Taehyung part
แสงแดดในยามเช้าที่ส่องหน้าต่างห้อง สะท้อนให้เห็นใครบางคนที่กำลังหลับสนิทภายในอ้อมกอดของผม
ถ้าจะให้นอนมองคนข้างๆแบบนี้ทั้งวันผมทำได้สบายๆเพราะผมก็อยากให้เป็นแบบนั้น ตลอดเวลา10ปีที่ห่างกันมีคนมากมายวนเวียนมายืนข้างผมแต่นั่นไม่ใช่ความรัก คนตรงหน้านี้ต่างหากที่ผมอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต ผมกลัวว่าวันนึงถ้าบอกรักไปผมจะไม่อยู่ข้างเขาอีก
And
ความคิดของเขามักมาช้ากว่าร่างกายเสมอ กว่าจะคิดได้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิ์ได้ครอบครองคนตรงหน้า ปากของเขาก็ประกบกับปากอิ่มของจีมินเสียแล้ว โชคดีที่คนตัวเล็กยังไม่รู้สึกตัวเขารีบผละตัวออกเพื่อตั้งสติ ถึงจะแค่เสี้ยวนาทีแต่มันช่างหวานเหลือเกิน มือหนาเอื้อมไปลูบแก้มเนียน พรางทอนหายใจ
"จีมินทำไมเราต้องมาเป็นเพื่อนกันด้วยนะ"
"ผมรักคุณนะ จีมิน"
เขาพูดความในใจที่มีก่อนที่จะขยับตัวออกมา
"อาาาาาาาา....เช้าแล้วหรออออ"
แทฮยองหันไปดูเพื่อนของเขาที่กำลังลุกขึ้นมานั่งงัวเงียขยี้ตา ยิ่งมองมันยิ่งทำให้เขาหลงไหลคนตรงหน้า น่าแปลกที่คนตรงหน้าเขาไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูเซ็กซี่เย้ายวนไปสะหมด ผมที่ดูยุ่งเหยิง ปากบวมเจ่อ ชุดนอนตัวบางๆกระดุมที่หลุดเกือบถึงหน้าท้องแล้วยังมีกลิ่นฟีโรโมนเฉพาะตัวของจีมินนั่นอีก เขาคิดผิดเสียแล้วที่นอนกับจีมิน ไม่อยากให้ใครได้เห็นจีมินตอนตื่นเลยจริงๆ
"แทเป็นไร ทำไมตาแดงแบบนี้หล่ะไม่สบายรึป่าวเดี๋ยวเราไปหายาให้แปบนะ"
ยังไม่ทันที่จีมินจะเดินพ้นเตียงเขาก็ถูกคนตัวโตดึงเขาให้มานั่งบนตักพร้อมกอดเขาแน่น
"ขออยู่แบบนี้สักพักได้มั้ย เผื่อว่าวันนึงเเทจะทำแบบนี้ไม่ได้อีก"
น้ำเสียงเเสนเศร้าทำให้จีมินสงสัยแต่เขาก็ไม่ได้ขัดเพื่อนของเขาก่อนจะหันไปกอดตอบก็ดันไปสบตากับไหล่กว้าง น้ำใสๆที่กำลังก่อตัวขึ้นแล้วกำลังไหลออกมาจากดวงตาคู่สวย จีมินใช้มือน้อยๆปาดน้ำตาก่อนจูปลงบนหน้าผากของแทฮยองเพื่อเป็นการปลอบขวัญคนที่กอดเขาจนแน่น
"จีมิน...."
"ไม่ต้องบอกเราตอนนี้ก็ได้ไว้แทสบายใจเมื่อไหร่ค่อยบอกเรานะ"
"คับ"
"เราไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะเดี๋ยวไปเปิดร้านสายแทจะไปกะเรามั้ย"
"ไม่หล่ะแทว่าแทจะไปบ้านก่อนเดี๋ยวแทโทรหานะ"
"อ่าได้ยังไงก็กลับบ้านดีๆนะ"
"คร้าบบบบบ"
หลังจากนั้นต่างคนต่างแยกย้ายไปทำเรื่องของตัวเอง
ตึ้ง!
[ผมไปหาที่ร้านนะคับ]
