My Twisted Love Affair [Completed]

Chapter 5 [EDITED]

Edited: December 22, 2017

Chapter 5

SEBASTIAN LEVI MADRIAGA

"Liana! Liana!" Halos mapatid ang litid ko kakasigaw sa kaniyang pangalan. She just won't wake up. Sht! What have I done?! I should have just picked her phone call earlier.

"Manang ano ba?! Call some help!" pasigaw kong utos sa katulong na tila ba natulala na lang sa nakita nito. "Manang, call some help!" muli kong paalala rito.

I laid her down and think of what I should do.

CPR, tama gagawin ko na lang ang CPR sa kanya.

"Liana... Liana,wake up. Please, I beg you..." sabi ko sa kanya and I did the CPR, sobra ang kaba na nararamdaman ko ngayon. I just don't want to lose my sister. I might be angry to her but she's still my sister. I can't lose her.

"Liana," tawag ko ulit sa kanya at inulit ang proseso na ginawa ko.

Bigla syang umubo ng malakas ng marinig ko iyon ay biglang nabawasan ang kaba ko. " Liana， wake up!" utos ko sa kanya. Dahan- dahan naman n'yang binuksan ang mata nya.

"Kuya..." her eyes widened when she saw me. It widened like she's been wanting to see me for a long time. Bigla s'yang nag-iiyak at saka yumakap sa akin ng mahigpit.

I can hear fear in her cries. But even though, I felt relieved because she's already awake.

"Ano bang pumasok sa utak mo natulog ka sa bath tub na may tubig ha?" I scolded her pero patuloy pa rin sya sa pag-iyak.

"I'm scared..." she said in between her sobs. "Liana you're already 19, it's not normal to be scared because of a fucking thunder noise." Sermon ko sa kaniya pero nanatili ang tono ng iyak n'ya

Mas humigpit pa ang yakap n'ya sa akin. " Ku - Kuya... naki.. .nakita ko sya ulit.. .uulitin nila 'yon, Kuya!"

"What are you talking about, Liana? Tell me?" I asked her. Lumapit ang katulong sa akin at inabutan ako ng tuwalya. Pinahiwalay ko s'ya sa akin at saka s'ya binalitan ng tuwalya.

She shook her head na tila ba isang malaking pagkakamali kung sasabihin n'ya sa akin. "A... ayoko na.. ayoko..." sabi nya ulit sa akin.

"Paulit- ulit kong sinabing ayoko... pero... pero...."

"Liana, what the hell happened?!" I asked her again but all I can see was the fear in her eyes. Fear had eloped her whole system. He cries became uncontrollable. To the point na sinimulan nyang magwala. Nagsisipa s'ya ng kung ano ano sa sahig at lumalayo na sa akin. Na tila ba kapag lumapit ako sa kaniya ay sasaktan ko siya.

"Liana， please! Calm down! Please!!" sigaw ko sa kanya. I was trying to hug her but she was resisting. She was resisting with fear.

"Sir， nasa loob po si Ma'am. Inaatake na naman po s'ya ng kaniyang pagwawala!" narinig ko na sabi ng katulong mula sa labas. Pumasok sa loob si Terrence, without any hesitations he went near her and hugged her tight. She didn't calm down yet, she kept on resisting.

Hindi ako nakaimik dahil mukhang alam naman nito ang ginagawa n'ya sa kapatid ko. "Liana, tingin ka sa akin..." Terrence told her, she did what he said.

"It won't happen again, okay?" he assured her. "Nandito ako, nandito na rin ang Kuya mo. Hindi na mangyayari iyon..." Dahan dahan nawala ang pag-iyak n'ya at saka s'ya yumakap kay Terrence. Hindi nag tagal ay tumigil na s'ya sa pag-iyak at nanatiling nakatulala ng ilang minuto.

"Ano bang nangyari sa kapatid habang wala ako?" tanong ko kay Terrence. He looked at me, "This family decided not to talk about it for Liana's welfare. Mas maganda kung 'di mo na lang alam," he said. Inutusan n'ya ang katulong na bihisan si Liana at saka siya tawagin muli upang patulugin ito.