Chapter 7

41 4 0
                                    

Hanggang sa ibinurol na si kiel at mapayapa na namamahinga ngayon ay hindi pa rin matanggap tanggap ni raijne ang kabiglaang nangyari sa kanyang buhay ang dating kahapon na puno ng saya at magandang alaala na kapiling si Ezekiel ay nabalutan na ngayon ng isang napakadilim na bangungut na kahit kailan ay hindi mawawala , mananatili at mananatili pang habangbuhay ang sugat ng kanyang puso ..... at wala siyang ibang sinisisi kundi ang kanyang sarili sapagkat para sa kanya siya ang naging dahilan sa pagpanaw ni kiel ...

*FLaShbAck*

Araw ng burol ni kiel .. nandito siya sa harapan ng mga tao para sa pagbibigay ng mensahe sa pumanaw na EZeKIeL MONTELLO.... hawak hawak ang mikropono ay sinimulan na niya ang pagsasalaysay ....

To my dearest (PANGET) ,

I want to say thank you for the time we spend together .. You're the one who changed my life who gave the meaning of love , who encourage me not to give up .... Our unforgetable memories we've shared will be always there and I will take it as our treasure ,, Your always be in my heart .. I LOVE YOU SO MUCH 'PAnget '

You may now rest in peace .. I will miss you .. Thank you for the cheerish love you gave to me ...

Pagkatapos nang ginawa kong speech ay agad akong bumaba at tumabi sa mama ni kiel , hindi ko na kasi kayang pigilan ang mga luha na kanina lang gustong dumaloy sa mga mata ko. Ngayon ay umiiyak na ako sa balikat ni tita dahil hindi ko na alam kong kaya ko pa bang maging matatag.. " Tita , I'M so really sorry because of me kiel died dapat ako ngayon ang nasa kalalagyan niya dapat hindi siya .. " humagulgol na pag iyak ko ...

" No one should be blame raijne Its not your fault why my son died , kung ito talaga ang binigay ng diyos sa'kin ay maluwag kung ito tatanggapin kahit napakasakit man ng pangyayari " Naiiyak na rin na sa ni tita sa'kin....

" Bakit siya pa tita , I already missed him " umiiyak na sambit ko ..

Nagpaiwan muna ako dahil gusto ko pa siyang makasama kahit sandali lamang ...

" Kiel , alam mo miss na miss na kita . " maiyak iyak na sabi ko .. pero habang ginagawa ko 'yon biglang humangin at parang may yumayakap sa akin ,,

" Kiel , kung ikaw man 'yan , salamat hah minahal mo'ko naranasan ko mahalin ang isang katulad mo , alam mo napaka swerte ko dahil nakilala kita .. " maiyak iyak na sabi ko ..

" This would be my last goodbye , I love you " at pinunasan ko na ang mga luha ko at nilisan na ang lugar na 'yon..

*End Of Flashback*

Hindi madali ang pagkawala ni panget sa buhay ko , hindi ko napaghandaan ang lahat .. Bakit pa sa amin nangyari to meron ba akong nagawang kasalanan at pinaparisahan ako ng ganito ...

" Anak , magpakatatag ka malalampasan mo rin ang lahat ng 'to , wag ka nang umiyak hindi kailan man gugustuhin ni kiel ang makita na nasasaktan ka , kaya tumahan kana .. " Pag.aalo sa'kin ni Mom .. I thank for my mom because she never left me she's always there to comfort me ..

" I dont know , mom If I can I'm in pain now I cannot do anything but to cry , kiel will never comeback to hug me , to take care of me , and to protect me.Maybe only time can heal this wound .. naiiyak na sabi ko ..

Ngayon nandito kami ni mommy at sabay pinagmamasdan ang mga litrato namin ni 'Panget' .... sa kuwarto ko ..

" Everything will be fine , honey " sabi ni mom sa'kin sana nga ho mangyari yon pagdating ng panahon .. kasi ngayon hindi ko pa alam..., kung paano ..

" Sige , magbihis ka na raijne at dadalawin natin ang puntod ni kiel .. " sabi niya kasi ngayon ang unang anibersaryo ng pagkamatay ni kiel ..

" Yes! Mom " kahit masakit pa ay nabawasan naman ng kaunti sapagkat nabigyan rin ng hustisya ang pagkamatay ni kiel .. dahil nadakip na ang mga taong maysala ...

" I 'll try to moved on , kiel .. " sabi ko sa isip ko ...

" Raijne , makakaya mo rin 'to wag kang mag alala nandito lang kami .. "

Hindi na'ko sumagot at sumakay nalang sa kotse..

I Fall Inlove AgainTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon