Bad guy (voltooid)

20// Fout!

Pov Hailey Flores

Ik loop naar binnen. Ik zie Mary huilend in de keuken staan. 'Mary wat is er gebeurd?' vraag ik. Voordat ze haar mond open kan doen, hoor ik geschreeuw uit de woonkamer komen. Ik loop er naar toe en zie Colt zich op Hunter storten. 'Colt!' roep ik. Ik loop er op af en spring er tussen. Met mijn goede arm probeer ik Colt tegen te houden.

'Bemoei je er niet mee Hailey.' zegt hij nors. Hij duwt me opzij en geeft Hunter weer een klap. 'Stoppen!' gil ik hard. Colt kijkt op en Hunter schiet onder hem weg. 'Weet je wel waar je mee bezig bent? Je bent niet goed in je hoofd Colt. Je bent ziek.' sis ik. Hij blijft stil. Zijn knokkels zitten onder het bloed en Hunter is er slecht vanaf gekomen. 'Hunter is je familie! Is dit hoe je later je eigen kinderen behandelt? Je moeder zit huilend in de keuken, kijk hoe Hunter eruit ziet en hoe denk je dat ik me voel? Gestoord ben je. Alleen omdat Hunter heeft gezegd dat ik dit keer niet voor je zal kiezen?' Trillend sta ik op mijn benen. De adrenaline giert door mijn lichaam.

Colt blijft stilt en balt een vuist. 'Ik denk dat ik genoeg heb gezegd Colt, ik weet dat je moeder je niet op je plek zet. Maar weet dat ik niet bang voor je ben. Hoeveel roddels je ook over me verspreid, hoeveel mensen je ook in elkaar slaat. Ik zal je op je plek zetten. Je voelt je alles maar dat ben je niet. Je bent echt iemand die zich verschuild achter een persona. Ik trap niet in die bullshit. Ik kijk dwars door je heen. Denk je dat drugs nemen stoer is? Of iets stelen zodat je gewaardeerd wordt door de Kingsley broertjes? Fout Colt!' snauw ik boos. Ik kook van de woede en ben het zat om een blad voor mijn mond te nemen.

Zelfs Hunter kijkt me geschrokken aan. 'Het lijkt me beter als je nu weg gaat.' zeg ik. Hij bijt op zijn lip en loopt dan naar me toe. Hij gaat voor me staan en ik hou mijn adem even in. 'Je vergeet een ding Hailey.' zegt hij en ik hap naar lucht. 'Nou?!' Zijn mondhoek krukt omhoog. 'Ik ben niet altijd de bad guy.' zegt hij en loopt langs me heen de kamer uit. Hunter loopt op me af. 'Gaat het?' vraag ik. Zijn gezicht is dik en opgezwollen. Overal zit bloed. 'Kom, we gaan dat schoonmaken.' zeg ik en neem hem mee naar boven.

Op de badkamer gaat hij op de badrand zitten. Ik pak wat spulletjes erbij en begin met het schoonmaken van zijn gezicht. 'Waar ging dat nou over?' mompel ik. 'Niks belangrijks Hailey. Nergens waar jij je zorgen over hoort te maken.' Ik laat een zucht horen. Hunter trekt zijn hoofd naar achter als het jodium begint te prikken. 'Sorry.' zeg ik. Het blijft even stil. Dan leunt Hunter naar voren. Ik schiet overeind. 'Sorry Hunter maar zo zie ik je niet.' mompel ik. 'Het spijt me.' zegt hij en loopt de badkamer uit. Colt had gelijk, Hunter heeft gevoelens voor me.

Een traan loopt over mijn wang. Alle emotie's komen eruit en ik weet niet wat ik moet doen. Ik app Noah of hij met me kan afspreken in het park over een kwartiertje. Ik pak mijn spullen en loop naar beneden. Ik trek mijn jas aan en loop dan naar buiten. Ik steek mijn handen in mijn zakken. Er staat een fris windje. Ik loop stevig door naar het park.

Noah staat er al als ik aankom. Ik loop op hem af en hij sluit gelijk zijn armen om me heen. 'Wat is er babe?' zegt hij. Bij het woordje babe maakt mijn hart even een sprongetje. 'Gezeik bij de Parker's thuis.' mompel ik en leg hem het hele verhaal uit. 'Laat je er niet zo door naar beneden halen prinses. Laat ze lekker. Als ze willen vechten so be it. Daar moet jij niet over in zitten met je mooie hoofdje.' zegt hij. Ik glimlach. Hij veegt een traan weg. 'En je bent veel te mooi om te huilen.' glimlacht hij. Hij leunt naar voren.

Langzaam zoen ik terug en mijn zorgen verdwijnen even.