Sarp ve Tuğra sonun başlangıcına adım atmak üzereydi. Geri dönüşü olmayan, uç noktada travmalar ve hisler yaşamanın eşiğinde bardaklarını yudumlayıp, mermilerini siliyorlardı tutukluk yapmaması için tüfeklerinin.
İkisi de daha önce yıllarca, genel...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Lana Del Rey-Blue Jeans" çalıyor radyoda. Hava oldukça yağmurlu ve de gelişigüzel bir gece. Aracın ön camı buğulanmış, yaz ayındaki yağmur serinliği vura vura hissettiriyor kendini. Dikiz aynasında büyüdükçe ışık yansımaları, Sarp'ın kemikli eli kapı kulpuna doğru gidiyor ve kapıyı açtığı an müzik duruyor ardından aracın kapınız açık kaldı uyarı sesi yankılanmaya başlıyor.
"Big dreams, gangster. Said you had to leave to start your life over. I was like, no please, stay here. We don't need no money we can make it all work... Ding, ding, ding, ding, ding."
Sarp ıslanmaya başladığında ilk önce ayakkabılarına baktı, sonra da arkasındaki araca "Hadi çıkın artık!" dercesine donuk ifadeyle. Önce ön kapı açıldı, oradan inen arka kapıyı açtı ve içerden çıkana yardımcı oldu.
Sarp, ayakları omuz hizasında dimdik duruyordu elindeki çantayla. Adamlar ona yaklaştıkça suratlarını görmeye başladı ve tanır gibi olurdu.
"Nasılsın Sarp?"
Sarp: "İ-iyiyim?" Diye şaşırdı halinin hatrının ismiyle sorulmasına."
Siyah şapkalı adam: "Beni hatırladın mı?"
Sarp o an bu adamın, Ankara'da henüz kafe işletmecisiyken verilen bir yemekte tanıştırıldığı MİT'te görevli Sadık Bey olduğunu anımsadı.
Sarp: "Elbette hatırladım, siz nasılsınız Sadık Bey?"
Sadık Bey: "İyiyim oğlum sağ ol." Dedikten sonra eliyle Sarp'ın elindeki çantayı korumasına işaret ederek almasını emretti.
Sarp hiçbir şey demeden çantayı adama uzattı.
Sadık Bey: "Seni Ankara'da gördüğümde zayıftın, kendini toparlamışsın." Derken Sarp'ın omuzlarını yokluyordu.
Sarp: "Evet, zaman hızlı geçiyor."
Sadık Bey : "Ee nasıl gidiyor İstanbul?"
Sarp: "Şu an için iyi gidiyor, bildiğiniz gibi çalışıyoruz." Diye rutin bir cevap verdi.
Sadık Bey Sarp'a gülümseyerek; "Evet, bildiğimiz gibi Sarp." Dedi ukala ukala.
Sarp o an yediği kinayeye gülümseyerek karşılık verdi.
Sadık Bey fazla uzatmadan Sarp'ın uzattığı eli kendine çekip; "Dikkatli ol evlat, aynen böyle devam et. Sizinkilere selam söyle." Dedi ve arkasına dönüp araca yöneldi.
