ผม จอนจองกุก ตอนนี้ผมอายุ 23 แต่สิ่งที่ผมต้องรับผิดชอบมันช่างหนักเหลือเกิน จนบางครั้ง ผมก็อยากจะหายไปเลยเหมือนกัน มีชีวิตมากมายที่ผมและครอบครัวต้องดูแล อีกไม่นาน ผมก็ต้องแต่งงาน แต่งกับคนที่ผมไม่เคยเห็นหน้า แต่งกับคนที่ผมไม่เคยรู้จักไม่รู้กระทั่งนิสัย ไม่รู้อะไรสักอย่าง ผมต้องทำยังไง ผมจะทำยังไงดี
ปาร์คจีมินครับ ผมอายุ 25 แล้ว ผมมีความสุขมากที่ได้เกิดมาบนครอบครัวนี้ ครอบครัวที่พอมีพอกิน ไม่ได้เลิศหรูอะไร ผมมีเพื่อนที่ดี ทุกคนอาจจะคิดว่าผมมีแฟนแล้ว แต่ผมไม่มีหรอกนะ ผมว่าอยู่คนเดียวก็สบายใจดี ผมรักเรือนดอกไม้ของผมมันอยู่ภายในร้านตัดผ้าเล็กๆของผม มันเกิดขึ้นจากความรักและน้ำพักน้ำแรงของผม ผมความสุขที่ได้เห็นคู่รักมากมายชอบกับชุดที่ผมเลือกให้เขาแต่วันนี้มันไม่ใช่ทำไมผมถึงทุกข์ใจและเป็นห่วงคนๆนึงที่รู้สึกแย่กับการแต่งงานทำไมเขาถึงต้องแต่งงานทั้งที่ไม่เต็มใจล่ะ ทำไมกันนะ ทำไม......ทำไมผมถึงต้องห่วงเขาด้วยนะ....