23.Bölüm

2.1K 176 56
                                    

Gececilere selam çakarak bölümü bitirir bitirmez attığım için huzur duyuyorum. Keyifli Okumalar...

•••••

Alaz, Defne'yi okula bırakmak için evden ayrıldığında, İrem'de dükkana gitmek için arkalarından çıktı. Yolda arkadaşları dükkana geleceklerini söyleyince pastaneden kuru pasta alıp dükkana girdi.

Yerleri süpürüp gerekli düzenlemeleri yaptıktan sonra gelen müşterisi ile ilgilenirken arkadaşları da giriş yaptılar dükkana.

"Kolay gelsin canım." Selen ise gelen diğer müşteri ile ilgilenmek için bankonun arkasına geçti.

Beliz de elindekileri dükkanın önündeki bahçede duran masaya bırakıp, "Kızlar ben çayı koyup geliyorum." diyerek mutfak kısmına geçti.

Kızlar siparişleri tamamladıktan sonra masanın etrafındaki hasır koltuklara geçip çaylarını yudumlamaya başladılar.

"Ee seninki evi görünce ne yaptı?" İrem'in sesli mesajı dinledikten sonra karar vermesi ile kızlar bir olup evi temizlemişlerdi. Selen sabırsızlıkla çayını içip dedikodu faslına giriş yapmıştı.

"Dondu kaldı. Tabii ben çaktırmadım ama baya şoka uğramış gibiydi yüzü." Derken gülmeye başladı.

"Uğrar tabii. Ben olsam bayılırdım sanırım. Neyse şimdi aranız nasıl?"

"Şu anlık iyi gibi. Ama sanki birbirimizi yeni tanıyor gibiyiz. His hala olsa da, mantık bir tık ağırdan alıyor." Dedikten sonra dalgınca çayını yudumladı.

Beliz, arkadaşının kolunu tutarak, "Kuzum, neyin var senin? Pişman mısın yoksa?" Dedi.

"Pişman değilim. Belki yine olsa yine aynısını yapardım."

"Sorun ne peki?"

"Kendime hep eski Alaz ile karşılaştırma diyorum ama bunu yapmaktan kendimi alıkoyamıyorum. Eskiden her adımını, her bakışının anlamını bildiğim adama şimdi zorlukla ulaşıyorum."

"Seni sevmediğini mi düşünüyorsun?"

"Hayır, aksine hala çok seviyor. Bunu göstermekten çekinse de asla kendini tutmuyor." Derken içi sımsıcak olarak tebessüm etti. "Ama bilmiyorum... Mesela bu sabah bir kadın aramış."

"Kimmiş? Kız yoksa eski kırıklarından mı?"

"Sanmıyorum, ismini söylediğimde öyle bir korku ifadesi yoktu suratında."

"Ama bir korku ifadesi vardı yani?"

"Yani, eğer kadın eski kırığı olsa yüzünde 'İşte şimdi sıçtık' ifadesi olurdu." Demesi ile hep beraber kahkaha atmaya başladılar.

•••••

Alaz, Defne'yi okula bırakırken duvarda gördüğü afiş dikkatini çekti. Eline alıp üstünde yazan yazıyı okuyunca sırıtarak müracaat edeceği yöne ilerledi.

"İyi günler. Çocuklar için yetenek yarışması için gelmiştim."

"Tabii." Görevli gerekli formu alıp uzattı. "Bu forma gerekli bilgileri doldurduktan sonra tekrar bana getireceksiniz. Gerekli tüm bilgiler arka sayfanın altında yazıyor."

Alaz, alıp inceledikten sonra, "Teşekkür ederim. Kolay gelsin." Diyerek formu cebine koydu.

Önce eve gidip duş aldıktan sonra İrem'in yanına gitmek için evden ayrıldı. Yolda İrem'in kaybettiğini sandığı kolyeyi arabada bulunca yönünü kuyumcuya çevirip arabadan indi.

Sonunda Evde Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin