"I can't think of another way to comfort you. I can't even utter a single word towards my feelings for you. Because in whatever action I want to take. I'm only left with one choice. And that's to give your own happiness even if that only means my own loneliness."
" Kuya Renz." tawag ko rito habang patuloy pa rin itong nagsketch ng project niya sa isang subject niya. Tila naman hindi ito natinag sa pagsigaw ko. Mukha ngang wala siyang balak na pakinggan ako e.
" Chase." tawag naman ni Kuya Nathan sa kakapasok lang na si Kuya Chase sa bahay. Its been two days after that party. Pero heto pa rin ako't nararanasan ang consequence ng commotion namin.
" Hmm?" sabi nito. Na tila pagod na pagod sa kung anumang ginawa nito sa buong maghapon.
" Kamusta na siya? I mean nakalabas na ba siya ng hospital?" tanong pa rin dito ni Kuya Nathan. Sino naman kaya ang nahospital? At tila nagaalala ang mga ito.
" Yeah. According to his doctor. He will be discharged tomorrow. Pasalamat na nga lang daw atpuro galos lang ang natamo nito. At na sprain lang ang paa nito." mahabang paliwanag naman ng kuya niya. He? So lalaki?
Nanatili naman akong tahimik habang naguusap ang mga ito. Hindi ko alam pero sa sarili ko kasi parang gusto kong malaman kung sino yung taong yun.
" Sinabi mo pa. O paano ba yan. Ako naman ang aalis at magbabantay dun. Mahirap na baka balikan pa ng mga nakaaway niya. Tsk." nasabi na lang nito. At tuluyan ng lumabas sa bahay. Habang nakasagbit ang bag sa likod nito. At may dalang pagkain at prutas.
" Ikaw Sophia? Matulog ka na. Maaga pa ang praktis mo bukas." baling naman sakin ni Kuya Chase at tsaka dumiretso na sa pagakyat sa kwarto niya.
" Praktis? E dalawang araw na nga akong hindi sinisipot ni Tiandog e. Tsk." naibulong ko na lang. Paano ba naman kasi. Kinabukasan that night. Nagpunta pa ko sa area ni Sir Bermudez. Kaso sabi niya. Wala daw si Tiandog. May inaasikaso daw. Tsk. Yung totoo. Wala naman talaga atang balak yun na sumali pa kami sa pageant e.
" If you only knew, Brat!" makahulugang bulong naman ni Kuya Renz na patuloy pa rin sa pag drawing ng master piece niya. Nagkibit balikat na lamang ako. At tsaka naglakad na rin papasok sa kwarto ko.
Pagkapasok na pagkapasok ay nahiga na agad ako sa kama ko. At tsaka nagnilay nilay sa mga pangyayari. Tsk.
Nang dahil sa kagagahan ko. Hindi tuloy ako pinapansin ng mga Kuya ko. Argh. Tapos si Besh naman out of nowhere. Ni hindi ko nga rin yun nakikita sa university e. And even Sissy Chelsea. Tsk. What's wrong with the world now a days?
*Brt.*Brt.
From:Tiandog
"Don't forget our practice tomorrow. 8 am sharp til 12nn. Sorry! But we have to cope up on my absences."
BINABASA MO ANG
Yesterday's Dream
AcakPaano mo maiibibigay ang kasiyahan ng taong nagpasaya sa iyo nung mga oras ng iyong kalungkutan? Paano mo mababalik ang pag-ibig gayong naramdaman mo na kung gaano rin ito kasakit? At paano ka makakatanggap ng pagibig kung hanggang ngayon nagmamaru...
