Old friendship 『yoonmin』

ᴛʜɪʀᴛʏ-sɪx

Jimin

Obudziłem się przez ciche mruczenie przy moim uchu. Uświadamiając sobie to zerwałem się nagle do pozycji siedzącej ale od razu tego pożałowałem, ucisk w mojej głowie momentalnie się nasilił i znów opadłem plecami na łóżko, zakrywając dłońmi twarz. 

- Yoongi tu jest jakiś cichy zabójca! - krzyknąłem i odsunąłem się kawałem od zwierzaka.

- Jimin zamknij się. - usłyszałem z łazienki obok głos Namjoona i mimowolnie się zaśmiałem.

- Spokojnie to tylko kot. - powiedział kiedy wszedł do pokoju i spojrzał na mnie. - Co, główka boli? - zapytał a ja tylko cicho mruknąłem. - No to było nie pić tyle wczoraj.

- Zrobisz mi śniadanko? - zapytałem, nie zwracając uwagi na to co do mnie mówił  i zdjąłem dłonie ze swojej twarzy aby na niego spojrzeć.

- Już dawno leży na stole, więc podnoś ten seksowny tyłek i do kuchni. - powiedział i ulotnił się z pokoju, a ja leżałem na łóżku i analizowałem co do mnie właśnie powiedział.

Gdy wreszcie do mnie to wszystko dotarło z opóźnieniem przez cholernego kaca, zarumieniłem się jak dorodny pomidor, obróciłem na brzuch i włożyłem głowę w poduszkę aby żaden nie proszony gość ich nie zauważył. Kiedy powoli się uspokoiłem, a róż zszedł z mojej twarzy, wstałem i zacząłem się powoli doprowadzać do porządku.

Zacząłem rozmyślać co się wczoraj stało ale przez ilość alkoholu w mojej krwi nie za bardzo mogłem sobie przypomnieć co się takiego działo. Wyszedłem z pokoju i udałem się w stronę kuchni. Przy kuchence stał Jin, a Yoongi kroi warzywa na blacie obok. Usiadłem do stołu i wyciągnąłem rękę po jedzenie lecz nawet tam nie dotarła, a zatrzymało ją uderzenie.

- Czekamy na wszystkich. - syknął Seokjin, a ja burknąłem obrażony. - Yoongi idź obudź Namjoona. - spojrzał na blondyna i kiwnął głową w stronę łazienki, a ja znów się zaśmiałem.

- Czemu ty nie możesz, przecież to twój narzeczony. - mruknął i odłożył nóż.

- Bo ja jak tam pójdę to jednocześnie go zabije, a musi mi ktoś wkładać. - po wypowiedzeniu tych słów, zakrztusiłem się wodą którą aktualnie piłem.

- Jin przeżyli byśmy bez tej informacji. - powiedział Hoseok który właśnie wszedł do kuchni i zaczął mnie klepać delikatnie po plecach. - Przez ciebie biedny chłopak by się udusił i wtedy Yoongi nie mógł by mu... - wypowiedź przerwała mu ścierka na twarzy, którą rzucił wspomniany.

- Mógłbyś być tak miły i się skleić? - zapytał sarkastycznie i posłał Hobiemu groźne spojrzenie.

- Ale...

- Nie ma żadnych ale, Hoseok idź obudzić resztę, a ty Yoongi wracaj do krojenia. - przerwał Hobiemu i zaczął rozdzielać zadania. - A ty Jimin, po prostu siedź. - tak jak powiedział, tak zrobiłem ponieważ wolałem nie narażać się naszej mamuśce.

Gdy już wszyscy się ogarnęli i usiedli do stołu, wreszcie mogliśmy wziąć się za jedzenie przygotowane przez chłopaków. Oczywiście mi ktoś musiał przerwać, a dokładniej kot Yoongiego który przyglądał mi się wypalając dziurę w moim ciele.

- Yoongi czemu twój kot się tak na mnie patrz? - spytałem i spojrzałem na blondyna.

- Pewnie chce trochę jedzenia. - odpowiedział i spojrzał na kota.

- Ale ten kot chce mnie zabić, widzę to w jego oczach. - powiedziałem i lekko się wzdrygnąłem kiedy zwierzak zaczął się podnosić.

- Tak, na pewno. - powiedział i wrócił do jedzenia.

- Weź schowaj noże. - poleciłem mu i sam zacząłem się skupiać na kimchi które właśnie jadłem.

- No tak, przecież to kolejny Jeff The Kitller. - burknął, po jego wypowiedzi wszyscy zaczęli się śmiać.

- Masz mordercę w domu. - powiedział Tae między napadami śmiechu.

Gdy zauważyłem że wszystkich śmieszy moja nie fajna sytuacja, wstałem od stołu, podszedłem do blatu gdzie były papierosy Yoongiego i wyszedłem na balkon aby jednego zapalić. Nie palę jakoś często, po prostu oni wszyscy mnie zdenerwowali, a jak dobrze pamiętam przy papierosie zawsze się uspokajałem.

Gdy stałem tak spokojnie co chwilę wypuszczając dym z płuc, poczułem jak ktoś wyciąga paczkę z tylnej kieszeni moich spodni.

- Nie wiedziałem że palisz. - powiedział, jak się okazało Yoongi.

- Tylko okazyjnie. - odpowiedziałem i on także wyjął jednego i włożył sobie do ust.

- Kot cię tak zdenerwował? - zapytał i spojrzał na mój profil.

- Nie kot tylko wy. - syknąłem, zgasiłem niedopałek i już miałem wchodzić do pomieszczenia gdy nagle poczułem rękę na nadgarstku.

- Przepraszam. - powiedział i wyjął papierosa z ust. - Nie wiedziałem że tak cię to zdenerwuje, ale po prostu nie mogłem uwierzyć w to co mówisz ponieważ Miki to bardzo łagodny kot*. - wytłumaczył i poluźnił rękę na moim nadgarstku.

- Yooni spokojnie, mam dość mocnego kaca więc szybko się denerwuje i wiesz będę się już powoli zbierać. - powiedziałem i podszedłem do niego aby go przytulić.

Chłopak na początku spiął na nagły ruch z mojej strony, ale po chwili objął mnie rękami w taki i pogładził plecy.

- Jak chcesz mogę cię odwieść. - zaproponował blondyn a ja podkręciłem przecząco głową.

- Nie trzeba. - po tym wszedłem do mieszkania i skierowałem do przed pokoju aby się ubrać. - Cześć chłopaki! - krzyknąłem jeszcze i wyszedłem.

Gdy wyszedłem już z mieszkania Yoongi'ego poczułem wibracje w kieszeni spodni.

@minswag: Pamiętasz może co działo się w nocy?

@chimmy: Właśnie nie za bardzo

@minswag: Ehhh okej

@chimmy: Ale mam nadzieję że mi wszystko opowiesz

Po napisaniu tej wiadomości schowałem telefon do kieszeni i wszedłem do swojego bloku.

edit 16.03.2021: *ten kot nie jest kurwa łagodny, wychowałam pomiot szatana