Bad guy (voltooid)

2// Donker figuur

Pov Hailey Flores

Ik schrik wakker en vlieg overeind. Badend in het zweet probeer ik het lichtknopje te vinden. Eenmaal gevonden, springt het licht aan. Ik kijk even op de wekker die op mijn nachtkastje staat. Drie uur midden in de nacht. Ik gaap even. Weer zo'n nachtmerrie. De nachtmerrie begint meestal goed maar hij eindigt altijd slecht en op de zelfde manier.

Ik sla mijn benen over de rand van het bed. Ik huiver even als mijn blote voeten de koude stenen aanraken. Ik sta moeizaam op en loop naar het raam. Ik ga in de vensterbank zitten en kijk naar buiten. Ik kijk op als ik een donker figuur al slingerend de oprit hiernaast zie op fietsen. Het is de buurjongen die weer eens is uit geweest en veel te veel heeft gedronken.

Op bloten voeten loop ik naar beneden. Ik gris het pakje sigaretten en een aansteker van het aanrecht en loop naar de voordeur. Eenmaal buiten dringt de lucht van natte stoeptegels mijn neus binnen. Ik ga op het stenen muurtje zitten en steek een sigaret op. 'Mag ik erbij komen zitten?' hoor ik naast me. 'Ja hoor.' mompel ik. Hunter, mijn jongere buurjongen, komt naast me zitten en ik bied hem mijn sigaret aan maar hij schudt zijn hoofd.

'Wat doe je zo laat nog op?' vraagt hij. 'Kon niet slapen.' antwoord ik droog terug. Het blijft even stil. 'En jij dan?' vraag ik na een tijdje. 'Colt kwam weer eens dronken thuis dus het was weer bonje met mijn ouders.' zegt hij. 'Ja ik zag hem fietsen.' zeg ik waarna het gesprek weer even stil valt. 'Hoe gaat het met je moeder?' vraagt Hunter na een tijdje. Ik bijt even op mijn lip en probeer de tranen te verbergen die al weer over mijn wangen stromen. 'Waarschijnlijk haalt ze het einde van de zomer niet.' mompel ik zachtjes.

Hunter veegt met zijn vinger een traan van mijn wang. 'Het is niet erg om te huilen Hailey.' zegt hij. 'Je bent de tweede al die me dat vandaag heeft gezegd.' zeg ik. We kijken even naar de sterren. 'Misschien is het maar beter dat het gauw over is.' mompel ik. 'Ja misschien wel. Hoe lang is ze nou al ziek geweest?' vraagt Hunter. 'Nu bijna vier jaar, maar het is gewoon op. Zowel mentaal als lichamelijk.' zeg ik zacht.

'Hoe gaat je zus hier mee om?' vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb mijn zus al een hele lange tijd niet gesproken. Vlak voor dat mijn moeder ziek werd, vertrok ze naar Gambia. Sinds dien heb ik haar ook niet meer gezien of gesproken.' zeg ik. 'Oh.'

Ik sta op van het muurtje. 'Ik ga maar weer eens naar binnen.' zeg ik zacht. Hunter knikt en staat ook op waarna hij me een knuffel geeft. Ik loop daarna naar binnen en trek de voordeur hard achter me dicht. Ik zucht even en kijk op de klok. Kwart voor vier. Ik loop naar de woonkamer en laat me daar op de bank zakken. Ik zet de tv aan en zap even tot ik een leuke zender heb gevonden.

Ik staar naar de tv. Wat ik ook probeer ik kom de komende uren toch niet meer in slaap. Het gaat al weken zo. Ik stress hem te veel. Ik ben een emotioneel wrak. Ik sta op en loop naar de keuken waar ik mezelf iets te eten maak en daarna een glas cola in schenk. Ik plof weer op de bank. Ik laat een diepe zucht horen. Alles is zo veranderd, het is heel stil in huis zonder mijn moeder en ik heb het er moeilijk mee. Ik sta op en loop naar het raam als ik buiten geschreeuw hoor. Ik zie Colt boos het huis uit lopen en hem op zijn motor zien stappen. Ik gris gauw een jas van de kapstok en loop naar buiten.

Nog voor dat hij kan wegrijden stap ik voor zijn motor. 'Ga weg Hailey.' sist hij. 'Pas als ik mee mag.' zeg ik. 'Ik wil niks met jou te maken te hebben.' zegt hij dan en rijdt dan langs me heen. Hij laat me verslagen achter. Ik heb altijd al een crush gehad op Colt, en we waren vroeger dan ook beste vrienden, tot dat hij de bad guy ging uithangen.