✝Chapter Thirty- Five✝

91 18 9
                                    

"Evine dön Ae"

Sabah uyandığımda yine yatağımdaydım. Dün nasıl buraya geldiğimi bile hatırlamıyordum. Ağrıyan sırtımla yataktan kalkıp yatağının yanında dua eden Rahibe Kim'e baktım. Bütün gün orada dua etmekten sıkılmıyor muydu? Ya da ne bileyim, hiç yorulmuyor muydu?

Yavaş adımlarla ayaklarımı yere sürterek banyo kapısına adımlarken beni fark etti ve haçını bırakıp ayağa kalktı. "Günaydın tatlım. İlaçların banyo aynısının önünde, çocukları güzelce giydirmelisin. Bugün ziyaret günü." dedi ve dua etmeye geri döndü. Ben, tek solukta dizdiği cümlelere hayretle durup kalırken o yerden kalkıp omzumu sıktı ve yanımdan uzaklaştı.

Banyoya girdim.

Dün gece ilaçlarımı Hoseok almıştı. Nasıl hazırlamıştı ki...

Sanırım yedeklerini almış olmalıydı.

Aldırmadan odamdan aldığım bardağa su doldurup kapsülleri yuttum.

Anında etki etmişti. Tüm vücudum uyuşurken kafamı lavaboya yaslayıp derin nefesler aldım. "Bugün iyi bir gün olmalı." gülümseyerek aynadaki yabancıyla göz göze geldim. "İyi olacaksın."

Üzerime askılıktaki üniformamı giyip saçlarımı taradım. Odamdan ışık hızında çıkmıştım. Geç kalmak ve azar işitmek istemiyordum. Koridorda gördüğüm herkese sahte gülücükler gönderip soluk bir 'günaydın' gevelerken oldukça mutlu görünüyordum. Ama yalnızca görünmekle kalıyordum.

Çocukların yatakhanesine girdiğimde hala yataklarında olan çocukları fark ettim. Derin bir nefes alıp sinirlenmemek için yumruklarımı sıktım.

Öldür onları Ae.

Vur onlara!

Hayır, iyiyim.

Aklımda yankılanan sesleri görmezden gelip kocaman gülümsedim. "Günaydın uykucular. Hadi! Herkes banyoya."

Çocuklar küçük adımlarla ortak banyoya ilerlerken büyük gömme dolaptan askıları çıkartmaya başladım. Rahibe dün her şeyi hazırlamış olmalıydı. Üzerinde isim yazan askıları boş bir yatağın üzerine atıp önümde sıraya giren çocuklara ufaktan göz attım. Yeniden gülümsedim.

"Başlayalım."

Neredeyse tüm çocukları giydirmiştim. En azından koşarak bana doğru gelen Greg'e kadar öyle sanıyordum. Fazlasıyla sevimli görünüyordu. Çocuklarla ilgilenirken içimde ki şeytan resmen kabuğuna çekilmişti.

Die Or Kill ✝Bangtan Boys✝Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin