Bad guy (voltooid)

14// Favoriete meisje

Pov Hailey Flores

Ik loop de gang op. Iedereen zit in de kantine met een kopje koffie of thee, maar ik kan er niet bij zitten. Ik laat me tegen de muur aan naar de grond zakken. Ik hoor voetstappen en kijk op. Iemand gaat naast me zitten. 'Dankjewel dat je er was vandaag.' zeg ik zacht. Hij blijft stil. 'Je hebt mooi gesproken. Ik weet zeker dat je moeder trots op je zou zijn.' Hij kijkt me even aan.

'Dankjewel.' zeg ik weer. Hij liet zien dat hij zich aan zijn woord kan houden. 'Ik kan hier niet meer zijn.' mompel ik. 'Zullen we gaan dan?' Hij grijnst even. Ik sta op en loop naar de zaal toe. Ik informeer papa dat ik weg ben en dat hij me toch niet tegen kan houden. 'Doe voorzichtig meisje, ik neem het je niet kwalijk.' zegt hij dan. Ik knik. 'Ik zie je morgen.' zeg ik dan en loop dan weer terug naar Colt. 'We kunnen gaan.' zeg ik. Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar buiten waar hij me een helm geeft. 'Heb je altijd een extra helm bij je?' 'Alleen vandaag.' zegt hij en knipoogt.

Ik zet de helm op mijn hoofd en stap dan achterop bij Colt. 'Hou je vast.' zegt hij. Ik doe wat hij zegt en klem mijn arm stevig om hem heen. Hij start de motor en we verlaten de parkeerplaats. Waar we naar toe gaan maakt me niet zoveel uit. Als het maar weg van het crematorium is.

Niet veel later stopt Colt bij een restaurantje. Ik ben er al best lang niet geweest maar kwam hier vroeger bijna elke dag. 'Kom.' zegt Colt. Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee naar binnen. 'Als dat mijn favoriete meisje niet is.' zegt Joey. Ik glimlach even. Hij loopt achter de bar vandaan en geeft me een knuffel. 'En Colt natuurlijk.' Hij klopt hem op zijn schouder. 'Mogen we twee warme chocomelk en een chocolade muffin en een vanille muffin?' 'Komt eraan, met extra veel slagroom?' 'Zoals altijd.' lacht Colt. Ik slik even en kijk rond. Alles is nog precies het zelfde als vroeger.

Ik loop naar een tafeltje toe en ga zitten. Emotie's komen naar boven. 'Waarom zijn we hier?' 'Om je moeder te eren.' zegt hij. Ik slik en blijf stil. Joey zet twee mokken en twee bordjes bij ons op tafel en komt erbij zitten. 'Hoe is het met je moeder?' vraagt hij. Ik kijk weg en bijt op mijn lip. 'Ze is een aantal dagen geleden overleden. Vandaag was de crematie.' zeg ik zacht. 'Ah nee, meen je?' Hij kijkt me met grote ogen aan. Ik knik. 'Het spijt me, gecondoleerd met het verlies.' zegt hij. Het blijft weer even stil en mijn blik kruist die van Colt.

'Van het huis.' zegt Joey dan en staat op waarna hij naar de keuken loopt. Ik pak een lepeltje en begin te slagroom van de chocomelk af te lepelen. 'Nog even lekker.' zeg ik dan. Ook al was het zomer, Joey had altijd warme chocomelk met slagroom voor ons klaar staan. Altijd. Stilletjes drinken we het op. 'Kom, er is nog een plekje dat ik je wil laten zien.' zegt hij. Ik leg wat geld op de toonbank neer en zeg Joey gedag. Daarna loop ik met Colt weer mee naar zijn motor. 'Het is wel een eindje rijden.' zegt hij. 'Geeft niks.' mompel ik.

***

'We zijn er.' zegt hij na een half uur rijden. Ik stap af en loop naar het paadje toe. Ik veeg wat takjes en blaadjes weg en het bordje komt te voorschijn. 'Pine Barends.' lees ik op. Hij komt naast me staan. Hij pakt mijn hand. Ik slik even en loop dan het paadje af. Een klein meertje komt te voorschijn. 'Zomer 2016.' zegt hij. Ik knik. Ik ga op de steen zitten aan de water kant. Het laatste jaar dat we vrienden waren. Daarna ging hij compleet de verkeerde kant op. Begon om te gaan met jongens zoals Flynn en Zach. De Kingsley broertjes.

'Waarom ging je om met de Kingsley broertjes?' vraag ik dan. 'Dat gaat je niks aan Hailey.' zegt hij bot. Ik gooi mijn handen in de lucht. 'Sorry, het zit diep. Je zal het nooit begrijpen.'