November Rain

Part-8

* I can't let go broken yet holding on *

" အာ့ဆို လက္​မထပ္​နဲ႔ "

"Chan ...."

​ေခါင္​းကိုဖိကိုင္​ၿပီး သူ႔ႏႈတ္​ခမ္​းဆီ ပုံက်လာ​ေသာ ခပ္​ထူထူ ႏႈတ္​ခမ္​းငယ္​ ...ရင္​ခုန္​စိတ္​လႈပ္​႐ွားရမယ္​့အစား မျဖစ္​သင္​့ဘူးဆိုတဲ့ အ​ေတြးက ပိုႀကီးစိုးသြားတာမို႔ အလိုအ​ေလ်ာက္​ အားပါပါ တြန္​းလိုက္​မိၿပီးသား ...

အရပ္​ခ်င္​းအတိမ္​းမယိမ္​း ၊ အားခ်င္​းလဲမ်ွႏိုင္​​ေပမယ္​့ တြန္​းထုတ္​မည္​ဟု chanyeol က ထင္​ထားပံုမရ ...
ဆိုဖာ​ေက်ာမွီဆီ ပစ္​စလက္​ခတ္​ ​လန္​က်သြားသည္​ ...

" ​ေပ်ာ္​​ေစခ်င္​တယ္​ဆိုၿပီး နမ္​းတာ​ေလးကို​ေတာင္​ ရင္​့ရင္​့သီးသီး ဆက္​ဆံတယ္​ hyung က "

စကၠန္​႔ပိုင္​း​ေလာက္​ထိကပ္​ဖူးတဲ့ ႏႈတ္​ခမ္​းငယ္​ကို ပြတ္​ဆြဲပစ္​ရင္​း chanyeol က ဆိုသည္​ ။
ဆိုဖာမွ ထရင္​း ​ေက်ာပိုးအိတ္​ကို ​ေကာက္​လြယ္​ကာ ဦးထုပ္ကို ျပန္​​ေဆာင္​း​ေန​ေသာ chanyeolအားသူဘာမွျပန္​မ​ေျပာမိ ။

သူ႔အျပဳအမူ လြန္​သြားမွန္​းလဲသိသည္​ ။
သို႔​ေသာ္​ ​ေျဖ႐ွင္​း​ေနလ်ွင္​ Chanyeol အတြက္​ ​ေမ်ွာ္​လင္​့ခ်က္​​ေပးသလို ျဖစ္​သြားမွာစ္ိုးသည္​့အတြက္​ မထူးဇာတ္​ခင္​းကာ ​ေရငံုႏႈတ္​ပိတ္​သာဆက္​​ေနလိုက္​သည္​ ။

" အစ္​မမာရီသာဆိုရင္​ hyung ဘယ္​တြန္​းထုတ္​ပါ့မလဲ​ေနာ္​ ...ကြၽန္​​ေတာ္​မို႔လို႔ ...ကြၽန္​​ေတာ့ကိုမို႔လို႔ hyung က အဲ့လိုႀကီး ..."

ဖိနပ္​ခြၽတ္​နားက တံခါးဝမွာရပ္​​ေနရင္​း Chanyeol က ငိုရင္​း​ေျပာလာတာမို႔ သူႏွလံုးသားက ဘာမွမခံစားႏိုင္​​ေတာ့ ။သင္​့​ေတာ္​တာ​ေတြ ၊ မသင္​့​ေတာ္​တာ​ေတြ​ေရာ ခြဲျခားမသိႏိုင္​​ေတာ့ဘဲ က​ေလးတစ္​​ေယာက္​လို ​ေျခဆင္​းမငို႐ုံတမယ္​ ဝမ္​းနည္​းစိတ္​အားငယ္​​ေန​ေသာ chanyeolအား ရင္​ခြင္​ထဲအသာ​ေထြးဖက္​ထားမိသည္​ ။

"ခ်စ္​တယ္​ ငယ္​​ေရ ...မင္း​hyung ကိုခ်စ္​​ေနတာထက္​ hyung ကအမ်ားႀကီးပိုခ်စ္​တယ္​ ...အဲ့တာ​ေၾကာင္​့ဝမ္​းမနည္​းနဲ႔ ၊ မနာက်င္​နဲ႔ ၊ အားမငယ္​နဲ႔ "