Merhaba bölüm kısa diye lütfen kızmayın bana çünkü bu hikayede bölümler genel olarak bu formatta olacak. Amacım Jimin'in iç dünyasını göstermek. Ve bölümlerde geçen sorulara sizde cevap verirseniz çok mutlu olurum. Sizin de fikrinizi olmak isterim. İyi okumalaar.
--
Mutsuz bir insan değildim. Aksine sürekli gülümser, etrafta mutluluk virüsü gibi dolanırdım. Gülümsemeyi seviyordum çünkü ben gülünce çevremdekiler de gülüyordu ya da insanlara üzgün olduğumu göstermiyordum. Bu, bir çeşit kalkandı benim için. Ama bunun bazı kötü yönleri de vardı tabi. Mesela bazenleri gülmezdim ve hemen sorarlardı neyin var diye ama bir şeyim yoktu ki. Sadece o an gülümsememiştim o kadar. İnsanlar seni mutluyken kabul ederdi. Derdin, tasan olmadığı zamanlarda kabul ederdi ve bunu maalesef ki değiştiremezdik.
Mesela sabah böyle bir olay yaşamıştım. Demiştim size sosyal bir insan değilim diye ama yine de sınıfımdaki insanlara saygılıydım. Öyle olmam gerekiyordu. Sabah ise yorgun olduğum için herhangi bir mimik yapamıyordum. Her zaman gülücükler saçmak yerine normal bir şekilde gelmiştim ve bu insanların dikkatini çekmişti. Bir kaç kişi başıma üşüşmüş ve 'neyin var,Jimin? Kötü bir şey mi oldu, Jimin?' gibi sorularla beni darlamışlardı. Hepsine yorgun olduğumu söylesem de bir türlü inandıramamıştım sanki. Daha sonra akışına bıraktım bende. Böyle geçmişti günüm. Aralarda bizimkilerle takılmıştım ve bolca gülmüştüm o sıralarda.
Şimdi ise gene gece olmuştu. Yixing yanımda uyuyordu ve ben blogda geziniyordum. Taehyung'la konuşmuyorduk çünkü hala bana cevap vermemişti. Muhtemelen meşguldü. Bi de saat farkı vardı tabi. Daha sonra karşıma çıkan soruyla duraksamıştım.
@Platonsson:
"Bir şeyde başarısız olmak mı yoksa onu hiç denememek mi daha kötüdür?"
-@girlgotagun: aslında ikisi de kötüdür.
-@tellmesmth: ahbap, başarısız olmak daha da kötüdür tabi
-@Parkie: denememek daha kötüdür tabiki de. Denemezsen eğer nasıl sonuç olabileceğini nerden bilebilirsin ki? Hiç olmazsa tecrübe kazanmış olursun.
-@KimVictor: hiç denememek elbette. Başarısızlık hallolur ama denememek, asla.
Hemen benim yorumumun altındaki yorumu görmemle dudaklarım yukarıya doğru kıvrıldı ve ardından bildirim panelinde kırmızı bir nokta belirdi. Gülümsemem biraz daha büyümüştü. Taehyung'la yaklaşık 1 haftadır konuşuyorduk ve onunla konuşmak cidden eğlenceliydi. Özellikle o günden sonra daha da bir yakın olmuştuk.
°°
KimVictor:
Hey
Jimin
Parkie:
Hey
Taehyung
KimVictor:
Bence tanrı bizim hep konuşmamızı istiyor
Ha
Ne dersin
Parkie:
