Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
jjungkook: ending scene rosieroses, and 6,734,921♡ 2,763,632💬
+321,673: bir iu şarkısı ancak bu kadar güzel yorumlanabilirdi
+589,653: @rosieroses: ilk defa beğendii
➖+231,543: jungkook'un sesine kim karşı koyabilir ki, beğenmiş olmalı
+200,673: çok güzel 😭
✘
Kaçıncı dinleyişim bilmiyordum. O kadar içten söylüyordu ki ağlamak istiyor, ama duramam diye kendimi zorluyordum.
Sesi insanı dünyadan soyutluyordu. Onunla doğum günü akşamında birlikte söylediğimiz bu şarkı inanılmaz dokunaklı bir şarkıydı ve sanki mümkünmüş gibi Jungkook biraz daha özelleştirmişti şarkıyı.
"Kendine gel." Lisa yanımdan geçerken kulaklığın tekini kulağımdan çekti ve ona bakmamı sağladı.
"Bulaşma bana."
"Resmen dokunsam ağlayacak gibi duruyorsun. Sincaplar ağlamaz."
Kulaklığın diğerinide çıkardım ve yataktan çıktım. Kaç saattir dinliyordum? Sanırım birkaç saati geçmişti.
"Jungkook'a söyleyeyim de bir daha cover falan yapmasın, şu haline bak," dedi dağılmış saçlarımı elleriyle düzeltirken.
"Çok garip hissediyorum," diye itiraf ettim peşinden mutfağa geçerken. Bir sandalye çekip oturduğumda önüme bir bardak bitki çayı bıraktı ve kendisi de karşıma oturdu.
"Nasıl hissediyorsun bilmiyorum ama o akşam geldiğinden beri tuhaf davranıyorsun."
Sıcak çaydan ufak bir yudum aldım. Haklıydı. O akşam Jungkook'la yaşadığımız aşırı yakınlaşma ve yalnız kalma olayından sonra devrelerim yanmış gibiydi. Ne zaman bir şeyler yapmaya kalkışsam aklıma düşüyordu ve ben bu histen kurtulamıyordum.
"Bana artık ilişkimizi gizlemek istemediğini söyledi," dedim sıcak bardağa avucumu bastırırken. "Yeterince ağırdan aldığımızı düşünüyor."
"Sen ne düşünüyorsun?"
"Onu seviyorum," dedim dürüstçe. "Yanında iyi hissediyorum. Çok anlayışlı ve nazik biri..." Derin bir nefes aldım. "Yine de ne yapacağımı bilmiyorum."
