My Twisted Love Affair [Completed]

Chapter 23 [EDITED]

LIANA JEAN JADAONE MADRIAGA

Minulat ko ang mata ko at nakita ko ang sarili ko na nakasandal kay Seb. Natuloy kami sa Japan, at 'di ko alam kung paano ko kinayang umalis ng hindi nagpapaalam sa kahit na kanino. O kung paano ko nagawang matulog sa kabila ng lahat. I guess, Sebastian is my safe heaven. And this is our only chance. "Wake up Princess, nandito na tayo." Sabi ni Seb sa akin. Umupo ako ng maayos at tumingin sa bintana, palapag na nga ang eroplano namin.

"Are you excited?" tanong na iyan ay ang bumuhay sa isipan ko. Tumango ako agad sa kanya bilang tugon. '"Oo excited ako. Pero ano bang plano natin ngayon?" tanong ko sa kanya. I got a place in the country side, simple lang ang bahay, 'di siya sa city pero ligtas para sa ating dalawa. Pagkatapos nating mamasyal saglit sa Tokyo ay didiretso muna tayo doon.

"Sebastian, babalik pa ba tayo ng Maynila?" tanong ko sa kanya.

"I don't know, I don't really have a plan. The only thing that I know is I want to be with you." Sagot niya sa akin at saka niya hinawakan ang aking kamay. "Ikaw na lang ang nag-iisang tama sa buhay ko ngayon, Liana." Sambit niya muli sa akin.

"Gusto rin kitang makasama, Sebastian. Mahal kita."

Hinalikan niya ang ulo ko, "Mahal na mahal din kita."

Nag mag-landing kami ay dumiretso kami sa isang simpleng hotel sa may Tokyo. Pinili ni Sebastian ang 'di sikat na lugar upang walang makatunog kung nasaan kami. Japan is full of tourist and we might encounter a mutual. Naiintindihan ko na nag-iingat lamang siya dahil mahirap lalo na kung ang mga magulang namin ang maka-alam ng totoo.

Matapos naming mag-settle ay kumain kami sa malapit na ramen house. Maraming mga tao doon pero nasa kanya lang ang aking attensyon, "Kumain ka na..." Sabi niya sa akin.

"Sebastian, okay ka lang ba?" tanong ko sa kanya. Kanina ko pa pansin na tila ba mayro'n siyang inaalala. Alam ko na baka parents lang namin 'yon o 'di kaya'y si Nicole pero iba ang kanyang pagkabalisa.

"Okay lang ako. Iniisip ko lang kung paano aayusin ang lahat. I'm trying to contact my Mom, I want her to adopt me so that we can married but her husband doesn't want too. Sinabi ko kay Mom ang tungkol sa atin at 'di siya sang-ayon." Pagkwento niya sa akin.

"Ito ba ang dahilan kung bakit naisip mong mag- Japan muna tayo?" tanong ko sa kanya. Tumango siya sa akin, "Oo, gusto ko lang na makasama ka at walang inaalala. No one will see us here, except this people who doesn't know us. We can be free here for a while. And if God permits, we can stay here and just disappear." Sabi nya sa akin at saka niya hinalikan ang aking kamay.

"I promise that you will not think of other things while we are Liana. I will only think of us." Sabi niya sa akin as he leaned on me to give me a sweet kiss. Napangiti na lang ako sa kanya, 'It is nice to know that what you feel for me is real, Thank you for trying to make things right and work for us. Alam kong ang dami nating iisipin lalo na't baka natunugan na nila Mama na wala na tayo sa Pilipinas." Sabi ko sa kanya.

"You don't need to thank me, Liana.. I am doing this for us." sagot nya sa akin. After the dinner, we went straight to our hotel and slept. We are both tired and we want to have energy for sight seeing tomorrow.

Pagdating ng kinabukasan ay namasyal kami sa may Meiji-jingu Shrine sa may Harajuku. Pagdating namin doon ay agad kaming kumuha ng mga litrato ay sabay na nagdasal para sa aming kinabukasan. Habang nagdadasal ako ay sumulyap ako sa kanya, hinawakan niya ang aking kamay. "Ano ang hiling mo?" tanong n'ya sa akin.

"Gusto ko gumawa ng paraan ang langit upang wala ng maging harang pa sa ating pagmamahalan." Sabi ko sa kanya. "Na sana matanggap tayo nila Mama at Papa, na sana parang magic na lang na walang huhusga sa atin." Sagot ko sa kanya. Nang matapos kaming magdasal ay pumunta kami sa isang booth kung saan namin pwedeng makita ang aming fortune.