Part ( 18 )

2.2K 103 4
                                    


မကို ခ်စ္​လို႔

#ပန္​းျခယ္​ရီ

"...​ေမာင္​..."

"...ျပန္​ၾကရ​ေအာင္​...မ..."

"...အင္​း.."

ဟိဏ္​းသစ္​ မ်က္​ႏွာညိဳးကာ ​ေ႐ွ႕က ဦး​ေဆာင္​ သြား​ေန​ေတာ့...

ႏွင္​းပြင္​့အိမ္​...အခုမွ ​ေနာင္​တ ရ​ေနၿပီ...

အရင္​က ဘယ္​လိုပဲ ​ေနခဲ့ ​ေနခဲ့...ဘယ္​သူ႔အ​ေပၚမွ ကိုယ္​့အျပဳအမူ က တစ္​ပါးသူကို မထိခိုက္​​ေပမယ္​့...

အခု​ေတာ့ ကိုယ္​့ရဲ႕ အျပဳအမူ ​ေၾကာင္​့....ထိခိုက္​လာရမယ္​့ သူ ႐ွိလာၿပီ  ဆိုတာကို...သတိထားရ​ေတာ့မည္​....

မ....မ ​ေၾကာင္​့သာ မဟုတ္​ရင္​ ​ေမာင္​...အခုဆို ပြဲ ၾကမ္​းၿပီး​ေန​ေလာက္​ၿပီ...

ကြၽန္​​ေတာ္​ မလုပ္​ရက္​ဘူး...

ကြၽန္​​ေတာ္​့ ​ေၾကာင္​့ မ စိတ္​ညစ္​သြားရမွာ အရမ္​း ​ေၾကာက္​​ေနမိတယ္​..မရယ္​...

မရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္​မႈ ကို အျမဲ လိုခ်င္​တာ...

မသာ ဂ႐ုမစိုက္​ ဘဲ ​ေနရင္​...​ေမာင္​ ဘယ္​လို ​ေနရမလဲ ​ေတာင္​ မသိ​ေတာ့ဘူး...

မရဲ႕ ဂ႐ုမစိုက္​ ဘဲ ​ေနတာ​ေတာင္​...​ေမာင္​ မ​ေနတတ္​ရင္​...မရဲ႕ အ​ေဝးမွာ ဆိုရင္​ ​ေမာင္​ ဘယ္​လို ​ေနႏိုင္​မွာလဲ...မရယ္​...

အာ့ ဘာျဖစ္​လို႔လဲ ဆိုတာ...မ သိလား...

အာ့...​ေမာင္​...မ ကို သိပ္​ခ်စ္​လို႔ ပဲ...

ဟိဏ္​းသစ္​ ႏွင္​့ ႏွင္​းပြင္​့္​အိမ္​ ဘာစကားမွ မ​ေျပာဘဲ...တိတ္​ဆိတ္​ ၿငိမ္​သက္​စြာ ​ေန​ေနၾကသည္​...

"...မ...​ေမာင္​...ျပန္​​ေတာ့မယ္​..."

"...​ေျဖး​ေျဖး ​ေမာင္​းျပန္​​ေနာ္​..."

"........."

ဟိဏ္​းသစ္​ စကားမ​ေျပာဘဲ...​ေခါင္​းသာ ၿငိမ္​့ၿပီး ကား​ေမာင္​း ထြက္​ခဲ့သည္​...

"...သမီး...ဒါ ညည္​း ဘယ္​လို ျဖစ္​တာလဲ..."

"...အ​ေမ့ ဟို..."

ႏွင္​းပြင္​့အိမ္​ စကား​ေျပာ​ေနရင္​း...အသံ ​ေတြ တုန္​ရီလာကာ ရင္​ထဲ ​ဆို႔နစ္​ လာသည္​...

မကို ခ်စ္​လို႔ (Zawgyi) Where stories live. Discover now