သူ
..............
အပိုင်း(၇)
.....................
ကြယ်သစ်လင်း
"ဟာ"
မှိတ်ထားမိသောမျက်လုံးတွေကိုကမန်းကတမ်းပြန်ဖွင့်လိုက်ရသည်။ ရှက်လိုက်တာ မျက်နှာကိုဘယ်သွားဝှက်ရမလဲမသိ။
"ဆော...ဆောရီးပါ...မ...မသိလိုက်လို့"
သူတို့ကလဲပြာပြာသလဲတောင်းပန်ကာ တံခါးကိုပြန်ပိတ်သွားကြသည်။ ကျွန်တော်ထထွက်သွားဖို့လုပ်တော့ သူကမလွှတ်ပေးဘဲ လက်မောင်းကိုဆွဲထားသည်။
"ကြယ်လေး...အရမ်းရှက်သွားလား"
ကျွန်တော်ခေါင်းလေးအသာညိတ်ပြတော့ သူက ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကို ပွတ်နေလေသည်။
"ဒါဆို အိမ်ရောက်မှနော်"
"အကိုနော်...ဘာမှန်းလဲမသိဘူး"
သူကရယ်နေကာ ကျွန်တော့်နဖူးလေးကို အနမ်းခြွေလိုက်လေသည်။
"ကိုယ်သွားလိုက်ဦးမယ် ကြယ်လေး"
ကျွန်တော် သူ့အနားထိုင်နေရာကနေ ထလိုက်တော့ သူက ဝှီးလ်ချဲလ်ကို တွန်းကာ ထွက်သွားသည်။
ခဏနေတော့ သူ့ဝန်ထမ်းတချို့ ရောက်လာကြပြီးကျွန်တော်အတွက် နေ့လယ်စာ ခင်းကျင်းပေးလေသည်။
"သူက ကြာမှာလားဟင်"
"ဗျာ...ဘယ်သူ့ကိုပြောတာလဲမသိဘူး"
"ဟို...ကိုမိုးယံထက်လေ"
"ကျွန်တော်လဲ မသိဘူးခင်ဗျ"
တစ်ယောက်တည်း မစားချင်တာကြောင့် သူ့ကိုစောင့်နေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အချိန်ရနေတာကြောင့် ကျွန်တော်ဖုန်းဖွင့်ကာ အင်တာနက်သုံးနေလိုက်သည်။ LGBT အကောင့်လေးတစ်ခု ဖွင့်ထားတော့ ကိုယ်နှင့်ဝါသနာတူတွေ တွေ့ရပြီး အချစ်ဝတ္ထုလေးတွေလဲ ဖတ်ခွင့်ရလေသည်။
"Album နဲ့ဇာတ်လမ်းတွေပြန်စုထားတာပါလား။ကောင်းလိုက်တာ"
တစ်ယောက်တည်းပြောနေမိရင်း ကိုယ်ကြိုက်နှစ်သက်ရတဲ့ စာရေးဆရာရဲ့ ဝတ္ထုလေးတွေကိုပြန်ဖတ်နေမိသည်။
YOU ARE READING
သူ
Romanceအိမ်တစ်အိမ်ကို လူနာပြုစုဖို့ လာတဲ့ သူနာပြုကောင်လေးတစ်ယောက် ဘယ်လိုလူထူးဆန်းနဲ့တွေ့ပြီး ပြဿနာတွေဖြစ်ကြဦးမလဲ။
