Your choice (Greek)

Κεφάλαιο 20

Κάθομαι στον καναπέ και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι έκανα χθες.Βρηκα το θάρρος και τον φίλησα.Εντάξει θα μου πείτε σιγά το πράγμα αλλά εγώ νιώθω ότι έκανα κάτι που φοβόμουν πολύ. Πήρα τηλέφωνο τη Μαρία αλλά δεν μου το σήκωσε.Περίεργο αυτή πάντα μου το σηκώνει ή έστω με παίρνει μετά από λίγα λεπτά. Οι ώρες πέρασαν και η Μαρία είναι άφαντη.Ανησυχώ δεν ξέρω που μπορεί να είναι και δεν έχω και το κινητό του Μιχάλη.Πήρα τα πράγματά μου χωρίς να το σκεφτώ και έφυγα από το σπίτι.Μόλις βγήκα από το σπίτι κρύος αέρας χτύπησε κάθε εκατοστό του κορμιού μου.Κοίταξα τον ουρανό και συνειδητοποίησα ότι μερικές νιφάδες χιονιού έπεφταν.Είναι τέλος Ιανουαρίου η ώρα είναι 7:00 και σχεδόν έχει νυχτώσει. Πηγαίνω σε πιθανά μέρη που μπορεί να είναι η Μαρία αλλά δεν τη βρίσκω πουθενά. Μετά από μισή ώρα το κινητό μου χτυπάει και στην οθόνη εμφανίζεται ένας άγνωστος αριθμός.

Α-"Παρακαλώ;"
Μιχ-"Γεια σου Αφροδίτη ο Μιχάλης είμαι"
Α-"Γειά σου Μιχάλη.Ηθελες κάτι;"
Μιχ-"Ναι.Ξέρεις μήπως που είναι η Μαρία;Την ψάχνω από το μεσημέρι και στο τηλέφωνο δεν μου το σηκώνει" είπε λίγο ανήσυχος.
Α-"Όχι δεν ξέρω.Και εγώ την ψάχνω παντού και δεν μπορώ να τη βρω πουθενά.Βασικά είναι κάποιος που δεν ρώτησα.Κλείσε και άμα μάθω τίποτα θα σε ενημερώσω"είπα καθώς σκεφτόμουν ότι δεν πήρα τηλέφωνο την ίδια της την αδελφή την Αθηνά.
Μιχ-"Σε ευχαριστώ,θα περιμένω"

Έψαξα κοιτοντας  τις επαφές μου το όνομα της Αθηνας και την πήρα αμέσως τηλέφωνο.
Αθηνά-" Έλα Αφροδίτη μου τι κάνεις;"
Αφροδίτη-"Καλα ειμαι Αθηνα μου. Πες μου σε παρακαλώ ότι ξέρεις πού είναι η Μαρία" είπα με αγωνία στην φωνή μου.
Αθηνά-"Ναι είναι στο σπίτι της γιαγιάς .Καλά δεν θα ενημερώσει τι έγινε;"είπε και ένιωθα ευγνωμοσύνη στον Θεό που είναι καλά.
Αφροδίτη-"Ευτυχώς!Οχι δεν μου είπε τίποτα και εδώ και μία ώρα την ψάχνω παντού.Τι έγινε;"
Αθηνά-"Καλύτερα να στα πει η ίδια."
Αφροδίτη-"Καλά θα περάσω από εκεί.Ευχαριστω"
Αθηνά-"Φιλιά"

Πήγα στο σπίτι και σε μία μικρή τσάντα έβαλα κάποια βασικά ρούχα και πράγματα για να κοιμηθώ εκεί το βράδυ.Βγαίνοντας από το σπίτι άκουσα από το σπίτι του Ορέστη κάποιος να φωνάζει σαν τρελός.Δεν άντεξα και πήγα έξω από την πόρτα του για να ακούσω καλύτερα όμως τελικά μάλλον κατάλαβαν ότι φώναζαν πολύ και έτσι χαμήλωσαν τον τόνο τους με αποτέλεσμα να μην ακούσω τίποτα.Δεν έδωσα παραπάνω σημασία και έφυγα. Μόλις έφτασα στο σπίτι της γιαγιάς Μαρίας  πλήρωσα το ταξί και χτύπησα το κουδούνι.
Αφροδίτη-"Γιαγιά Μαρία!!!"φώναξα σαν τρελή και έπεσε στην αγκαλιά της.Από μικρή την ένιωθα σαν γιαγιά μου. Την αγαπάω πολύ και της αρέσει που τη νιώθω δικό μου άνθρωπο.
Γιαγιά-"Μικρή μου Αφροδίτη!! Τι κάνεις;Πως είσαι;Πως πάνε τα μαθήματα; Πείνας;Θες να σου φτιάξω κάτι στα γρήγορα;"γέλασα μέσα από την καρδιά μου με το πόσο κλασική Ελληνίδα γιαγιά είναι.
Αφροδίτη-"Είμαι μία χαρά γιαγιά και όλα είναι καλά.Αν θελήσω κάτι να ξέρεις ότι θα στο πω αμέσως.Η Μαρία πάνω είναι;"
Γιαγιά-"Ναι πάνω είναι κούκλα μου. Λοιπόν πήγαινε πάνω και να ξέρετε ότι στο τραπέζι θα σας αφήσω λεφτά αν θελήσετε κάτι να παραγγείλετε. Εγώ θα πάω απέναντι στην κυρία Ευαγγελία φιλία και να προσέχετε." είπε και έκλεισε την πόρτα.

Ανέβηκα στον πάνω όροφο και πίσω από μία κλειστή πόρτα άκουσα τη Μαρία να κλαίει.Ανοιξα την πόρτα και μόλις με είδε έτρεξε στην αγκαλιά μου.
Μ-"Είναι ένας άκαρδος άνθρωπος που δεν ξέρει να αγαπάει,μόνο να πληγώνει τους ανθρώπους γύρω του ξέρει.Είχες δίκιο εγώ ένιωσα πράγματα για αυτόν ενώ αυτός με ήθελε μόνο και μόνο για να με ρίξει στο κρεβάτι του και μόλις με βαρέθηκε πήγε αμέσως και πήδηξε άλλη" είπε και άρχισε να κλαίει με αναφιλητά.
Α-"Ηρέμησε αγάπη μου δε σου αξίζει αυτός ο άντρας.Θα σου περάσει και θα καταλάβεις και εσύ η ίδια ότι το να κλαις ήταν για το τίποτα" όμως κάτι δεν με κολλούσε αφού ο Μιχάλης την έψαχνε πώς γίνεται να μην τον ένοιαζε καθόλου για αυτήν;

Ενώ συζητούσαμε για το Μιχάλη και ενώ της είχα πει για το τηλεφώνημα που μου είχε κάνει αποφασίσαμε να παραγγείλουμε να φάμε.Μια ώρα μετά το τηλέφωνο χτύπησε και επειδή ήταν ο Μιχάλης το έβαλα σε ανοιχτή ακρόαση.
Μ-"Έλα Αφροδίτη, βρήκες μήπως τη Μαρία;Είπες ότι θα με πάρεις αλλά δεν βρήκα καμία κλήση σου.Σε μένα δεν απαντάει." είπε και ήταν όντως αγχωμένος.
Α-"Όχι δεν μιλήσαμε.Έγινε κάτι και θες τόσο πολύ να τη βρεις;"είπα δήθεν ότι δεν ήξερα.
Μ-"Να πω την αλήθεια μαλώσαμε. Βασικά έκανα εγω ένα λάθος και θέλω να της εξηγήσω."
Α-"Μάλιστα.Συγνώμη αλλά δεν έχω νέα της."
Μ-"Μπορώ μήπως να έρθω από το σπίτι σου και να την πάρουμε από το δικό σου κινητό μέχρι να απαντήσει;" Μόλις μου το είπε αυτό πάγωσα διότι δεν ήμουν σπίτι και δεν ήθελε να μάθει ότι ήμουν με τη Μαρία.
Α-"Δεν γίνεται"του απάντησα απότομα
Μ-"Γιατί;"είπε με απορία
Α-"Απλά...Να μωρέ θα μείνω σε έναν φίλο"
Μ-"Α....Δεν ήξερα... Καλά τότε.Αν μάθεις κάτι να μου στείλεις"είπε και το έκλεισε ενώ εγώ με την Μαρία κοιτούσαμε η μία την άλλη προσπαθοντας να καταλάβουμε γιατί ενδιαφέρεται τόσο πολύ αφού αυτός την πλήγωσε και την είχε μόνο για το κρεβάτι...

Γειά σας... Ελπίζω να σας άρεσε.Θα τα πούμε πολύ σύντομα.❤️