Երանելիության գրկում

Մաս 1

Հեղինակի կողմից

Նիկան դուրս եկավ սենյակից ու միանգամից վազեց հոր սենյակ։

- Պապ, ի՞նչ էր սա նշանակում։
- Ի՞նչը։
- Պապ, ինչի՞  ես տղուդ ասել, որ իմ հետևից թիկնապահներ ուղարկի։
- Դա շատ ճիշտ որոշում էր։
- Պապ! Ես չեմ ուզում դրանք գան իմ հետևից։
- Ուրեմն Սեմը կլինի քո թիկնապահը։
- Պապա!
- Վերջ։ Սա չի քննարկվում։
- Բայց, պապա։
- Վերջ։ Գնա դասի։

Նիկան միանգամից գնաց սենյակ, զանգեց Միկային։

- Միկա։
- Ի՞նչ է պատահել։
- Միկա։ Պապան, հիմա էլ թիկնապահ ա վրաս դրել։
- Ոչինչ։
- Միկա, Սեմն ա։
- Էլի՞ դա։
- Ահա։ Միկ, ի՞նչ անեմ։
- Նիկա։ Քեզ հանգիստ պահի։ Ես գիտեմ, որ դու իրենից շատ ես զզվում, բայց այդքան մի նեղվի էլի։ Ես կխոսեմ նրա հետ, որ քեզ չմոտենա ու շատ հեռու կատարի իր թիկնապահությունը։
- Լավ։

Նիկան ահավոր բարկացած էր։ Նա դուրս եկավ տնից ,նստեց մեքենան ու մեծ արագությամբ վարելով գնաց դասի։ Ճանապարհին անընդհատ Սեմը զանգահարում էր։ Նա անջատում էր հեռախոսը։ Այնքան ժամանակ մինչև որ հայրը զանգեց։

- Նիկա, հենց հիմա  կանգնեցրու մեքենան։
- Լավ։

Նիկան դուրս եկավ մեքենայից ու գնաց Սեմի մեքենայի մոտ։

- Դու աննոռմա՞լ ես։
- Այդ նույնը ես էի ուզում քեզ ասեմ։ Ինչի՞ ես արագ վարում։
- Ես քեզ բացատրելու բան չունեմ։
- Լսի, ես հոգնել եմ քո կամակորություններից։
- Իսկ ես խնդրե՞լ եմ իմ կամակորությունները տանես։
- Լսի այ երեսառած։
- Ի՞նչ։

Նիկայի համար ամենակարևոր բանը իր արժանապատվությունն է։ Նա չի ների նրան, ով կվիրավորի իրեն։ Ու նա էլ Սեմին ապտակեց։
Սեմն էլ չի ներում, երբ աղջիկները կոպիտ են իր հետ։

- Մյուս անգամ ինձ վրա չփորձես ձեռք բարձրացնես։
- Բաց թող։
- Ասա, որ էլ չես անի նման բան։
- .....
- Ասա։

Ու հանկարծ այդ ժամանակ ինչ-որ տղա հայտնվեց։ Նա հարվածեց Սեմին ու Նիկային քաշեց իր թևի տակ։

- Ի՞նչ ես անում։
- Դա քո գործը չի։
- Աղջկան կոպտում ես, ցավեցնում ու ասում ես քո գործը չի։ Լավ ես?
-  Ես լավ եմ, շնորհակալ եմ ձեզնից։

Սեմը կատաղած քաշեց Նիկայի թևից, բայց այդ տղան բռնեց նրա թևից։

- Բաց թող ձեռքս։
- Դու կգաս ինձ հետ,- կատաղած Սեմը քաշում էր նրա ձեռքից։
- Ես քեզ հետ ոչ մի տեղ չեմ գա։
- Թող աղջկա ձեռքը։

Տղան( Դեյվը) քաշեց աղջկա թևից ու ասաց.

- Եթե կցանկանաս ես քեզ կտանեմ ուր որ պետք է։
- Նիկա, դու ինձ հետ ես գալու։
- Չէ։
- Ուրեմն մեքենադ չես վերցնի, ոտքով գնա։
- Արի, ես կտանեմ քեզ։
- Եթե դժվար չի էլի։ Ես քեզ կվճարեմ։
- Նիկա, արի այստեղ, արի թե չէ պապայիդ կասեմ։
- Դա քեզնից հեռու չի, ես քեզնից դա հավատում եմ։

Նստեցի նրա հետ մոտոցիկլետը և գնացի։

- Շնորհակալ եմ ձեզնից։ Ինչքա՞ն պետք է վճարեմ։
-😏

- Հը՞։
- Գնա դասի։
- Շնորհակալ եմ ձեզնից։