Sonunda Evde

28.Bölüm

Keyifli Okumalar...

•••••

Yüzüne vuran güneş ışıklarının tatlı sıcaklığı ile gözlerini araladı genç kadın. Bu hisle yüzünde tebessüm belirirken, karnında gezinen eller ile gözlerini araladı.

Kafasını, arkasına çevirdiğinde sevdiği adamın hala uyuduğunu gördü. "Uykucu." Derken karnının üzerindeki elin üzerine götürdü ellerini. Uzun zaman sonra onu bu kadar yakından hissetmek içini ısıtmaya yetmişti.

"Uykucu, bu kokuya hasta." Arkasında duyduğu mırıldanma ve ardından ensesine aldığı öpücükle kızarırken, bir yandan da tebessüm etti. "Günaydın, güzelim." Yüzünde gezinen ele öpücük kondurdu ve yüzünü, bedeni ile beraber ona döndü.

"Günaydın." Hala gözlerini açmaya çalışan genç adamın yüzünü okşadı uzun uzun. "Defne birazdan odaya gelebilir. Uyansan da giyinsek mi acaba?"

"Hımmm... Buna alışabilirim sanırım." Gülerek gözlerini araladı yavaşça. Sevdiği kadını dudaklarından öptükten sonra ayaklandı ve giyinmeye başladı. Genç kadın gözlerini kaçırırken, kendi giysilerini de buldu hızla. Kendisinin de buna alışması gerekecekti sanırım.

•••••

"Baba, nereye gidiyoruz? Hem de anneme yalan söyleyerek..." Alaz, kızının araba koltuğundan sıkılmışçasına kemerlerini çekiştirerek söylenmesi ile gülümsedi. Aklındaki plan ile daha da gülümsemesi artarken dikiz aynasından kızına baktı.

"Yıllar önce, anne ile babanın tanıştığı yere bebeğim. Senin yaşlarındayken, annenin gözlerine baktığımda hayatımın onunla geçeceğini ve sonlanacağını anladığım yere." İlk tanıştıkları ana gitti zihninde. Henüz okula yeni başlayacaklardı. Çocuk kalbinde en sevdiği rengin karşısındaki deniz mavisi olduğunu sanarken, kendisine yaklaşan kızın gözlerindeki yeşil tonuna sevdalanmıştı o zamanlarda.

"Peki ondan sonra?" Kızının meraklı hallerine artık alışmıştı. Evden çıkarken birkaç yere gideceklerini söylemişti ama neresi olduğunu söylememişti. Ve meraklı kızı bunları öğrenmeden yalnızca on dakika geçirebilirdi.

"Ondan sonra, şu yazdığımız şarkıyı stüdyoda söyleyeceğiz." Kızının somurtkan yüzünün birden heyecanlı hale dönmesi ile kahkahayı bastı.

"Senin gibi mi! Kayıt mı edeceğiz yani!" Sevinçle bağıran kızına kafasını sallarken her şeyin güzel olacağını düşünmeye başlamıştı bile.

•••••

Genç kadın, uyandığından itibaren yüzünü askıya almış gibi sürekli tebessüm ederek açmıştı dükkanını. Bu sabah çiçekleri ile daha fazla konuşuyor, müşterileri ile daha fazla sohbet ediyordu.

"Sevdik sevdalandık
Kördüğümle bağlandık
Böyle ayrı gayrı olmaz, olmaz..." Ağzına dolanan şarkı ile sipariş edilen aranjmanları hazırlarken, arkadaşları girmiş ve bu hallerini izliyorlardı.

"Bu aşk böceğine dönmüş kız Selo." Arkadaşını dürtüp fısıldarken, hala İrem'in çiçekleri ile uğraşırken şarkı söylemesini dinliyorlardı.

"Bunun sebebini ikimiz de biliyoruz değil mi?" Arkadaşına göz kırparken kahkaha atmaları ile İrem'in korkarak onlara dönmeleri bir oldu.

Baş parmağı ile damağını kaldırırken bir yandan kalbini tutuyordu. "Allah canınızı almasın. Ödüm patladı sizin yüzünüzden."

"Hayırdır, aşk böceği? Alaz arkadaşımız gelse böyle mi karşılardın acaba?" Beliz gülerek arkadaşına bakarken, Selen araya girdi. "Yok yok, onun kucağına atlardı bu. Baksana mesafe kalmamış aralarında, hallerinden belli." İkili kahkaha atarak çantalarını bırakırken, İrem bir yandan kızarıp, bir yandan sinirli bakışları ile onlara bakıyordu.