Երանելիության գրկում

Մաս 14

Նիկայի կողմից

- Նիկա, արթու՞ն ես։
- Հա։
- Նիկա, գիտեմ սա քեզ դուր չի գա, բայց հարսի շորը բերել են։
- Իսկ դու չես ասե՞լ, որ ես հարսի շոր չեմ հագնելու։
- Այսինքն։
- Սովորական շոր։ Ու ոչ մի հայտնի մարդ չպետք ա լինի իմ հարսանիքին։
- Նիկա, ի՞նչ ես խոսում։
- Սեմ։ Դու ինձ ուզու՞մ ես երջանիկ տեսնես։
- Իհարկե։
- Ցավոք, ամբողջ կյանքդ չես տեսնի, բայց գոնե այդ մի օրը։ Ես երջանիկ կլինեմ, եթե հարսի շոր չհագնեմ, որովհետև ես միշտ մտածել եմ, որ սիրածս մարդու կողքին եմ լինելու սպիտակ, հարսի զգեստով, ոչ թե ամենալավ ընկերոջս։
- Զանգե՞լ ա դավաճանը։
- Եկել էր։ Ուզում էր քեզ հետ խոսա, չթողեցի։
- Ապրես։ Ոչ ոքի չթողնես։ Սեմ, գիտես ես ի՞նչ էի որոշել։
- Ապա։
- Ես երբեք չէի թողնի, որ իմ նախկին ամենալավ ընկերը ինձ մատով դիպչի, այն էլ այդ ձևով, դրա համար որոշել էի ինքնասպան լինել։
- Դու հիմար ես։ Նման բան չմտածես։ Ես երդվում եմ, որ չեմ թողնի, որ քեզ Միկան դիպչի, կմեռնեմ, բայց դա չի լինի։
- Սեմ, շնորհակալ եմ քեզ։ Բայց ի՞նչ ես որոշել։
- Օրը կգա, կիմանաս։

-----------------------------------------------------------

Դեյվի կողմից

- Սեմ, քեզ չե՞ն հետևել։
- Չէ։ Բա քե՞զ։
- Տան առաջ, ամեն տեղ են պապայիդ թիկնապահները, բայց դե կարողացա փախչել։
- Շենք քիչ ժամանակ ունենք։ Նիկան որոշել էր ինքնասպան լինի։
- Լրիվ ա գժվել։ Սեմ, ինձ պետք ա, որ ես կարողանամ մտնել այն սենյակ, որտեղ Նիկան ա լինելու, պետք ա, որ մարդ չմտնի իր սենյակը։ Մնացածը ինձ վրա։
- Ես կվերցնեմ ինձ վրա Նիկայի պաշտպանությունը։
- Լավ։
- Ժամը 15:00 սկսելու ա արարողությունը։ Մեզ պետք ա, որ մինչ դա դուք հեռանաք։ Հետո էլ պետք ա, որ ձեզ չտեսնեն։
- Հա դու մենակ նենց կանես, որ Նիկան իրեն վնաս չտա։ Խոսի հետը,   թող հաց ուտի։ Այսօր կերա՞վ։
- Հա։ Այդ ի՞նչ էիր տվել։
- Մեր սիրո խորհրդանիշը։ Նա հասկացել է, որ ես եմ ուղարկել, դրա համար էլ կերել ա։
- Դեյվ, ես չգիտեմ Նիկան քեզ ինչեր ա ասել, բայց ինչ ասել ա , սուտ ա ասել։ Նա քեզ շատ ա սիրում։ Ամեն ինչի պատրաստ ա հանուն քեզ։ Բայց ինքը իր մորն ա կորցրել, չի ուզում, որ հայրն էլ մահանա։
- Հա ուզում ա փրկի այն հոր կյանքը, ով սպանել ա իր մորը։
- Ի՞նչ։ Դեյվ, ի՞նչ ասացիր։
- Ոչ մի բան։ Մոռացի։
- Չէ, ասա։
- Պապադ պատվիրել ա, որ սպանեն Նիկայի մորը, որ տիրանա նրա ունեցվածքին։ Հետո էլ ամեն ինչ արել ա, որ հետքերը վերացնի, ուզեցել ա սպանի պատվերը կատարողին, բայց չի ստացվել։
- Ի՞նչ ես խոսում։ Հնարավոր չի պապան նման բան արած լինի։
- Սեմ ջան, դու շատ քիչ բան գիտես իր մասին։ Մի ստիպի ամեն ինչ պատմել։
- Հենց հիմա պատմի ինչ գիտես։
- Իրականում քո հայրը զբաղվում ա թմրանյութերի արտադրմամբ, առք ու վաճառքով, դրա համար էլ այդքան փող ունեք։ Քեզ թվում ա երկու հյուրանոց ունենալով այդքան հարուստ կլինեիք։
- Դու որտեղի՞ց գիտես։ Ո՞վ ա ասել։
- Ես ավել բան չեմ կարող ասել, կներես։ Բայց ամեն ինչ ճիշտ ա։  Հավատու՞մ ես ինձ։
- Մի րոպե։ Նիկան ինձ պատմեց, որ երբ պապայի պլանշետով հագուստ ա պատվիրել պապային նամակ ա եկել, որ չեն կարողանում ապրանքը դուրս տանեն երկրից, մեծ գումար ա պետք։ Ու խնդրում են պապային իջեցնել ապրանքի գինը։ Դեյվ, ես քեզ վստահում եմ։ Արա ինչ մտածել ես։
- Շնորհակալ եմ։ Լավ գնա, որ չկասկածեն։
- Լավ։