"ယူခ်န္း.........ႏိုးၿပီလား......"
"ယူ....ခ်န္း....."
က်ီယြမ္တေယာက္ မနက္ခင္း
စစ္ေရးေလ့က်င့္ၿပီးခ်ိန္၌ ယူခ်န္း႐ွိရာ
ရြက္ဖ်င္တဲဘက္သို႔ေလ်ာက္လာလိုက္သည္။
ယူခ်န္းအား အျပင္မွ လွမ္းေခၚပါေသာ္လည္း
အထဲမွ ျပန္လည္ေျဖၾကားသံမၾကားရ။
ထို႔ေၾကာင့္ အထဲသို႔ဝင္ရန္ျပင္လိုက္သည္။
ထို႔အခ်ိန္တြင္ေနာက္မွ ရဲမက္တစ္ဦးက
"စစ္သူႀကီး....ဒီကသခင္ေလးယူ က
အခုခ်က္ျပဳတ္ေဆာင္မွာပါ"
က်ီယြမ္က အံျသသြားၿပီး
ထိုရဲမက္နားသို႔အျမန္ေလ်ာက္လိုက္ၿပီး
ေမးျမန္းေတာ့သည္။
"ဘာလို႔သူက အဲ့ကိုေရာက္ေနရတာလည္း".
ရဲမက္က အျမန္ေခါင္းကိုငံု႔လိုက္ၿပီး
"ေနမထြက္ခင္ကတည္းကေရာက္႐ွိေနတာပါ
ခ်က္ျပဳတ္ေဆာင္ထဲက အေဒၚႀကီးေတြနဲ႔
တာဝန္ယူတပ္သားေတြကို ကူညီေပးေနတာပါ"
က်ီယြမ္ က ဘာမွဆက္မေျပာပဲ
သက္ျပင္းသာတခ်က္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။
............................
"သခင္ေလးယူ...တကယ္လက္ရာေကာင္းတယ္
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုလက္ရာမ်ိဳးမစားရတာ
အေတာ္ၾကာၿပီဗ်ာ ေက်းဇူး တင္တယ္"
"ရပါတယ္.......... "
မနက္စာ စားေသာက္ေနၾကေသာ
ရဲမက္မ်ားက ယူခ်န္း၏ အခ်က္အျပဳတ္စြမ္းရည္အား
သူတမ်ိဳးကိုယ္တစ္မ်ိဳးခ်ီက်ဴးေနၾကသည္။
ယူခ်န္းကလည္း ရဲမက္မ်ားအား
အစားအစာမ်ားခ်ေပးေနသည္။
တျခားေသာအစားအစားမ်ားကို
သယ္ယူကာေနရာခ်ေပးေနေသာ အေဒၚႀကီးမ်ားက
"အမေလး.....ဒါဆိုက်ဳပ္တို႔အရင္က
ခ်က္ေႂကြးတာေတြက မေကာင္းဘူးေပါ့ေလ
အာ့လိုမ်ိဴးလား"
"ဟားဟား ဟားဟား မဟုတ္ပါဘူး ဗ်ာ
အကုန္ေကာင္းပါတယ္..... အမွန္ေတာ့
ဒီကသခင္ေလးက ေယာက္်ားေလးေပမဲ့
ခ်က္ျပဳတ္တက္တာကိုခ်ီးက်ဴးတာပါ ဟဲဟဲ"
အေဒါ္ျကီးတစ္ေယာက္မွ
ေျပာေနေသာ ရဲမက္အား ေခါင္းတခ်က္ေခါက္လိုက္ၿပီး
YOU ARE READING
Love, But Hurt (Completed) Season 1
Romanceရင္ထဲမွာေတာင္းဆုတစုံတရာမရွိခဲ့ေပမဲ့လည္း.....ျဖစ္တည္လာတဲ့ တခုတည္းေသာေတာင္းဆုက မင္းပဲ...... အန္းလု ရင်ထဲမှာတောင်းဆုတစုံတရာမရှိခဲ့ပေမဲ့လည်း..... ဖြစ်တည်လာတဲ့တစ်ခုတည်းသောတောင်းဆုက မင်းပဲ.....အန်းလု
