Chapter 25 [EDITED]

12.9K 159 11
                                    

SEBASTIAN LEVY MADRIAGA

"SEBASTIAN!" Narinig ko sigaw ni Lita sa labas, ngumiti si Liana at saka binuksan ang pintuan. Lita came inside and looked at me. "You have a phonecall." Giit niya at inabot ang handset sa akin.

It's been five months since we lived together. We are happily living together now, in this peaceful paradise for us. Magmamahalan kami at walang maaring maka-trigger ng traumas niya. It's like being reborn. And espite of this selfish act and the consequences I left, I can't help but to choose this mistake. Sa Pilipinas ay iniwan ko si Nicole. She is pregnant and I know that it's wrong. Nagiging makasarili ako ngayon at mukhang sa impyerno ang punta ko dahil sa pagmamahal na 'to.

"Sino ang may hanap sa akin?" I asked her.

"Ang sabi nito Mama mo daw siya. It seems like its emergency. She was in a hurry and asked me where are you." sabi niya sa akin. Kinuha ko naman ang phone at saka lumabas. "Sige, salamat Lita. I'll return the handset later." I said and I went near far at the garden. "Hello..." mahina kong bulong at ska ako pumunta sa medyo malayong lugar.

"Seb, you need to go back." pamungad nya sa akin

"No, I can't." simple kong sagot sa kanya

"Seb, Nicole is pregnant, you can't just run away, and you know that I can't cover this up forever. You need to take your responsibility. I'm sorry but you wake to wake up." sabi niya sa akin. I sighed, Yes Mom knew about us. Pero pinakiusapan ko sya, I really love Liana that I am willing to do anything for us. Kahit na anong risk iti-take ko para sa kanya.

Di dahil sa kapatid ko sya, kundi dahil siya ang babaeng pinakamamahal ko "Mom, can't we just be together?" I asked her.

"Sebastian, Liana is your sister, your girlfriend is pregnant. Ngayon ka pa ba magpapaka-selfish kung marami ka ng nasasaktan?" She asked me "Ma, wala akong sinasaktan. Nicole knew that I don't love her anymore. Di ko naman tatakasan ang bata. I'll send money." Paliwanag ko.

"Nicole's pregnancy is sensitive, and she needs you. Nakabuntis ka Sebastian! Akuin mo 'yon at maging responsable ka at tandaan mo, ikakasal na rin kayo ni Nicole nang napag-isipan mo ang kalokohang ito.. " Litanya nya sa akin. Tumingin ako sa bahay at nakita ko si Liana na naglabas ng mga sampayin doon, ngumiti siya sa akin. I smiled as if I'm talking to someone else.

"Sorry Mom, I will stay here with her no matter how forbidden it is. Mahal na mahal ko si Liana." Sagot ko sa kanya.

"Sebastian, pakiusap mag-isip ka--" Hindi ko na pa tinuloy ang tawag at pinatay ko na 'to. Tinawag ko si Lita na nakatayo lang sa gilid at binigay ko sa kanya muli ang phone saka ako lumapit kay Liana at muli siyang yinakap.

"Hmmm.. bakit?" she asked me. Naging dahilan 'yon para mas higpitan ko pa ang yakap ko sa kanya. "You' re willing to stay here forever with me right?" I asked her at saka ko sinubsob ang sarili ko sa leeg niya. "Oo, kasi dito pwede tayong magkasama na walang inaalala. Mahirap pero kakayanin. There's always sunshine after the rain after all." Sagot niya sa akin at hinarap niya ako. Napapikit ako, I know that I am running away from Nicole, and chose love. I know that for them that this is a mistake but for me this is my life. I chose to be with my life, with Liana.

"Seb, kahit anong mangyari... Sana 'di ka sumuko. Kasi wala akong balak sumuko." Sabi n'ya sa akin.

"Hindi ako susuko." Sagot ko sa kanya at saka ko hinalikan ang malambot nyang labi. Lumipas pa ang ilang linggo, hindi na tumawag pa si Mama sa amin. At sa tingin ko naintindihan n'ya ang dahilan kung bakit pinili ko ito. I don't know how Mom was able to reach this place but I think she was able to have a grip that I was in Japan and contacted my mutuals.

My Twisted Love Affair [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon