Gökkuşağım #Wattys2019 (ASKIDA)

ᴛ ᴜ ğ ç ᴇ-ö ᴢ ᴋ ᴀ ɴ

"Kulaklarımdaki acı çığlığı silemiyorum. En önemlisi ise bu çığlığa maruz kalan çocukluğuma yardım edemiyorum..."

Öykü:

Elimdeki sayfalar yere düşerken boğazıma oturan yumruyla canım acıdı. Hıçkırdım. İlk defa çaresizdim bu kadar. Kafamı iki yana sallarken ellerimi kulaklarıma bastırdım. Beni sarsan birisi vardı. Onu ittirdim. Hıçkırıklarım artarken ellerim titremeye başladı. Acı bir çığlığı boğazımdan özgürce çıkarırken. Boğazım parçalanırcasına söylediğim kelime ise "Anne." Oldu. Gerisi karanlıktan ibaretti.
Gözlerimi araladığımda etrafıma baktım. Doğruldum ve küçük ayaklarımı sarkıtarak yataktan indim. Rüyaydı biliyordum. Alışmıştım. Kapıyı mindere çıkarak açtıktan sonra uzun koridorumuzu aşarak merdivenlerden indim ve salona doğru adımladığımda babamı gördüm. Yanında tanımadığım bir kadın vardı. Kadın çok güzeldi.
Kaşlarımı çatarak "Baba kim bu kadın?" Babamla kadının bakışları bana döndüğünde kadın ayağa kalktı ve yaklaşmaya başlarken bende geri adımlar atmaya başlamıştım. Kadın sevecenlikle gülümseyerek aramızda bir kaç adımlık mesafe olmasına rağmen elini uzattı "Ben Tuğçe."
Elini çekingenlikle tuttum "Öykü."
Gülümsedi ve elini bu sefer yanağımı okşadı. "Babanın dediği kadar güzelsin."
Kaşlarım çatıldı.
"Babamın neyi oluyorsunuz annem nerede." Kadın gülümsedi.
"Annen artık seni istemediğini söyledi. Ben senin artık annenim."
Kafamı sallayarak ellerini itekledim." Ağlamaya başladım. Bağırdım kadına. "BENİM ANNEM BENİ ASLA BIRAKMAZ SENİN YÜZÜNDEN HEPSİ BABAMLA ARALARINI BOZAN KADIN SENSİN." Bağırarak elimi yumruk yapıp kadının yüzüne geçirmiştim. Babamın ayağa kalkışı kadının mutfağa gidişi ve babamın bana defalarca vurması aniden olmuştu. Bilincim dayanamazken babamın lafını aklıma kazımıştım. "Anası gibi orospu."
İrkilerek açtım gözlerimi. Hastane odasını görmem ile rahatladım. Cem, Eymen, Burcu, Ares'i görmemle onlarında benim uyandığımı görmesi ve Cem'in kalkması bir oldu.
"Patron iyi misin?"
Kafamı salladım ve kolumdaki serumu çıkardım ve yataktan kalktım. Buse bana delirmişim gibi baktı. "Serumu neden çıkardın dinlenmedin daha." Buse'ye ters bir bakış atarak Cem'e baktım. "Ne dedi doktor?"
Derin bir nefes aldı.
"Aynı sinir krizi. İlaçlarını almadığın içinde kızdı."
Omuz silktim. Cem elini saçlarına attı ve çekinerek konuştu.
"4 gündür uyuyorsun. İlaçsız. O sırada dediğin kadını araştırdım lâkin ölü gözüküyor." Kaşlarım çatıldı ve
"Tamam Cem önemli birisi değil."
Cem değildi konuşan Eymendi
"Kızım delirdin mi sen o halin o kadar kötüydü ki duygusuz bir insan olmadığını anladım. O kadın ne yaptı bilmiyorum ama canın çok yanmış." Ares ile göz göze geldik. Garipti bakışları. Ağzını açmamıştı. Umursamadım. "Teşekkür ederim benim için endişelendiğiniz için lâkin bu konu aramızda kalmalı." Burcu'ya baktım en çok.
"Eğer bu konuyu deşeler yada birisine söylerseniz kusura bakmayın canınızı yakarım. Benimle alakalı. Unutacaksınız." Eymen ile Burcu tamam anlamında bakmıştı gözlerime ama Ares uğraşacaktı. Biliyordum.
Cem çıkış işlemlerini halletmeye Eymen Burcu'yu bırakmaya gitmişti.
Ares gitmemişti. Banyoda üzerimi giyindiğimde hâlen burdaydı. Ayakkabılarımı giyerken
"Neden hâlen buradasın?"
Doğruldum.
Bana yaklaştı.
Aramızda çok az mesafe vardı. Hesaplayamamıştım.
Elini kaldırdı ve yanağıma dokunduğunda irkildim.
Dur diyememiştim.
Demeliydim. Sesim neredeydi?
Son kez baktı ve elini çekip kapıya doğru adımladı ve kapıyı açıp gitti.
Ardından kapanan kapıyla sıkıntılı bir nefes aldım.
Kimdi bu Ares?
Dibime girecek kadar cesareti nereden bulmuştu?
Bu hakkı ona gösteren ben miydim?
Bir daha olmayacaktı.
Hastane odasından eşyalarımı alıp çıktım. Cem ile arabaya binerken arabayı çalıştırdım ve hastaneden çıkarken Cem'e neler yapacağını anlatmaya başladım.
"O kadını kaçırmaları için adam tutacaksın evden çıkıp bir yere giderken uygun bir anda kaçırıp buraya getirecekler. O kadını istiyorum."
Cem kafasını salladı.
Cem'e baktım ve "Doğukan'ın haberi yok diymi?"
"Patron Doğukan gitti yurt dışına." Şaşkınlıkla "Neden?" Dediğimde Cem sevgilisinin kaza yaptığını falan söyledi. Kendi evime geldiğimizde babamın evinde kalmak istemiyordum. Tüm eşyalarım zaten buradaydı aslında. 25 katlı her daire büyük ve lükstü ve ben en üst katta oturuyordum. Ve kimsenin göremeyeceğini bildiğimden heryere duvar yerine cam ile kaplatmıştım. Camlar kurşun geçirmez artı fazlasıyla dayanıklıydı. Cem ile plan yaptıktan sonra gece dışarıya çıkacağını daha önce tuttuğumuz adamla konuşarak öğrenmiştik. Gece kaçırılacak sabah ise burada olacaktı. Bakalım Tuğçe hanımın şuanki adı neydi. Canım yandığı kadar canını yakacaktım. Cem gitmişti ve ben manzarayı izlerken telefonumun sesi odayı doldurdu. Telefonuma baktığımda benim kaydetmediğim bir numara olduğunu görmem ile telefonu elime alıp açmam bir oldu. Ares'in sesini duymamla şaşırmıştım. "Öykü ben Ares müsaitsen buluşabilir miyiz?"
"Atacağım adrese gelirsin."
"Tamam." Dediğinde telefonu kapatmış ve ona buranın adresini attıktan sonra manzarayı izlemeye devam etmiştim.
24 dakika sonunda kapının zili çalmasıyla ayağa kalktım.
Kapıyı açtığımda Ares ile göz göze geldik geri çekildim geçmesi için.
Simsiyah giyinmişti. Kapıyı kapatıp arkasından ilerlediğimde salona girdiğimizde konuşmaya başladı.
"Rahatsız ettiğim için kusura bakma ama geleceğim kimsem yoktu."
Az önce oturduğum yeri gösterdim oturdu. Sigara aldım ve yakarken konuştum. "Eymen?"
Güldü. İlk defa gülüyordu.
"Orospu sevgilisi Buse ile gittiler."
Sırıttım. Sırıtışım gerçeklikten uzaktı.
"Daha yeni tanıştığın insana ihtiyaç duyman garip değil mi Can bey?"
İkinci adını söylememişti ama ben onu araştırmıştım. Derinden değil üstü kapalı araştırmıştım. Aklımın bir köşesine onunla ilgili herşeyi araştırmayı not ettim.
İkinci adını nereden bildiğimi sorgulamadı gözlerime uzun uzun baktı ardından gülümsedi ben cama yaslanmış sigaramı içiyordum.
Ayağa kalktı. Bir anda camla arasında kalmayı beklemiyordum. Kaşlarım çatıldı. "Ne yapıyorsun?"
Gülümsemeye devam etti. Elimdeki sigarayı açık camdan atarken gözleri gözlerime değdi. Derin bir nefes aldı.
"Sana bir soru sormak istiyorum?"
Kaşlarımı kaldırdım ve
"Aramızdaki mesafeyi arttırarak sormazsan hiç soramayacaksın."
Gülümsedi tekrar ve tekrar. Uzaklaşmadı lâkin duyduğum sözler donup kalmama yetmişti. İşte bunu beklemiyordum. Bu konuşmanın sonu ise nereye gidiyordu ilk defa kestirememiştim...

*****************************************
Ares Öykü'ye ne dedi?
Ares ile Öykü'nün yakınlaşması hakkında ne düşünüyorsunuz?
Öykü Ares'in hayatını ayrıntısına kadar araştırınca ne bulacak?
Tuğçe kaçırılacak ve Öykü'nün eline geçecek mi?
Tuğçe kim?
Ares hastanede neden bu kadar sessizdi?
Ares hastanede Eymen'in cümlesiyle neden Öykü'ye garip bir şekilde baktı?
Ares neden değişti Öykü'ye?
Öykü ne yapacak?
Cevaplar yakında...