Жанр: детектив, боевик,
Մարդասպանը պատվերներով սպանում է ցանկացածին։ Աղջիկը լինելով հարուստ, միշտ ստացել է այն ինչ ցանկացել է։ Աղջիկն ու տղան պատահականորեն հանդիպում են և տղան բարձրանում է աղջկա աչքում։ Բայց նրանց ամեն մի հանդիպումը մեծ խնդրով է ավ...
Մեր բարին կից սենյակ կա, այնտեղ պարապում եմ։ Արդեն մեկ տարի է, ինչ թողել եմ մրցումները, բայց ոչ սպորտը։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Պարապում էի, երբ եկան ու դռան հետևից ասացին, որ բարում ինձ են հարցնում։ Սովորաբար, բոլորը գիտեն, որ երբ մարզվում եմ, չպետք ա ներս մտնեն։
- Եկա։ 5 րոպեից այդտեղ կլինեմ։
Երբ նա գնաց, հյութ էի խմում ու մտածում։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
«Միայն թե նոր պատվեր չլինի։ Բայց, եթե տենց լիներ, պետք ա ինձ արդեն զանգած լինեին։ Ուրեմն պատվեր չի։ Բա ի՞նչ ա։ Ո՞վ ա եկել»
Գնացի բար ու մի պահ շփոթվեցի։ Երբեք ուզում էի առաջ գնալ, Մերին բռնեց ձեռքիցս։
- Դեյվ, մի գնա։ - Մի կողմ անցիր։ - Դեյվ, խնդրում եմ, նա հարբած ա։ Մի գնա։ - Ասացի մի կողմ անցիր։ - Դեյվ, Դեյվ։
- Ի՞նչ ես անում այստեղ։
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
- Եկա՞ր։ Ես էլ մտածում էի, թե վախկոտի պես կփախչես։ - Մի հատ էլ եմ հարցնում, ինչի՞ ես եկել։ - Խմում եմ։ - Բա ինձ ինչի՞ ես կանչել։ - Որ պատասխանես հարցերիս։ - Դու չի, որ ինձ պետք ա հարցնես, ես էլ պատասխանեմ։ - Հպարտ ես։ Հարց առաջին 'Ինչքա՞ն գումար ես ուզում, որ հեռու մնաս Նիկայից։ - Լա՞վ չես, բերանդ փակի։ - Ես կտամ ինչքա՜ն ուզես։ Կտամ ամեն ինչ, բայց Նիկայից հեռու մնա։ - Նիկան իր չի, որ վաճառես,, ինչ-որ մեկն էլ գնի։ Գնա այստեղից, քանի գլուխդ չեմ ջարդել։ - Սպասի։ Ես դեռ էլի հարցեր ունեմ։ Ի՞նչ ես արել, որ Նիկան մենակ քեզ ա ուշադրություն դարձնում, նույնիսկ իմ վրա չի նայում։ - Ի՞նչ ես խոսում։ Նիկան քո քույրն ա։ - Չէ։ Ես Իրան սիրում եմ։ Ու գիտե՞ս ինչքան շատ։ Արդեն 17 տարի։ - Ա, ասեցի դուրս արի։ Չլսեցիր։ Հետո չասես չէր զգուշացրել։ - Դեյվ, սպասի։ - Մերի, մի կողմ գնա։ - Դեյվ։ - Ասացի մի կողմ գնա։ - Չեմ գնալու։ Միայն դիակիս վրայով։ Դեյվ, թիկնապահները։ - Սպասի, Դեյվ, ու՞ր ես ինձ ուզում տանես։ Տղեք, սպասեք։ Ես չեմ գալիս։ Ես եկել եմ քեզ զգուշացնելու, որ Նիկայից հեռու մնաս։ Նիկան իմն ա։ Այսօր իմն էր դառնալու հավերժ, այն էլ Միկան եկավ խանգարեց ,ձեռքիցս տարավ սիրուս։ - Ի՞նչ ասիր։
Չհամբերեցի ու մի հատ խփեցի դրան։ Թիկնապահները եկան ու դրան տարան բարից։
- Նորի՞ց Նիկա։ Դեյվ, դու արդեն չես հոգնել։ - Ինչի՞ց պետք ա հոգնեմ։ - Էտ Նիկայից պատճառով կռվի մեջ ընկնելուց։ Ինչ-որ անծանոթի համար, այդքան բան ես անում։ - Մերի, լսի ինձ։ Նիկան անծանոթ չի։ Ես սիրում եմ իրեն։ Մյուս անգամ Միկայի ամսին դու ընդհանրապես չխոսես, հասկացա՞ր։
Ասացի ու դուրս եկա տնից։ Գիտեի, որ վաղը Նիկայի ծնունդն ա։ Բայց ուշ էր։ Գիշերը մտածում էի ինչ պետք ա նվիրեմ ու ոնց։ Մինչև հաջորդ առավոտ։
