TFGATFB Book 2: The true Love [COMPLETE]

Chapter 26

ARAH'S POV.

Naka Alis Na Ako Nang Hospital, Kahapon. At Ngayon ay Nag iisa ako sa Condo Ko dahil Gusto Ko nang Mag Pahinga Muna Nang Buong Araw Dahil Sobrang Sakit Nang Katawan Ko at Ang Hapdi nang Mata ko.

Bumaba Ako At Pumunta Sa Kitchen nang sala ko, Kung Tinatanong Nyo Kung Anong Meron Pa saamin Ni Blake. Wala Na Nakiusap ako sakanya Nung Isang Araw Na Balikan at Bawiin ang Sinabi nya, Mas Na Yakapin nya Ako Pero Tinulak nya pa ako. At Ang Sakit pa Doon dahil Hinalikan nya Si stacey sa Harapan ko, Hindi naman ako Galit Kay Stacey Tinuturing Ko Parin syang Kaibigan ko.

One day later..

"Hi ms. Min, Andito nga Po pala ang Papers Na Kailangan nyong Pirmahan." Bungad saakin Nang Bago kong Secretary, Hindi Ko pa Din nadadalaw sa Mental Sila Kate.

"Thank You, Asan Nga Pala Si Sandra?" Tanong ko habang Naka Tingin sa Papers.

"Kasama Po sya Ni Sir Alex, Bibili raw Po sila Nang Pag Kain Ninyong tatlo." Tumango nalang ako, Umupo na Ako Sa Mesa Ko Humarap muna Ako Sa Likod Ko, Klaro Ang Buong Town Dito. At Ang Sarap sa Pakiramdam Ang Makitang May Mga Masasayang Mga Tao Dito.

"Hi Mimi!" Humarap Ulit ako, Ngumiti ako at Kinarga Si Sandra. Ito ang Anak Ni Kristal at Alex, Kinupkop ko sya Since Baliw Na si Kristal Kaya Ako na ang Tinuring nyang Nanay.

"How's Your Morning?" naka Ngiting Tanong ko, Ngumiti sya at Niyakap ang Leeg ko. Ang cute nya.. Tumingin ako Kay Alex Busy sya Sa Pag arrange sa Mga Pag Kain namin sa Table. Tatay na Talaga si Alex, Hayss!

Lumapit Ako skanya Habang Karga karga si Sandra, Inupo ko Si Sandra sa Upuan nya. Nag Simula narin kaming Kumain.

"How's Your Work?" Si Alex, Pinunasan ko muna 'Yung Bibig Ko nang Table Napkin at Nginitan sya.

"Marami Akong Pipirmahan Ngayon, Pag ka tapos Non ay Baka Mag Libot nalang Ako." Tumango sya, Natapos Ang Pag kain Umuwi Na Rin sila Alex At Sandra Sa Condo Ko.

Natapos Din ako nang Hapon Na Dahil Sobrang Rami Nang Mga Papers, "Lanie Ikaw na ang Bahala Sa office, Just Lock It If You Want To go home."

Napag Disisyunan Kong Pumunta Nalang Nang Amusement park, Dahil Malapit lang Naman Iyon dito sa Company, Nag Lakad lang ako Dahil Wala akong Dalang Kotche.

"Hi Miss Ganda! Ice cream gusto nyo po?" Si Manong, Nginitan ko sya At inilingan. "Libre Lang Po Ito Ma'am!"

"Sige Na Nga, Ang Kulit Nyo Po eh." Tumawa kaming dalawa, Binigyan Nya ako nang Isang Basong ice cream Sabi ko naman na Ibabalik ko lang Itong Baso Pag katapos, Nag Libot Ako sa Amusement park. Gusto Kong Sumakay sa Mga rides pero Naisip Kong Maging OP lang ako Dahil Ang Raming mga Lovers Sa Na Naka sakay.

Nang Biglang May Bumanga saakin, Nahulog ang Bag Ko Kaya Kinuha Ko ito At yung mga Iba pang Laman, Ang Kapal naman nang Taong To hindi man lang ako Tinulungan!

"Ano Ba, Kuya Tuming--" Nahinto Ako sa Pag Salita Nang makilala ko ang Naka bangga ko, Nag Bow ako sakanya At Tinalikuran sya. Pero Hinawakan nya ang Braso ko.

Ano ba! Bakit mo Hinahawakan ang Kamay ko?! Pag katapos mo akong Saktan Ngayon ay Lalapitan mo ako-- Ay Charott!

"I'm On hury, let Go of Me." Seryoso kong sabi, Pero ang Totoo Ay Para akong Iiyak na Dito Dahil Pumipiyok na ang Boses ko. Hindi ko Kaya Pa syang Harapin, Pero Itong Tadhana ay sinasadya talagang Pag Lapitin kami tapos Hindi Naman Pala Talaga kami sa Huli!

"Can We Talk?"

"H-hindi Moba Maintindihan Ang Sinabi ko?" Sambit ko.

"Saglit lang, Pag Bigyan mo Naman Ako Kahit Ngayon Lang." Hindi Ako Nag salita, Kusa Nya nalang Akong Hinila Kung saan. Hanggang sa Napadpad kami sa Park, Kami lang ang Tao Dito.

"I'm sorry.." Umiwas ako nang Tingin Dahil Tutulu na Yung Luha Ko. "I'm just Saying This I dont Need Your Response, I Just Realize Something.. You become My Lover Also My Girl,"

Pareho lang Naman Sana Yun..

"So ngayon, Pag katapos mo akong Saktan Ay Ngayon mo lang sinabi yan? Ngayong Narealize mong Pag Tulak at Ang Pag Halik Mo Kay Stacey Na Mismo pa sa Mukha ko? Blake Isipin mo namang Babae Ako! Nasasaktan ako Hindi Bato ang Puso ko! Hindi Ito bato May Puso Ako blake At Madali lang akong Masaktan! You don't Know That Co'z Your Just Hurting Me That's Why! And Now? Your Apologising Coz You realize something? Bakit Hindi Mo Narealize yan Nung Araw Na Sinaktan Mo ako?!" Naiiyak ko nang Sabi!

"Bakit Tumigil kana? Sa Pag Laban saakin?" Napa Buga ako nang Hangin, Dahil sa Sinabi nya.

"Ipag Laban? Bakit Ako Tumigil na Ipaglaban ka? Blake What The Hell? Ilang Beses akong Nag Makaawa sayong Balikan Ako Pero Incase na Bumalik, Sinaktan mo pa ako! Tapos Ngayon Ay itatanong mo saakin 'yan? Are You Nuts? Inuulit ko! Hindi Bato ang Puso ko, Natutunan Ko na ang Iwan ang Nang Iwan At Pahalagahan ang Ngayon, Kaya Kahit masakit saakin, Ibibigay Ko ang Kalayaan na Gusto mo, Maging Masaya ka lang.. minahal Kita Nang Sobra at Buong Buhay, At Tiwala ko Binigay Ko Sayo. Pero Hindi ka parin Naging Masaya, Hindi Ko Alam Kung Saan ako nag Kamali, Saan ako nag Kulang Yong Halos Araw araw akong namamatay sa sakit, Hindi Mo man Lang Makita Yong Halaga Na Bawat Sakripisyong Ginagawa ko Sa Relasyon natin mas Pinili mo parin na hanapin sa iba Yong mga Bagay na Hindi Mo Makita saakin." Tumulo ang Luha ko, Pag Kasabay Nang Pag Buhos nang Ulan. "Akala Koba Mahal Mo ako? Akala Koba Masaya ka? Lahat naman ng bagay na Gustuhin mo ginagawa ko, Pero Bakit Parang May Kulang? Ano? Nag sawa kana ba? Alam ko naman Yo'n eh! Ako din Pagod Na At Nag sasawa na!! Kaso mahal kita, Mahal na mahal kita. Kaya heto tinitiis ko ang sakit Para Makita Mo Yong hirap at Baka Sakaling na Makita Mo Kung sino ako sa Buhay mo, Alam mo yung Gusto Ko Pang Lumaban, Dahil karapatan Kung Ipaglaban ka, pero paano ako Lalaban Kung Ikaw na mismo ang Sumuko Sa Laban? At Paano ako Lalaban Kung Tinanggalan Mo na ako nang Karapatan? Bigyan mo Naman ako ng lakas Para Maging Matapang Tulad mo, Sabi mo Ikaw ang Mag Bibigay ng lakas sa Twing Nang Hihintay ako, At Magiging Kakampi mo sa Lahat nang Laban? Wala na akong Lakas, Wala na akong kakayahan na Lumaban pa, GIVE UP NA AKO. Dahil Binigyan mona ako Ng maraming dahilan Para Tumigil na ako, Ikaw na Ang Nagalis sa Akin nang pag asang Mag Kakaayos pa tayo... Mahal kita, Mahirap at Masakit sa Akin pero Kailangan Ng Tanggapin na Hanggang Dito nalang Tayo. Malaya kana Pero may Hiking lang ako. Sa Oras na Masaya at Malaya na ako sa Sakit Nang Naka raan.. PAKIUSAP WAG KA NANG BABALIK, Thank you for the Memories We build, Thank You for The Love, Care, And Being A Lover To me. But This Time I won't Let My Self To Love You Again.. This Is A Good-bye."

TO BE CONTINUED..

NEXT CHAPTER: FINAL CHAPTER!!!