TFGATFB Book 2: The true Love [COMPLETE]

Chapter 19

ARAH'S POV.

NAKA Tayo lang kami Habang Naka Tingin Lang Kay Suzy na Iyak nang Iyak, Lahat nang Mga Kaibigan namin Ay Andito Dahil sa Nabalitaan nila Kay suzy, Pero Ilang araw na ang Nag Daan Na Andito sila Pero Hindi Nag Sasalita si Suzy. Pag Katapos mag usap ni suzy at Joshua, Ay Hindi Na Sila Nag Uusap Dalawa. Si Joshua Ay Ilang araw naring Hindi Nag papakita saamin, Halos Mabaliw na kami Dahil Sa Nangyayari Ngayon.

Nag Prisinta na akong Lapitan si Suzy, Tumabi ako sakanya. Hinawakan ko ang Balikat nya, "Suzy, Wag Mong sarilihin." Sabi Ko, Inangat nya ang Mukha nya. At Tumingin saakin.

"P-pa-paano, *Sink* m-maging m-malakas U-ulit?" Umiyak nanaman sya, Lumapit si Hyun At Zoey Saamin. Niyakap namin pareho si Suzy.

"We Love 'You, Suzy.. We'll never Leave You. I-iyak mo lang 'Yan Dahil Dadating araw Na Magiging malakas Karin." Sabi Ni Hyun, Lumapit Saamin Si Bianca. Niyakap nya sa Leeg Si Hyun, Ang Cute Nya Naman.

"Ta, Wag kana Iyak.." Maayos na Ang Pananalita nya, Ang Sarap sa Pakiramdam siguro Ang Mag ka-anak nang Ganto.

"Bibili lang kami Ni Blake Nang Pag Kain, Bianca Do You want To join us?" Sabi ko, Umiling sya at Ngumiti. Tumayo ako, Hinalikan ko muna Si Suzy Sa Noo. Hinila kona palabas si Blake.

"San Nga Pala Si Kristal?" This Fast Fue days, Ay Naging Plastic ako Kay Kristal. Hindi Alam nang Lahat Na kasalanan ni Kristal At Kate Kung bakit Kami nasasaktan, Dahil Gusto kong Malaman Ni Ito Kapag Handa Na Silang Makipag Laban.

"Shes Taking Care Of Our baby." Sabi nya, Parang Kumirot ang Puso Ko Sa Pag bigkas nya nang OUR, Ngumiti ako nang Pilit..

"Im happy for the Both of 'you." Sabi ko.

Sinungaling Ka.

"You should, I'm happy For You too.. Keep Fighting." Nginitan ko lang sya, Kung Alam Mo lang.. Kung Alam Mo lang Niloloko kalang Nang Bobitang yon, Kung Alam Mo Lang Na Hindi Ikaw Ang Ama nang Batang yon.

Nag Order Kami sa MCDO, Marami ang Binili ko dahil Maraming Bisita Sa BLACKPINK house. Wala narin kasi akong Time Pang Mag Luto dahil Nag Aalala talaga ako Kay Suzy.

Habang Nag Mamaneho ako, Ay Hindi Ko Sinandyang Makita Si Alex at Kristal Na Nag lalakad habang Naka Holding hands. Nahinto ko kaagad ang Kotche, "Ayos Ka lang?" si Blake.

Palihim kong Tinignan Ang Mirror, Nakita Kong Nahinto Rin ang dalawa. Nilabas ko ang Kamay Ko, At Sinenyasan Ito nang Lagot Sila gamit ang Daliri. Humarap Ulit ako Kay Blake, "Ayos Lang ako, sorry." Pinagpatuloy kona Ang Pag D-drive, Nakita Ko pang Nag Papadyak si Kristal.

HAHAHHA! Manigas ka Dyan, Tangina Ka.

Naka Rating na kami sa BLACKPINK house, Tinulungan agad kami nang Mga Maid At Binigyan isa Isa Ang mga Kaibigan namin. Dumeretsyo ako Sa Kwarto ni Suzy, Andun Sila Tatlo.

"Oh, Kumain na kayo." Inabot ko sakanila ang Mga Pag Kain, Hindi daw Kakain si Suzy, Kaya Ako nalang ang Nag Pakain sakanya. Maya Maya lang ay Lumuha Nanaman sya.

"What Should I do? I can't stand my self being so Weak.." Tumahimik kaming Apat, Natigilan din sila sa Pag Kain nila. "I force my self to hide My Tears.."

"Suzy.." Pinunasan nya ang Luha nya, At Ngumiti nang Hindi Pilit.

"I need to bring an end To this Love, after all In the End we Lie.." Ngumiti sya, "If I end up forgetting him, So sorry.."

That's The Spirit of BLACKPINK..

SUZY'S POV..

Una Si Joshua, Naging Masaya Ako Nung Kami Ni Joshua. Marami mang Challenges Ang Dumating pero Hindi Kami Sumuko, Hindi Madali Ang Maging Ganito Hindi Madali Ang Masaktan dahil Kahit Anong Pilit mo Sa Sarili mo Na Maging Matatag pero Hindi Mo mapigilan ang Hindi Ma Feel na Down Na down Ka talaga. Hindi man Gano'n Sobra ang Sakit na Binigay Saakin ni Joshua Pero I still Thankful to have him in my life.

Pangalawa si Austin, Si Austin ang Tipong Lalaking Hindi Talaga Kayang Manloko nang Babae Tulad ko, Pero Dahil sa Ginawa nya Ay Napaniwala akong kaya nya. Sya Ang Dahilan Kung bakit Ako Nasasaktan nang Sobra Ngayon, Hindi Ko maintindihan dahil Mas Pinili nya parin ang Hanapin sa Iba Y'ung mga Bagay na Hindi nya Makita saakin. Gusto Kong Sabihin at Humiling Kay Tadhana na Umulan nang Kahit Isang Patak lang na Lalake Yung Hindi Ako Iiwan at Sasaktan, Kung Pwede lang ay Dati Kopa ginawa. Hindi Talaga Natin Mapigilan ang Masaktan Pag dating sa Pag ibig.

Dahil Kahit Anong Iwas mo sa Sakit, Dadating at dadating parin Para Pasakitin ka.

"Congratulations, Mrs. Arah." Bati naming Lahat Kay Arah, Isang Linggo na ang Nag Daan. Naging President na Si Arah Nang Company Nila, Hindi Narin sya Isang Model lang dahil sya Ang Kauna Unang Babaeng Naka Tanggap nang Malaking pera, Sya Ang Babaeng Mayaman sa Buong South Korea.

"Kayo naman, Congratulations saatin.. Thank 'You kasi Andito kayong Lahat At sinosoportahan ako, Lalong lalo Na Ang Apat Kong Mga Kinakapatid. Yay, Hahaha.. Deserve natin to." Nag Party kami sa Likod Nang Bahay Nila Zoey, At Carl. Kami nalang ni Arah ang Walang Lovelife sa Aming Apat.

"May bisita nga pala tayo." Si Arah, Naka Talikod lang ako habang Kumakain wala akong Pake Alam sa Bisita Nila. Pag kain lang sapat na.

"Suzy, Halikana!" Rinig kong Sigaw nila Saakin, Andito kasi Ako sa Catering Kumukuha nang Pag kain. Pag katapos ko ay Nilapag ko ang Pag kain ko sa Mesa namin, at Pumunta na sa May pool area Kung Nasan Andun ang Bisita Daw Nila.

Naka Leather jacket sya Kulay Itim, sino naman toh. Inakbayan ako Ni arah At Hinila ako Papalapit duon. Nang makita Kona Ang Bisita ay Agad akong Natigilan.

Joshua.. And Austin.

"Annyeonghaseyo." Nag Bow ako Sakanila, Nag Bow din silang dalawa saakin. Bumalik nalang ako nang Mesa Dahil Busy sila At Hindi Ako Napapansin. Kumakain lang ako.

"Hey.." Si Joshua, Ngumiti ako skanya.

"Hi, Gusto Mo nang Pag kain?" Tanong ko, Umupo sya Sa Harapan Ko. At Pinag Masdan Lang ako.

"You look so Damn Beautiful," Iniwas ko kaagad ang Tingin ko dahil naiilang ako, Ngumiti lang ako Sakanya. "How are you? It's Almost 2 Weeks akong Hindi Nag Pakita, Miss mo ko?"

"Ang Kapal mo Naman." Sabi ko, Tumawa lang sya saakin.

"Bat Hindi Mo nalang sagutin ang Tanong ko?" Naka Ngisi nyang Sabi.

"Oo na miss kita, Sobrang Miss na Miss.." Bulong ko.

"Huh?"

"Wala, Sabi Ko Hindi Kita Na miss." Sabi Ko, Sumimangot naman sya. Maya Maya lang ay Ngumiti sya Saakin, Nakakainis. Naiinis ako sa Sarili ko dahil Sa Mga Ngiti palang Ni Joshua Ay Nakakapag Gaan na agad nang Loob ko.

"Kailan ka Ulit babalik?"

"Babalik? Saan?"

"Sa akin, Miss Na Kita Alam mo ba Yon?" Sabi nya, Tumingin ako nang Deretsyo sakanya. Seryosong seryoso sya. "Nung Mga Dalawang Week Ay Hindi Ako Mapakali dahil Hindi Kita Nakikita."

"Eh, Oh. Ano namang Pake alam ko?"

"Ang harsh mo naman Masyado Kay Joshua." Si Austin, Masaya Sya at Hindi mo talaga Makikita ang Selos, At lungkot sa Mga Mata nya.

He Didn't notice Anything, Hindi Nya Alam Kung gaano Parin Ka Sakit Saakin Ang Nangyari, Unbelievable Austin..

TO BE CONTINUED..

SORYY FOR THE LATE UPLOAD, Thank you ^__-