Yarama Merhem "Hazan Mevsimi" &TAMAMLANDI&

Final part 1: Seni Seviyorum...

Medya: Mirza Asadzade (mükemmel babamız...😂☺️)

4 Ay Sonra;

Mirza ile birlikte çıktığımız İngiltere seyahatinin üzerinden tam olarak dört ay geçmişti. Mirza İngilterede' ki hastanın durumunu öğrenmiş ve yoğun bakımdan normal odaya alınan hasta ile konuşmuştu. Hastanın adı bende depremler etkisi yaratırken sadece isim benzerliğinin olduğunun bilincindeydim. O ölmüştü. Kaza sonrasında bedeni yanmıştı ve şu an toprağın altındaydı. Sadece bir isim benzerliğinin beni bu derece kötü etkilemesi hamileliğimden olsa gerekti.

Poyraz...

Ansızın aklıma süzülmüyor değildi. Mirza' yı seviyordum evet, hemde onun için canımı verebilecek kadar çok seviyordum lakin yine de kolay değildi işte Poyraz' ı tamamen unutmak. Sonuçta o benim ilk aşkımdı. Babamın ölümünden sonra bana baba olan adamdı. Başım sıkıştığında yardımıma koşan, beni koruyup kollayan, sığınağım olan adamdı.

Onu özlüyordum evet ancak aşk ile mi yoksa bir çocuğun babasını özleme şekliyle mi? İşte orasını bilmiyordum.

Bilmemek çıkışı olmayan bir labirentin içerisinde dönüp dolaşmak gibi bir şeydi benim için ve ben bu bilinmezliklerle dolu labirenti hiç mi hiç sevmemiştim.

Karnıma tekme atan ikizlerimle düşüncelerimden sıyrılmıştım.

Miniklerim her an varlıklarını annelerine hissettiriyorlardı ve ben bundan öylesine bir mutluluk duyuyordum ki. Canımdan yeni canlar meydana gelmişti. Mucize kelimesinin tam karşılığı olacak varlıklar...

Kapımın tıklatılmasıyla beni saran derin düşüncelerden sıyrılmıştım.

"Hazan Hanım, yemek hazır burda mı yersiniz yoksa aşağıya mı inersiniz?."

İkiz bebekler anne karnında fazla kalamadığı için ve benim de günlerim yavaş yavaş dolduğu için son aylarda yaptığım tek eylem yatmak ve uyumaktı. Onun dışında Mirza hiçbir şekilde bana bir şey yaptırmıyor her şeyi kendisi ayağıma kadar getiriyordu.

"Mirza geldi mi?"

"Geldi Hazan Hanım, yanında bir misafirler birlikte."

Misafir mi? Bugün bize birisi mi gelecekti? İyi de bu söz konusu bile değildi ki. Misafir geldiğinde asla yerimde duramayacağımı bilen sevgili kocam uzun zaman önce eve misafir kabul etmeyi kesmişti. İki aydır bize misafir kelimesinin m harfi bile uğramaz olmuştu Mirza sayesinde.

"Misafir mi? Kimmiş?"

"Bilmiyorum Hazan Hanım, tek bildiğim İngiltere' den geldiği ve Mirza Bey' in ona Poyraz dediği."

Poyraz...

Bu Mirza' nın ölümden kurtardığı kişi. Tamamen iyileş miydi acaba? Peki hastaneden ne zaman çıkmıştı ki? Bir sorun mu oluştu acaba İngiltere' de. Sanırım bu sorularımın cevabını aşağıya inmeden bilemezdim. Bu yüzden çalışanımız Fatma Hanım' a

"Bana kalkmamda yardımcı olur musun?" Diye sordum.

Fatma Hanım hafifçe tebessüm edip hemen yanıma gelmiş ve büyüyen karnımdan dolayı hareket etmekte zorlandığım için ayağa kalkmamda bana yardımcı oldu. Fatma Hanım' ın da desteğiyle yavaş yavaş tıpkı bir tosbağa gibi yürümeye başladım. Merdivenlerin başına geldiğimizde ilk önce Fatma Hanım iniyor daha sonra da bana destek oluyordu. Salonun girişine geldiğimizde Mirza' nın sesini duymaya başlamıştım. İçeriye girdiğimde yüzü kapıya dönük olan Mirza benim geldiğimi hemen fark etmiş ve gülümsemişti. Sırtı bana dönük olan misafirimize eliyle beni işaret edip