Pov Hailey Flores
'Hailey wacht even.' Hoor ik achter me. Ik draai me om en zie Lynn staan. Lynn is zowat de enige vriendin die ik nog over heb. In moeilijke tijden heb ik iedereen om me heen weggeduwd alleen Lynn was de gene die altijd voor me klaar stond. Ik ben haar daar erg dankbaar voor want ik weet dat ik vrij moeilijk kan zijn. 'Hoe gaat het?' vraagt ze. 'Net zoals altijd.' zeg ik. 'Je hebt gehuild. Je hebt de hele dag al rode en dikke ogen.' zegt ze. Ik knik kort even.
'Ze hebben mama naar de intensive care gebracht. Ze zeiden dat ze einde zomer niet ging halen maar ik denk dat ze volgende week niet eens haalt.' Ze zegt niks en slaat haar armen om me heen. Na een tijdje laat ze me los. 'Ik kom morgen bij je slapen en mama heeft weer wat voor je gekookt, wat ze vanavond komt brengen.' zegt Lynn. Niet alleen Lynn maar haar hele familie steunt me in deze periode en dat waarder ik zeer erg. 'Dankjewel Lynn.' zeg ik zacht. We zeggen elkaar gedag en gaan daarna allebei onze eigen weg.
Als ik thuis aankom zie ik een vreemde auto in de oprit staan, eentje die ik nog niet eerder heb gezien. Ik zet mijn fiets neer en loop naar de voordeur die open gaat. Daar staat ze dan. Mijn mond valt open. 'Wat doe jij hier.' sis ik bot. Ze blijft stil. 'Nu mam echt bijna op sterven ligt ben je ineens terug. Nooit heb je moeite gedaan om te bellen en te vragen hoe het ging, zelfs een sms was te veel gevraagd Maddie.' Ze zucht. 'Ik ben duidelijk niet welkom.' zegt ze dan. Ik herken haar stem nauwelijks meer. Ze is zo erg veranderd en het is achterbaks dat ze juist nu terug komt.
Boos draai ik me om. 'Hailey kom op zeg.' zegt ze. Ik hoor Colts motor in de verte aankomen en hij had geen slechtere timing kunnen hebben. Maddie en Colt hebben vroeger gedatet maar het ging fout en ze zijn met flinke ruzie uit elkaar gegaan. Sinds dien haten ze elkaar. 'Maddie, ik denk dat het tijd is dat je weggaat. Ik wil je hier niet hebben.' zeg ik. 'Ook leuk om jou te zien.' zegt ze boos en stamt langs me heen naar haar auto. 'Maddie.' Hoor ik een bekende stem zeggen en ik rol met mijn ogen terwijl ik me klaar maak voor een groot drama. 'Colt.'
'Maddie verdwijn alsjeblieft.' zeg ik. 'Ik ga langs mam.' zegt ze. 'Niet doen alsjeblieft.' zeg ik. Ze kijkt me aan en negeert het feit dat Colt er nog steeds bij staat. 'Ze wilt je niet zien.' zeg ik. 'Ik wil afscheid nemen Hailey. Ze kan elk moment dood gaan.' schreeuwt ze hysterisch. Colt kijkt me aan. 'Je wordt bedankt Maddie.' snauw ik en ren het huis binnen. Ik gooi met een klap de deur achter me dicht. Waarom moet Maddie altijd zo'n dramaqueen zijn? Waarom moet ze juist nu weer terug in onze levens springen?
Ik haat haar. Ik heb het haar nooit kunnen vergeven toen ze wegging. Ik hoor de bel gaan en loop weer terug naar de voordeur. Ik open hem maar wil hem direct weer dicht gooien. Hij zet zijn voet er tussen en drukt de deur weer open. 'Colt zout op,' zeg ik om hem aan vanochtend te herinneren. 'Je moeder ligt op sterven? Ik wist dat ze ziek was maar dit? Waarom heb je dat nooit verteld?' zegt hij en komt binnen. 'Alsof dat jou gedrag ging veranderen en mag ik je er aan herinneren dat wij geen vrienden meer zijn?' zeg ik bot. Ik sla mijn armen over elkaar en leun op mijn linkerbeen.
'Hailey, kom op. Ik probeer voor een keer aardig te zijn.' zegt hij. Hij zet een stap dichterbij. 'Ze haalt de nacht waarschijnlijk niet Colt.' zeg ik. Hij zet nog een stap dichterbij en ik zet er een achteruit maar knal met mijn rug tegen de muur aan. 'Colt stop hier mee.' zeg ik. 'Waarmee?' Hij grijnst. Hij komt dichterbij en sluit me op tussen hem en de muur. Hij brengt zijn hoofd naar mijn oor en fluistert iets. Het laat een rilling achter. Grijnzend loopt hij dan het huis uit.
En laat mij weer achter.
—————-
Heyhoi,
Het 4e hoofdstuk alweer! Hoop dat jullie het leuk vinden!
XxAyella❤️

JE LEEST
Bad guy (voltooid)
RomanceHailey heeft het erg moeilijk met het feit dat haar moeder doodziek is en op sterven ligt. Op school gaat het slecht, ze heeft gezeik met een oude bekende en ze ziet het niet meer zitten, maar dan neemt haar leven een onverwachtse wending, een wendi...