Your choice (Greek)

Κεφάλαιο 21

Pov Ορέστη

Εδώ και μία ώρα φωνάζω σαν τρελός στον Μιχάλη για τις χαζομάρες που πάει και κάνει και για την απαράδεκτη συμπεριφορά που είχε απέναντι στην Μαρία.

Ο-"Τι να σου πω ρε Μιχάλη;Καλά να πάθεις με αυτά που κάνεις."

Μ-"Έχεις δίκαιο ρε Ορέστη αλλά τώρα τι να κάνω; Ήταν μαλακια και τώρα θέλω να της ζητήσω συγγνώμη!" είπε και έκλεισε το πρόσωπο του μέσα στις παλάμες του.

Ο-"Τι να το κάνω που έχω δίκαιο;Θα αλλάξει κάτι;Και το λες απλά μαλακια αυτό που έκανες; Είχες δίπλα σου ένα τόσο καλό κορίτσι που έλεγε ναι σε ότι βλακεία και αν σου κατέβαινε στο κεφάλι σου και εσύ επειδή έτσι σου ήρθε πηγές με άλλη.Κοιτα Θεέ μου κάτι ανθρώπους που διώχνουν από δίπλα τους ανθρώπους που νοιάζονται για αυτούς και εμείς ούτε να δείξουμε τα συναισθήματα μας δεν μπορούμε καλά καλά" έλεγα πλέον εκτός ελέγχου.

Μ-"Μάλιστα,τώρα το γυρίσαμε στην Αφροδίτη.Κοιτα Ορέστη το ξέρω ότι η Μαρία είναι ένας υπέροχος άνθρωπος αλλά με ξέρεις χρόνια, νομίζεις ότι εγώ θα μπορούσα να την κάνω ευτυχισμένη;Πω γαμωτο όσο λέω ότι καλύτερα που έγιναν έτσι τα πράγματα άλλο τόσο θέλω να πάω και να της ζητήσω γονατιστός συγνωμη και να είμαι μαζί της.Αλλα φοβάμαι ότι θα την πληγώσω πάλι."

Ο-"Και καλά κάνεις γιατί αυτό είναι που πρέπει να κάνεις αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα σε συγχωρέσει."

Μ-"Ευχαριστώ ρε.Ωραιος φίλος" είπε και τον άγριο κοίταξα γιατί ήθελε να βγει και από πάνω.

Εδώ και πάρα πολύ ώρα ο Μιχάλης δεν έχει σταματήσει να παίρνει τηλέφωνο την Μαρία και να κάνει πέρα δώθε από το άγχος του στο σαλόνι.

Μ-"Δεν πάει άλλο.Θα πάρω την Αφροδίτη."είπε και εγώ πετάχτηκα από την θέση μου."Ηρέμησε ρε θα πάθω καμιά καρδιά με εσένα που έμπλεξα."

Ο-"Σκάσε και βάλτο σε ανοιχτή ακρόαση για να ακούσω και εγώ."

Μ-"Καλά"

Μετά από τρία χτυπήματα άκουσα την φωνουλα της.

Α-"Ναι;"

Μ- Έλα Αφροδίτη, βρήκες μήπως την Μαρία; Είπες ότι θα με πάρεις αλλά δεν βρήκα καμιά κλήση σου.Σε εμένα δεν απαντάει."είπε και ο φίλος μου ήταν όντως αγχωμένος.

Α-"Όχι δεν μιλήσαμε.Εγινε κάτι και θες τόσο πολύ να την βρεις;"

Μ-"Να πω την αλήθεια μαλώσαμε.Βασικα έκανα εγώ ένα λάθος και θέλω να της εξηγήσω."είπε και εγώ τον μουτζωσα.

Α-"Α μάλιστα.Συγνωμη αλλά δεν έχω νέα τής"είπε με την υπέροχη γλυκιά της φωνή.

Μ-"Μήπως μπορώ να έρθω από το σπίτι σου και να την πάρουμε τηλέφωνο από το δικό σου κινητό μέχρι να το σηκώσει;" είπε και εγώ τον κοίταξα με ένα βλέμμα που αν μπορούσε να τον σκοτώσει θα το είχε κάνει.

Α-"Δεν γίνεται" απάντησε πολύ απότομα και ο Μιχάλης και εγώ κοιτάξαμε ο ένας τον άλλον με απορία.

Μ-"Γιατί;"

Α-"Απλά ...Να μωρέ...θα μείνω σε έναν φίλο"είπε και έσφιξα τα χέρια μου σε σχήμα μπουνιας.

Μ-"Α...Δεν ήξερα... Καλά τότε.Αν μάθεις κάτι να μου στείλεις."είπε ο Μιχάλης και το έκλεισε.

Ο-"Φίλος έτσι;"είπα πίνοντας μια γουλιά από το ποτήρι με το ουίσκι

Μ-"Έλα ρε φίλε μπορεί να μην εννοούσε αυτό που κατάλαβες"εγώ συνέχιζα ξανά και ξανά το ποτήρι.

Είχα πιεί τόσο ώστε να φτάσω στα όρια μου.

Ο-"Και τι μπορεί να εννοούσε ρε Μιχάλη με το <<θα μείνω σε έναν φίλο>>;"είπα ενώ πέταξα με όλη μου την δύναμη το ποτήρι στον απέναντι τοίχο ώστε να γίνει χίλια θριψαλα."Αλλά εγώ φταίω που της είπα να με περιμένει μέχρι το καλοκαίρι γιατί είχα σκοπό να τα παρατήσω όλα για χάρη της.Αλλα τέτοιος μαλακας είμαι και εγώ."έλεγα και κατάλαβα ότι το ποτό είχε κυριαρχήσει το μυαλό μου και δεν ελεγχα τον εαυτό μου για ακόμα μια φορά.

Μ-"Τώρα δεν ξέρεις τι λες. Πήγαινε κοιμήσου και αύριο θα δεις ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα."

Ο-"Παράτα μας ρε Μιχάλη.Εσυ μείνε εδώ όσο θες,εγώ φεύγω!"ειπα και πήρα τα κλειδιά από το αυτοκίνητο,τα τσιγάρα και έφυγα αγνοώντας τις φωνές του Μιχάλη.

Γειά σας... Ελπίζω να σας άρεσε.Θα τα πούμε πολύ σύντομα.❤️