7// 'Dankuwel'

930 26 2
                                    

Pov Hailey Flores

'Mevrouw Flores ik zal het op prijs stellen als u ook oplet.' zegt meneer Huddson. 'Ik zal mijn best doen meneer.' zeg ik en gaap even. Weer een slapeloze nacht gehad. 'Hailey je moet echt een keer naar de dokter hiermee. Het kan niet zo langer.' 'Lynn chill, dit komt wel goed.' zeg ik zacht en kijk weg.

Ik ben vanochtend express niet langs het ziekenhuis geweest maar heb ook nog niks gehoord over de toestand van mijn moeder. Ik zucht even. 'Hailey, de directeur komt deze kant op.' zegt Lynn. Ik kijk op en zie hem naar ons lokaal lopen. Hij klopt en komt daarna binnen. 'Sorry dat ik uw les verstoor meneer Huddson maar ik moet Hailey Flores even spreken.' zegt hij. Ik knik en sta op. De blikken van de mensen in de klas branden in mijn rug. Voornamelijk die van Colt.

Ik loop met de directeur mee. Buiten het klaslokaal blijft hij even stil en begint dan met praten. 'Ik heb niet zo'n goed nieuws Hailey.' Ik zucht. Tranen prikken al in mijn ogen. 'Je moeder is helaas vanochtend overleden.' Ik had al zo'n vermoeden. Het kon niet anders. 'Je mag je spullen pakken en naar huis.' 'Dankuwel.' Is het enige dat uit mijn mond komt. Ik loop gauw het klaslokaal weer in en gris mijn spullen bij elkaar. 'Ze is overleden he?' vraag Lynn en ik knik terwijl de tranen beginnen te stromen. Daar sta ik dan, midden in een lokaal, te huilen en alle ogen zijn op mij gericht.

'Ik zie je wel weer.' zeg ik gauw en haast me daarna het klaslokaal uit. Ik snel naar de uitgang van de school en eenmaal buiten kan ik de tranen niet meer onder controle houden. Ik loop naar mijn fiets. 'Godverdomme.' scheld ik als ik zie dat de band lek is. Dit kan er ook nog wel bij. 'Laat me je thuis brengen.' zegt Colt achter me. 'Ik red me prima.' sis ik. Ik veeg de tranen gauw weg. 'Je red je niet Hailey. Laat me je nou thuis brengen.' zegt hij. Ik zucht. Ik heb de kracht niet meer om tegen te sputteren.

Hij pakt me vast en neemt me mee naar zijn motor. 'Kom LeyLey.' zegt hij. Ik zucht even en stap dan achterop zijn motor. Hij geeft me een helm, die ik op zeg. Ik sla mijn armen stevig om hem heen en het maakt me allemaal even niet meer uit. Hij spant zijn spieren even aan. Daarna start hij zijn motor en rijden we naar huis.

'Bedankt voor het thuis brengen.' zeg ik zacht. 'Hey als het nou niet gaat bel me dan.' zegt hij. Hij doet alsof we alweer bevriend zijn maar dat zijn we helemaal niet. Ik weet heel goed waar hij op uit is, en nu al helemaal omdat ik zo kwetsbaar ben. 'We weten allebei dat ik eerst iemand anders zou bellen.' zeg ik. 'Weet ik Hailey, maar alsnog.' Hij stapt af. Hij pakt de helm van me over en kijkt me aan. Colt is minstens anderhalve kop groter, hij is erg gespierd en zijn blonde haar zit altijd perfect naar achter gekamd.

Hij heeft altijd een zwarte spijkerbroek aan, met daarop een wit strak t-shirt en een leren jasje. Ik betrap me er zelf op dat ik aan het staren ben en dat blijft ook niet onopgemerkt bij Colt. Hij grijnst en kijkt me aan. 'Staren is onbeleefd maar ik zal het voor deze keer door de vingers zien.' zegt hij. 'Ach hou op Colt.' Hij zet een stap dichterbij. Zijn cologne dringt mijn neus binnen. Een lucht vermengd met een beetje zweet, maar het ruikt niet vies. Ik krimp een beetje in een. Ik huiver even bij zijn aanraking.

En dan gebeurd het. In een seconde tijd drukt hij gauw zijn lippen op die van mij. Ze zijn zacht. Een tintelend gevoel schiet door mijn hele lichaam heen en ik weet weer dat de eeuwen oude crush op Colt weer naar boven gaat komen. Hij legt zijn hand op mijn wang en begeleid me naar binnen. 'Colt.' mompel ik door de zoen heen. 'Stil LeyLey.' zegt hij en grijnst. Ik laat het allemaal gebeuren en zie wel waar het schip strand.

—————————-

Heyhoi,

Het is woensdag en dat betekend dat er weer een nieuw hoofdstuk is! Ik hoop dat jullie het leuk vinden.

XxAyella❤️

Bad guy (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu