Your choice (Greek)

Κεφάλαιο 22

Pov Ορέστη

Είναι το τέταρτο τσιγάρο αυτο που κάνω μέσα σε μια ώρα.Καθομαι στο πάρκο κοντά στο σπίτι μου πάνω σε ένα παγκάκι και σκέφτομαι πως γίνεται να ζηλεύω τόσο πολύ ένα κορίτσι μικρότερο μου και μαθήτρια μου!Το μόνο σίγουρο είναι ότι χάνω τον εαυτό μου σε ότι έχει να κάνει με αυτήν.Μολις άκουσα ότι θα μείνει σε έναν φίλο  της ένιωσα τόσο προδομένος παρολου που δεν έχουμε τίποτα.Εγω την έδιωξα μακριά μου και τώρα την πληρώνω.

Χωρίς να το πολύ σκεφτώ πληκτρολογησα τον αριθμό της και την πήρα τηλέφωνο.Την πρώτη φορά δεν το σήκωσε.Την ξανά πήρα και στον δεύτερο χτύπο άκουσα την αγουροξυπνημενη φωνή της.

Α-"Παρακαλώ;"

Ο-"Αφροδίτη;Ο Ορέστης είμαι."

Α-"Είσαι καλά;"ρώτησε ανήσυχη.

Ο-"Ναι μια χαρά"απάντησα λίγο αμήχανα.

Α-"Ρωτάω γιατί η ώρα κοντεύει μεσάνυχτα"

Ο-"Ναι σε αυτό έχεις ένα δίκαιο"είπα απογοητευμένος και ανίκανος να της ζητήσω να βρεθούμε.

Α-"Που είσαι;"

Ο-"Στο πάρκο κοντά στο σπίτι."

Α-"Μόνος;"

Ο-"Ναι."

Α-"Έρχομαι."είπε και το έκλεισε.

Όλη αυτή την ώρα εγώ είχα μείνει κόκκαλο.Μολις μου είπε ότι θα έρθει να με βρει αγχώθηκα σαν εκείνα να κρυφά ραντεβού στο λύκειο.

Μετά από ένα τέταρτο άκουσα βήματα από πίσω μου.Γυρισα και είδα την Αφροδίτη μου με το χαριτωμένο της σκουφάκι και τα γάντια της να με πλησιάζει με σκυμμένο το κεφάλι.

Ο-"Γειά σου" είπα λίγο αμήχανα.Πως το καταφέρνει και με κάνει τόσο εύκολα να κομπλαρω σαν τα παιδάκια;

Α-"Γειά σου Ορέστη."είπε ακόμα πιο αμήχανα.Ωραια συζήτηση μας βλέπω να κάνουμε.

Ο-"Ξέρω ότι ήσουν με παρέα και συγγνώμη που σε έφερα ως εδώ,δεν ξέρω τι με έπιασε."

Α-"Μάλιστα.Ασε με να μαντέψω... Ήσουν με τον Μιχάλη πριν που μιλήσαμε έτσι;"ρώτησε σαν να ήξερε ήδη την απάντηση.

Ο-"Που το ξέρεις;" ρώτησα με απορία

Α-"Μόνο αυτός ήξερε ότι θα ήμουν με κάποιον."

Ο-"Ήσουν;" ρώτησα αυθόρμητα

Α-"Και αν ήμουν τι;Αν θυμάμαι καλά εσύ ήσουν αυτός που με έδιωξε για άλλη μια φορά από κοντά του."