Gökkuşağım #Wattys2019 (ASKIDA)

ᴛ ᴀ ɴ ı ş ᴍ ᴀ

"Her ağladığımda karanlık ve yanlızlık vardı yanımda..."

Öykü:
Zile basarken heyecanlı değildim. Açan evin yardımcısıydı ve arkada girmemi bekleyen ev halkı vardı. Gökhan beyin yanında çok güzel bir kadın vardı ve aşırı tatlıydı. Diğer yanında ise iki tane genç vardı.
Kadın gülümseyerek bana sarıldı sımsıkı. Anne şefkatini hissetmek kalbimin bir kez daha isyanına sebep oldu. Kadın geri çekilirken
"Öyküm benim küçükkende güzeldin güzelliğinde güzellik katmışsın canım benim."
Geri çekildi "Canım beni hatırlayamamış olabilirsin ben Ayşe Annenin en yakın arkadaşıydım. Aramızdan su sızmadı." Buruk bir gülümsemeyle baktı gözlerime. Bir şeyler der gibiydi gözleri.
"Annenden farksızsın tıpa tıp aynısısın."
Gökhan bey öksürdü"Hoş geldin Öykü kızım."
Gökhan beylede sarıldıktan sonra"Ben Eymen memnun oldum."
Gülümsedim. "Bende."
Diğeride elini uzatırken konuştu. "Ares bende."
Uzattığı eli sıktığımda elimi elektrik çarpmış gibi hissetmiştim.
Göz göze geldik bakışları şaşkındı. Anlayamamıştım ne olduğunu.
Salonlarına geçtik. Sohbet etmeye başladık onlar soruyor ben cevaplıyordum.
Gökhan beyin sorusunu beklemiyordum.
"Babanla küs değilsin diymi?"
Kimse anlamamıştı ama ben çok iyi anlamıştım.
Ayşe hanım "Neden küs olasın ki?" Dediğinde "Babamla hiçbir zaman baba kız ilişkimiz olmadı Gökhan bey."
Konuşmaya devam ederken uyarıcı bakışlarına maruz kaldığımda buruk tebessümümle "Gökhan abi." Gülümsedi. Devam ettim.
Q"Babam hep acımasızdı daha doğrusu bana. Ne yaptığımı hiçbir zaman anlayamadım." Tecavüz bile etmişti bana ama söyleyemedim. Utandım. Babamın yaptığından ben utandım. Bedenim yeniden kirlendi. Canım yandı. Küçücüktüm. Karşı koymak isterdim lâkin annemi korumalıydım. O pis ellerinden. Korumuştumda. Annem yukarıda mutluydu. Gökhan abi yemeğe geçme önerisinde bulunduğunda kabul etmiş ve fazlasıyla güzel bir yemek yemiştim. Geri çekildiğimde Ayşe abla gülümsedi.
"Doydun mu kuzum benim?" Gülümsedim "Ellerinize ayaklarınıza sağlık efendim fazlasıyla güzel bir yemekti teşekkürler." Sahte kızgınlıkla
"Efendim ne kızım Ayşe Sultan der bu keretalar sende Ayşe Sultan de çekinme bizden güzel kızım."
Mahçup bir şekilde gülümsedim "Tamam Ayşe Sultan."
Gülümsediler. Samimiydiler.
"Lavabo ne tarafta acaba?" Dediğimde "Eymen oğlum lavaboyu gösterir misin?" Yemek yiyordu Ares ayağı kalktı Eymen'in omzuna vurarak ilerledi arkasından geldim. Durdu bir anda bana döndüğünde ben durmamıştım ve dipdibe gelmemize sebep olmuştum. Bir adım geri çekildim ama derin bir nefes aldığını duymuştum. Kalbim hızlandı. Bu duyguları hissetmemem konusunda kendimi uyardıktan sonra "Teşekkürler."
Sesim soğuk çıkmıştı. Şaşırdı ve başını salladı. İşimi bitirip tuvaletten çıktım ve aşağıya indim. Masa toplanmış salonda sohbet ediyorlardı.
Yanlarına gittiğimde Ayşe Hanım "Bizim keretalar seni biraz dolaştırsın nasıl olur Öyküm."
Öyküm demesi hoşuma gitmemişti.
"Olur tabiki."
Sıkılmıştım eve gitmek istiyordum. Eymen ile Ares kalktı ve birkaç dakika içinde evden çıktık. Eymen arabama bakarak şaşkınlıkla bana döndü.
"Bu senin araban deme bana."
Çoşkuyla söylemişti. Soğukluğuma geri döndüm.
Maskemi taktım. "Evet." Dümdüz ve soğuk çıkan sesimle durdu bana baktı
"Araba harika ama sen değiştin bir anda kötü birşey mi dedim?"
Derin bir nefes aldım çantamdan sigara paketinden bir sigara aldım. Yaktım ikiside bana bakıyordu derin bir nefes çektim ihtiyaçla.
"Nereye gidiyoruz?"
Sorusunu umursamamıştım. Ares konuşmuyor bana bakıyordu Eymen cevapladı.
"Gece Kulüp diye bir mekan var fazlasıyla ünlü bir yer."
Ares olur anlamında kafasını sallarken mekanımı söylemesi ve övmesi hoşuma gitmişti.
Eymen konuştu."Ares senle gelsin orada görüşürüz."
Garaja doğru ilerledi. Sigaramı söndürdüm. Ares arabaya bindiği gibi arabayı çalıştırdım ve mekanıma doğru sürdüm. Birkaç dakika sonra arabamı park edip indim. Eymende gelmişti. Mekana girerken korumalar selamladı. Eymen şaşkınlıkla konuştu "Korumalar hiç selamlamazdı ne olduda selamladılar?"
Ares omuz silkti "Bilmem." Umursamadım ve önden girdim. Kalabalıktı ve yarısı beni tanırdı. Bulut, Cem, Mert ve tayfa içiyorlardı ama Cem beni fark etti. Diğerleriyle konuştu Cem yanıma geldi. Eymen ile Ares sadece bakıyordu.
"Patroncum sen kendi mekanına kavga dışında gelirmiydin ya."
Ters bir şekilde ona baktım.
"Gelemez miyim?" Gülümsedi.
"Geldiğine sevindik." Eymen'in sesiyle ona döndüm. "Patron mu? Mekanın mı?"
Cem onlara baktı "Mekan onun neden şaşırdın ki?" Öksürdüm "Yürüyün." Masaya gelirken hepsi bana hoş geldin diyordu. Eymen ve Ares ile tanıştılar garson geldiğinde.
"Ne alırsınız Öykü hanım?" Dediğinde cevapladım.
"Benim odamdan bir şişe kap gel." Dedikten sonra Eymen ile Ares'i işaret ettim. "Misafirlerimizle ilgilen."
Onlarla ilgilenirken sigaramı yaktım. İçkim geldiği gibi içmeye başladım. Birkaç dakika geçmişti ki ayağa kalktım. Herkes bana döndü.
"Gidiyorum." Eymen ile Ares'e baktım "Geliyor musunuz?" Eymen kafasını hayır anlamında salladı Ares ise ayağa kalktı. Yakışıklıydı ve ben erkeklerle çok takılmazdım.
Kulüpten çıktık. Arabama bindik. Onu kafa dinlemek için gittiğim yere götürmek istedim ve sürmeye başladım. Evlerine gitmediğimi anladığında
"Nereye gidiyoruz bakalım?" Sesi hoş bir tınıda çıkmıştı.
"Görürsün birazdan."
Geldiğimizde arabadan indim. Yıldızlar şehirden uzaklaştığımız için fazlasıyla canlı ve güzeldiler. Arabadan indiğinde etrafına baktı daha sonra oda arabamın kaputuna yaslandı.
"Burası çok güzelmiş."
Gözleri gözlerime değdi. Gülümsedi. Önüme döndüm.
"Hep gelirim. Huzur veren bir güzelliği var." İç çekti "Evet." Birkaç dakika sessizliği yudumladık. Sesini duyduğumda nedense hoşuma gitmişti sesi. Gitmemeliydi.
"Neden bu kadar soğuksun daha doğrusu annemlerin yanında iyi gibi ama normalde soğuksun" durdu bana döndü "Neden?" Ellerimiz birbirine değiyordu. Yaralarla dolu kalbimin hızlanmasına neden olmuştu. Olmamalıydı. Yaklaşmıştı. Kalbim daha da hızlanmıştı. Hiçbirisi olmamalıydı yinede konuştum yıllarca güveniyormuşçasına "İnsanoğlu bencil Ares. Herkese güvenmemelisin. Hiç beklemediğin birisi seni hayal kırıklığına uğratabilir. Ben sadece adımlarımı biraz fazla düşünerek atıyorum." Gözlerimi gözlerimden ayırmadı. Omuz silkti. 6 dakikalık bakışmamızdan sonra önüme döndüm.
"Gidelim mi?" Ares'in sesiyle kafamı salladım ve arabaya bindik. Birkaç dakika sonra evinin önünde durduğumda bana baktı
"Herkese güvenmemelisin demiştin." Yaklaştı "Senin herkes gibi olmadığını düşünüyorum ve ben yanılmam. İyi geceler Öykü."
Arabadan indiğinde arkasında afallamış bir ben bırakmıştı.

***********************************
Salı günü yeni bölüm ile karşınızda olmak dileğiyle.