သူ
.............
အပိုင္း(၄)
.......................
ၾကယ္သစ္လင္း
"အ...အေမ့..."
"ဒုန္း"
အသံေတြၾကားလိုက္ရတာမို႔ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုနကအမ်ိဳးသမီးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္ရက္ေလးေတြ႔ရေလသည္။ သူတြန္းခ်လိုက္တာပဲျဖစ္ရမည္။
"အရမ္း အရမ္းလုပ္တာပဲ ...ဟင့္ ဟင့္"
သူက စားပြဲေပၚကိုအၾကည့္ျပန္ပို႔ကာ ေနရာတက်ျဖစ္ေအာင္ျပန္ထိုင္သည္။
"ယံေလး"..ဒီမွာၾကည့္ပါဦး နာသြားပါတယ္ဆို
"တိတ္စမ္း"
သူ႔အသံကက်ယ္ေလာင္စြာထြက္လာတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္တုန္ခနဲျဖစ္သြားသလို ဟိုအမ်ိဳးသမီးလဲေနာက္ကိုေျခႏွစ္လွမ္းေလာက္ဆုတ္သြားေလသည္။ၿပီးေတာ့ မ်က္လံုးျပဴးႏွင့္သူ႔ကိုၾကည့္ေနေလသည္။
"ဘယ္လိုအျပဳအမူမ်ိဳးေတြလာလုပ္ေနတာလဲ မိန္းကေလးတန္မဲ့ ....ေတာက္...ငါမေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး။ ငါနဲ႔ကင္းကင္းေနပါလို႔မင္းကိုေျပာထားတယ္မလား"
"ယံေလးကလဲ...ၾကည္ျပာတို႔က ေစ့စပ္ေတာ့မယ့္လူေတြပဲဟာကို"
"ထပ္မေျပာနဲ႔ ...ဒီမွာ ငါဒုကၡိတျဖစ္ေနတာျမင္လား ဘာေစ့စပ္တာလဲ ဘာမွမၾကားခ်င္ဘူး မင္းအခုသြားေတာ့"
ေဒါသထြက္ေနသည့္သူ႔ပံုစံကေၾကာက္စရာပါ။ မင္းေတြငါေတြနဲ႔ေျပာေနပံုက လူေကာင္းသာဆိုအခုပဲ ထၿပီးထိုးသတ္ေတာ့မည္ပံုပင္။
"ယံေလး..."
"ၾကည္ျပာႏိုင္."..ငါ့နာမည္ကိုအဲ့လိုမေခၚနဲ႔လို႔ေျပာထားတယ္မလား။ သြား...အခုထြက္သြား
ဟိုမိန္းကေလးက သူ႔မ်က္ႏွာလက္နဲ႔အုပ္ကာေျပးထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ၾကားကေနအားနာမိသလိုလိုျဖစ္ေနေလသည္။သူကေတာ့ ဘာမွမဟုတ္သလို ေအးေအးေဆးေဆးပဲျပန္ျဖစ္သြားေလသည္။
"ကလင္."..ကလင္...
"ဟုတ္ကဲ့."..မိုးယံထက္ ေျပာေနပါတယ္
သူဖုန္းေျပာေနတုန္းမွာပဲ ဝန္ထမ္းေတြဝင္လာကာ ထမင္းပြဲျပင္ေပးေနေလသည္။ ကြၽန္ေတာ္လဲကူေပးမလို႔ေပမဲ့ ပို႐ႈပ္သြားမွာစိုးလို႔ ဒီတိုင္းပဲထိုင္ေနလိုက္ေလသည္။
သူကဖုန္းေျပာလို႔ၿပီးသြားေတာ့ သူကဒီဘက္ကိုလာေလသည္။
"စားၾကရေအာင္ေလ ၾကယ္ေလး"
သူ႔အသံကခုနကလိုမာေက်ာမေနတာကေတာ့ေတာ္ေသးသည္။
"ဗ်ာ"
သူေခၚလိုက္တာတမ်ိဳးႀကီးမို႔ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာင္သြားမိသည္။
"ဘယ္လိုေခၚရမွန္းမသိလို႔ေလ ."...အဆင္မေျပလို႔လား
"မဟုတ္ပါဘူး ."...အကို
ကြၽန္ေတာ္လဲသူ႔ကိုျပန္မေျပာရဲေတာ့ပါ။ ခုနကလို ေအာ္ေနမွဒုကၡ။
သူ႔ကိုခင္ဗ်ားလို႔လဲမေခၚရဲေတာ့တာႏွင့္အဆင္ေျပတာပဲေခၚလိုက္ေလသည္။
သူကဇြန္းခရင္းကိုင္လိုက္ရင္းမွျပံဳးလိုက္ကာ
"ဘာလဲ...ကိုယ္႔ကိုေၾကာက္လို႔ အကုိလို႔ေခၚတာလား။ ခင္ဗ်ားလို႔ေခၚသံေလးမၾကားရေတာ့ တစ္ခုခုလိုေနသလိုပဲ"
YOU ARE READING
သူ
Romanceအိမ်တစ်အိမ်ကို လူနာပြုစုဖို့ လာတဲ့ သူနာပြုကောင်လေးတစ်ယောက် ဘယ်လိုလူထူးဆန်းနဲ့တွေ့ပြီး ပြဿနာတွေဖြစ်ကြဦးမလဲ။
