι δεν μπορεί
(σου το είπα κοριτσάκι... Ο Stephen θα είναι για πάντα δικός μου... Μπορεί να ήταν μαζί σου αλλά... Δεν ήταν ολοκληρωτικά μαζί σου... Ποτέ)
Τα λόγια της με πονάνε όσο τίποτα άλλο και κάνω μερικά βήματα πίσω... Δεν μπορώ να το πιστέψω... Παίρνω βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω καθώς νιώθω τον πανικό να συσσωρεύεται στον λαιμό μου απειλώντας να με πνίξει
(πρέπει να σου ομολογήσω πως... Σε λυπάμαι αυτή την στιγμή... Άλλα σε έκανε να πιστέψεις... Και άλλα έκανε αυτός)
Υπό άλλες συνθήκες δεν θα την είχα πιστέψει... Αλλά τώρα το πράγμα μιλάει από μόνο του... Δεν μπορώ να την αμφισβητήσω... Κλείνω τα μάτια και παίρνω άλλη μια βαθιά ανάσα... Είμαι μεγάλη και δυνατή γυναίκα... Μπορώ να το αντιμετωπίσω
(νόμιζα ότι είχε αλλάξει... Αλλά τελικά είχες δίκιο... Συγχαρητήρια Melanie... Τώρα είναι όλος δικός σου)
Λέω απογοητευμένη ενώ χτυπάω παλαμάκια και εκείνη χαμογελάει θριαμβευτικά... Δεν θα μείνω για να ξεφτιλίσω περισσότερο τον εαυτό μου... Οπότε κάνω μεταβολή και φεύγω από εκεί μέσα... Αρκετά ανέχτηκα... Αρκετά άκουσα... Μόλις μπαίνω στο ασανσέρ πραγματικά δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο και ξεσπάω σε κλάματα ενώ σιγά σιγά καταρρέω στο πάτωμα... Δεν μπορώ να το πιστέψω... Δεν γίνεται να μου το έκανε αυτό... Γαμώτο πονάω... Νιώθω την καρδιά μου χίλια κομμάτια και την ψυχή μου εντελώς ριγμαμένη... Νόμιζα πως μπορούσα να τον αλλάξω... Νόμιζα πως ήμασταν μαζί... Όμως αυτός... Αυτός με πρόδωσε με τον χειρότερο τρόπο... Γαμώτο δεν έχω την δύναμη να θυμώσω... Πρώτη φορά αισθάνομαι έτσι... Πρώτη φορά νιώθω ότι έχω πραγματικά διαλυθεί...

Μόλις επιστρέφω στο σπίτι μου αρχίζω να μαζεύω τα πράγματα μου... Πλέον το πήρα απόφαση... Βάζω ότι απαραίτητα ρούχα χρειάζομαι μέσα στην βαλίτσα
(Bella;... Τι κάνεις εκεί;)
Με ρωτάει η Alicia και στρέφω το κεφάλι για να την δω να στέκεται στην είσοδο της πόρτας... Ξέχασα να αναφέρω ότι επέστρεψε... Και φυσικά δεν υπήρχε το επιθυμητό αποτέλεσμα... Οι γονείς τις δεν την δέχτηκαν ούτε και το μωρό... Αλλά ξέρετε κάτι... Καλύτερα έτσι... Αν δεν μπορείς να εκτιμήσεις κάτι τότε το χάνεις
(φεύγω Alicia... Για πάντα)
Λέω ενώ συνεχίζω να βάζω ρούχα
(τι;... Τι λες;... Που θα πας;)
(στην θεία μου στην Αγγλία... Δεν αντέχω άλλο εδώ... Πνίγομαι... Πεθαίνω πως να σου το πω)
(τι έγινε;)
Ρωτάει με ανήσυχο τόνο και σταματάω για να πάρω μια βαθιά ανάσα
(μόλις χώρισα)
Απαντάω ενώ στρέφω το κεφάλι για να την ξανά κοιτάξω και φαίνεται σαν να ανακουφίστηκε από τα λόγια μου
(έλα βρε Bella... Αφού ότι και να γίνει εσείς οι δύο θα τα ξανά)
(τον έπιασα με άλλη)
Την διακόπτω γρήγορα πριν συνεχίσει την πρόταση της
(τι;)
Πετάει σοκαρισμένη με το στόμα ανοιχτό και γνέφω αργά καταφατικά με το κεφάλι
(μα καλά... Πως έγινε;... Πως τους)
(εχθές το βράδυ μου έστειλε μήνυμα και μου είπε πως ήθελε να πάω από το διαμέρισμα του το πρωί επειδή είχε κάτι σημαντικό να μου πει)
Κάνω μια παύση για να πάρω μια βαθιά ανάσα θάρρους
(πήγα και είδα την πρώην του μέσα στην κουζίνα... Να φοράει μόνο το πουκάμισο του... Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό;)
Ρωτάω φωναχτά και το στόμα της παγώνει σε ένα Ο... Τώρα που το σκέφτομαι επίτηδες έγινε όλο αυτό... Επίτηδες μου είπε να πάω στο διαμέρισμα του... Επειδή δεν είχε ούτε το θάρρος να μου παραδεχτεί ο ίδιος πως δεν με θέλει... Χριστέ μου πόσο ηλίθια είμαι;... Πως μπόρεσα και έμπλεξα με ένα τέτοιο καθίκι;
(δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ... Πρέπει να φύγω)
(κι εγώ;)
Ρωτάει και τότε είναι που κολλάω... Δεν είχα σκεφτεί για την Alicia... Αλλά τότε μου έρχεται η ιδέα
(έλα μαζί μου)
Λέω και τα φρύδια της ανασηκώνονται από την έκπληξη
(τι;)
(ναι... Θα έρθεις μαζί μου και θα ξεκινήσουμε μια νέα ζωή μαζί... Έλα Alicia... Είναι η τέλεια ευκαιρία)
Λέω ενώ την κοιτάζω έντονα μέσα στα μάτια... Δεν θέλω να την αφήσω εδώ μόνη της... Στο κάτω κάτω είπα πως θα την προσέχω... Ξέρω είναι μεγάλη απόφαση όλο αυτό και φυσικά δεν μπορώ να της το απαιτήσω
(σκέψου το... Εγώ πάντως δεν αλλάζω γνώμη)
Δηλώνω κατηγορηματικά και κλείνω την βαλίτσα μου
(θα πάω να μείνω στους δικούς μου απόψε και αύριο η μεθαύριο το πολύ... Θα έχω ήδη φύγει... Εσύ έχεις όσο χρόνο θες στην διάθεση σου... Αν το αποφασίσεις έλα να με βρεις)
Λέω ενώ παίρνω την βαλίτσα και φεύγω από εκεί μέσα... Ότι και να γίνει εγώ δεν θα αλλάξω γνώμη... Αρκετά... Του επέτρεψα να με πληγώσει αλλά όχι να με διαλύσει... Φτάνει.

Κορίτσια το επόμενο είναι και το τελευταίο... 😔😔

Μαθήματα μαγειρικής (Book 1)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ