KORKU HİKAYELERİ VB.

Sizden Gelenler-Diri Diri Gömüldüm!

Bu da beni en çok etkileyenlerden bir tanesi oldu. İsim vermemde bir sakınca olmadığını söyledi. @benyokum kişisi. Yazdıklarının tamamen aynısını paylaşıyorum.

.
Cidden artık geceleri uykularım kaçıyor,olan her şeyi en başından anlatacağım. Gerçekten uzun olacak,şunu belirteyim. Adım Beyza, 17 yaşındayım. Bu anlayacağım olayların her kelimesi gerçek.

Henüz 6 Yaşında küçük bir kardeşim var,adı Erkan. Ailem normal geçimli,çekirdek aile olarak yaşıyoruz.

Doğuştan bir hastalığım var. Tam olarak teşhis hâlâ konulamadı ama doktorlar bunun çok tehlikeli olmadığını,ilerlemesine engel olursak başka bir şeye gerek olmadığını söylüyorlar.

İşte ben henüz 13 yaşındayım,gece kabuslar görmeye başladım. Başlarda pek takmadım tabi,ama her gün kabuslar görüyor ve kanter içinde uyanıyordum. Bir zaman sonra cidden rahatsız edici olmaya başladı. Ailem de şüphelenmeye başlamıştı ama bir şey yapmayıp geçmesini beklediler.

Zamanla evde yürürken bile zorlanmaya başladığımı fark ettim. Bir ay kadar sonra ayaklarım yürürken birbirine dolanıyor,başım dönmeye başlıyor ve dümdüz yürürken bile sürekli yere düşüyordum.

Ama ailemi korkutmamak için bahsetmedim. Ancak ailem zamanla anladı ve benim tedavim ancak İstanbul'da olabiliyordu.

Babannemlerin yanına gittim ve orada kalmam gerekti. Ailem de birkaç ay benimle kaldılar.

O zaman kardeşim henüz 1 yaşındaydı ve ona her şey yabancı geliyordu. Annem ve babamın da işe gitmesi gerektiği için mecburen gerçek yaşadığımız şehir olan Denizli'ye geri döndüler.

Hastalığımın ilerlediği zamanlarda,gözlerim kararmaya başladı. Hatta bu hastalıktan çıkıp benim için korkutucu olmaya başlamıştı,mesela herhangi bir yere çok uzun süre baktığım zaman yüz görmeye başlıyordum.

Benim için bardağı taşıran son damla, gece uyumak için zar zor yürüyerek odama giderken önünden geçtiğim aynada gözlerimin içinde bir yüz görmem oldu.

Çığlık attım,ve babaannem hemen diğer gün beni doktora götürdü. Doktor benden her şeyi dinlediğinde,yıllardır asla unutmadığım şunları söyledi. "Senin hastalığında kesinlikle böyle bir durum olmaz,sana başka bir şey olmuş."dedi.

Babannemleri korkutmamak için doktordan yalan söylemesini istedim. İyileşme belirtileri olduğundan felan felan bahsetti doktor. Babaannem buna çok sevinmişti.

Olaylar bende travma yaratmıştı ve internetten araştırıp bunu anlayabilecek birini aradım. Benim gibi olay yaşayan kişilerin Blog'larına baktım. Hepsi büyülerden bahsediyordu.

Dinde büyünün yasak olduğunu biliyordum ve bunu asla yapmayacaktım.

Zamanla görmekte bile hafif zorluklar yaşamaya başladım. Ve 14 yaşıma girmeme birkaç hafta kala,rüyamda bana seslenen bir ses gördüm.

"Beni dinle,beni dinle,beni dinle" diye duyduğum sesten sonra sürekli gördüğüm o yüzü yine rüyamda gördüm. Bu kez ağzı kulaklarında gülümsüyordu. Ve tam o an uyandım.

Bu rüya bende etki yaptı. Cidden artık bıkmıştım ve başka çarem olmadığı için büyücüye gitmek zorunda kaldım. İnternetten bulduğum numarayı aradım,adresi alıp gecenin bir yarısı oraya gittim.

Büyücünün evi,hiç o filmlerdeki olanlara benzemiyordu. Normal bir salondu,o klasikleşmiş kazan,karanlık yer felan yoktu ve bu beni rahatlatmıştı.

"Hoş geldin" dedi gülümseyerek. Tipi de normal bir insandı,biraz sohbet ettik ve bana kendimi güvende hissettirdi.

İşaret parmağıma ip bağladı ve ipe birkaç kez üfledi. Sonra garip sözler söyledi,ve ipi çıkarıp su dolu bardağın içine attı.

"İpin düğümü çözüldü,Allah yardımcın olsun" dedi. Hiçbir şey anlamamış olsam da teşekkür edip gittim. Ve eve gelip uyudum.

Sabah uyandığımda etraf kapkaranlıktı, sert bir şeyin üzerindeydim. Tahta gibi,tahtalara vurmaya başladım. Dışarıdan ağlama sesleri geliyordu.

Bunun tabut olduğunu anlar anlamaz çığlık attım,tahtayı tekmeledim ve sonunda kırıldı. Mezardan dışarı çıktığım anda,yan mezarın başında ağlayan kişiler korkuyla çığlık atıp kaçtılar.

Üstüm başım toprak olmuştu,gözlerimdeki saf nefreti o an bana bakan herkes kesinlikle fark ederdi.

Kalkıp etrafa baktım,burayı daha önce hiç duymamıştım. Birkaç insan daha gelmeye devam ediyordu,ve üstü başı toprak olan beni görseler korkup şüphelenebilirlerdi. Bende yandaki mezarın başına oturup yakınıymış gibi ağlamaya başladım.

İnsanlar gidince kalkıp çıktım gittim.
Bir sürü insana yol tarifi sora sora zar zor bulmuştum evi. Babaannem uyanmamıştı,gidip duşa girdim ve büyücüyü arayıp olanları anlatacaktım ki böyle bir numara yok dedi.

Bu olay bende inanılmaz travma yaşattı,korkmaya başladım ama yavaş yavaş gerçekten yürümem,görmem ve garip garip yüz görme olaylarım düzeltip normale dönmüştü. Sonunda 14 yaşında Denizli'ye döndüm.

Geçen sene yani 16 yaşına kadar rahattım. Ama geçen sene inanılmaz bir şey daha oldu, ancak bunun neden olduğunu bilmiyorum.

Annem ve babam gece çok geç geleceklerini söylemişti ve Erkan ve ben evde yalnızdık. Erkan 5 yaşındaydı.

Gece 12'ye doğru Erkan odamın kapısını hızla açıp nefret eden gözlerle bana baktı. Dişlerini sıkmıştı,gözlerimi tamamen onun gözlerine diktim. Sinirli gibiydi,ama onu ilk kez böyle görüyordum.

"Ne oldu ablacım" diye sordum o ise bana bağırarak "Bahçedeki adam bana gerçek ablamın yardıma ihtiyacı olduğunu,onu gidip yukarıda duran kızdan almamı söyledi."deyip sinirli gözlerle yanıma geldi" Gerçek ablam nerede? "

Buna şok olmuştum ve hiç cevap vermedim. Sonra ona"O adam benim arkadaşım, sana yalan söylemiş gıcık etmek için" diye bir yalan uydurdum. Erkan buna inanmıştı ve benden özür diledi.

İşte böyle şeyler oldu. Diri diri gömüldüğümü kimseye söylemedim,ama hâlâ bunun bir açıklamasını bulamadım.

İşte böyle,korkuyorum. Başka bir olay felan olursa anlatırım.