8:

4.7K 235 20
                                    

Evet beklenen o gün geldi.Tabiki de pazar gününden bahsediyorum.
Öğlen 2 de Aysel ablanın beni kaldırmasıyla uyandım.
"Yaaa Aysel abla bak uykum olunca sinirli oluyorum bana bulasma"
"Min Hee uyanman gerek kahvaltı yapacaksın daha"
"Sana bir soru sorucam eğer cevabın beni tatmin etmezse yarın akadar uyurum ve sende çıtını çıkarmazsın tamam mı?"
"Tamam neymiş bakalım?"
"Kahvaltıda ne var?"
Aysel abla iki kıkırdadı
"Menemen"
Deyince yataktan uçtum.
Evet menemen benim zayıf noktamdır.Her şeye hayır diyebilirim ama menemene asla!
Lavaboya koştum.Yuzümü yıkayarak yada yıkadığımı zannederek dolabımın karşısına geçtim.Siyah tişört ve altına siyah eşofman giyerek aşşağıya indim.Masaya oturdum ve masayı sömürmeye başladım.
Aysel ve Kadriye abla yanıma ağır ağır gelerek karşımda ki sandalyelere oturdular
"Min Hee"
"Ofondom"
"Seninle konuşmamız gereken bir konu var"
Ağzımdakini çiğneyip meyve suyumdan içtim.
"Neymiş?"
"Annenizle alakalı"
Ikisininde yüzü yere dönüktü
"Nolmuş anneme"
"A-anneniz vefat e-etmiş"
Yüreğimde şimşekler kasırgalar dönüyordu.Ne yani annem şimdi yokmuydu?Benim annem.Beni doğuran kadın.Evet anneme sinirliydim ama şu an o yok.
Bende kafamı yere düşürdüm.Asla ağlayamazdım.Ne olursa olsun isterse dünya yamsın ağlamak bana zayıflık gibi gelirdi.Bu yüzden ne ben ağlardım ne de ağlayan birisini görmeye dayanırdım.
Ayağa kalktım.Çantamı alıp evden çıktım.Saçlarımı yolda giderken at kuyruğu yaptım.Öylece yürüdüm ve evden baya uzak hatta hayatımda ilk defa gördüğüm bir parka geldim.Çocuklar gülüyorlardı anneleri vardı hepsinin onlara sahip çıkan onlara tozun dokunmasına bile kıyamayan anneleri vardı başlarında.Benim annem artık yoktu.Evet bizimle ilgilenemiyordu bize bakamıyordu.Ama en azından benim annem var diyebiliyordum.
Bir banka oturdum.Çocukları izlemeye başladım
Onlar güldükçe bende gülüyordum
Geçen 5 dakika sonrasında yanıma birsi oturdu.Açıkçası bakmadım.
Niye bakıyım?
"Min Hee ne yapıyorsun burda?"
Kafamı çevirip baktığımda bana gülümseyerek bakan Bay Jeonu gördüm.
"Halay çekiyorum Bay Jeon!"
"Neden sinirlendin şimdi?"
"Sorduğunuz sorular beni deli ediyor Bay Jeon"
"Seni parkta görmek beni fazlasıyla şaşırttı"
"Neden gelemez miyim?"
"Hayır gelirsinde ne biliyim söz konusu sensin"
3 dakika öylece sessiz bir şekilde oturmuştuk.Ardından bir tane çocuk geldi yanımıza
"Merhaba şey size bir şey sorabilir miyim?"
"Tabiki noldu delikanlı"
"Şey ben sallanamıyorum da beni sallar mısınız?"
Bay Jeon bana baktı ve gülümsedi
Çocuğun elini tuttu
"Tabiki  sallarız delikanlı,değil mi Min Hee ablası?"
Diyerek bana döndü.Ilk başta afallasamda sonradan kendime gelip
"Elbette sallarız"
Dedim ve çocuğa gülümsedim.Çocuk sevinçten uçacaktı resmen.
"Çok teşekkür ederim"
Diyerek ikimizinde elinden tuttu ve kaldırdı.Bizde kahkaha atarak salıncağın yanına koşan çocuğu takip ettik.Çocuğu salıncağa bindirdik.Bay Jeon sallamaya başladı.Bende yandaki demire yaslanmış onları izliyordum.Evet  simdi bana diyorsunuz ki'Sen nasıl birisin annen ölmüş sen burda Bay Jeonla parkta oyun oynuyorsun'
Diyorsunuz evet öyle.Bunu yapmamın sebebi annemi unutmaya çalışmam.Bizimkilerin yanına gitmek istemiyorum.Onlar da zaten hafta içi yoruluyorlar.
Birde kendi derdimle yormak istemiyorum.Acımı kendim yaşıyım onlar üzülmesin.Zaten hemen öyle yıkılan intahar etmeye çalışan tek bir tokada ağlayan birisi değilim
Sadece bana hakaret ederlerse sinirden ya gözüm döner yada gözüm yaşarır.19 yıllık hayatımda hiç hüngür hüngür ağladığımı hatırlamıyorum.
"Min Hee"
"Efendim Bay Jeon"
"Telefonumu tutar mısın? düşecek diye korkuyorum"
Diyerek telefonu uzattı bende elinden aldım
"Tabiki bay Jeon"
"Teşekkür ederim"
Kafamı salladım.Bay Jeon yine sanki kendi çocuğuyla oynuyormuş gibi hem sallıyor hemde çocuğu güldürmek için değişik sesler çıkarıyordu.Bende daha fazla dayanamayıp telfonundan kamerayı açıp video çekmeye başladım.En sonunda Bay jeon farketti.Bende kızar diye hemen telfonu kapattım.Bay Jeon yüzündeki ciddiyetel yanıma geldi
"Ne yapıyorsun sen?"
"Ö-özür dilerim Bay J-Jeon sadece video çekmek istemiştim"
"Neden?"
Kafamı öne eğdim
"Çok şirin bir görüntü değil mi?"
Kahkaha atmaya başladı Bende kafamı kaldırdım.
"Şirin öyle mi?"
Diyip tekrar kahkaha atmaya başladı.
"Şirin olan siz değil Bay Jeon çocuk!"
Bay Jeon bir anda ciddileşti.
"Sen çok oluyorsun öğrenci"
"Ne olmuş çok oluyorsam?"
Bir adım yaklaştı.
"Bu rahatlık nerden?"
"Ben her zaman böyleyim Bay Jeon"
"Bence sen aslında böyle değilsin,ağzın başka gözlerin başka konuşuyor"
"Göz dili olduğunu bilmiyordum Bay Jeon söyler misiniz ne diyormuş gözlerim?"
"Aşık olduğunu,sevgiye muhtaç olduğunu,sarılmaya ihtiyacın olduğunu söylüyor gözlerin"
Bu dediğin karşısında yutkundum.
"Bay Jeon aşkla aram neden sizi bu kadar ilgilendiriyor?"
"Çünkü o sürpriz bir şey.Her zaman her an ve her kalpten çıkabilir.Jimini gerçekten kalpten sevdiğini düşünmüyorum"
Diyip kollarını göğsünde birleştirdi
"Bu fikre nerden vardınız?"
"Bakışlarından"
"Gözleri aldırma ameliyatı var mı? ben aldırmak istiyorum da"
"Ben ciddiyim ona aşık gözüyle bakmıyorsun bak bana doğruyu söyle ben senin rehberlik hocanım seni tehdit falan mı ediyor?Yada ne biliyim para ka-"
"BAY JEON"
Bağırmam karşısında sustu ve ağlayacak duruma geldi çünkü benimde gözlerim dolmuş nefes alış verişlerim hızlanmıştı
"Min Hee b-ben gerçek-"
"BAY JEON SUSUN ARTIK VE BİR DAHA BENİMLE MUHATTAP OLAMYIN"
Diyerek parkı koşarak terk ettim.
Gerizekalı sen kimsin lan köpek!
O anda telefonuma mesaj gelmesiyle durdum.Telefonumu çantamdan çıkararak mesajlara baktım.Bilinmeyen numara
-Min Hee gerçekten özür dilerim bir anda ağzımdan kaçtı😑
+Numaramı nerden buldun?
-Tae'den aldım.
+Geri sil
-Hayır
+Sil yoksa kötü şeyler olur😠
-Ne olur?
+Bu
Diyerek Numarayı engelledim
Daha sonra ses kesildi.Gerizekalı birde utanmadan mesaj atıyor.
Bende sahile gidip orda bir banka oturdum.
Jungkook'un ağzından
Gerçekten Min Hee'ye bunu nasıl söylediğimi bilmiyorum.Tam bir aptalım.Kiz zaten beni sevmiyor şimdi nefret ediyor.Mesaj atıyorum ama lanet şey bir türlü gitmiyor!
Bende en sonunda ceketimi alıp arkasından gidiyordum ki çocuk beni durdurdu.Elindeki çiçeği bana uzattı
"Sanırım az önce sana küstü bunu sevgiline verde barışın çok yakışıyorsunuz"
Elindeki çiçeği büyük bir gülümsemeyle aldım
"Teşekkürler delikanlı"
Diyerek bende onun gittiği yere koştum.Biraz aradıktan sonra sahikde bir bankta oturduğunu gördüm.Şimdi ne diyeceğim kıza?
Yavaş yavaş gittim yanına oturdum bana baktı ve hemen ayağa kalktı sinirlenmişti
"BENİ NEDEN TAKİP EDIYORSUN?"
"Bak gerçekten özür dilerim"
"Özrünüze ihtiyacım yok!"
Bunu diyince ayağa kalktım
"Ama benim seninle barışık olmaya ihtiyacım var".
Biraz durdu siniri gitmişti
"Ne demek istiyorsunuz Bay Jeon ben gerçekten bilmece gibi konuşmanızdan çok sıkıldım"
"Iyi değilsin ne sen nede hayatın
Ikinizde iyi değilsiniz.Hayatına renk katmak istiyorum.Ben üzüleni istemiyorum.Hayatın benim ellerimde sana iyi şeyler öğretmek istiyorum.Neden izin vermiyorsun?"
"Yanımda olmanızı istemiyorum Bay jeon"
"Neden?"
"Benim için ne olucağınızı bilmiyorum Bay Jeon.Eğer yanımda olurdanız ya sizden nefret edicem"
Bir adım bana yaklaştı
"Yada size daha çok bağlanacağım"
Diyerek arkasını döndü ve iki adım attı.Onu durduran şey ise benim ona seslenmemdi
"Beni yanında istemiyor musun Min Hee"
Biraz durdu kadmfasını hafif çevirdi
"Istemiyorum Bay Jeon gidin başka öğrencilerinizle uğraşın ve bir daha da karşıma çıkmayın"
Diyerek yürümeye devam etti.
Arkasında öylece kalmıştım.Kosmak istiyordum.Elinden tutmak istiyordum ama ayaklarıma bağlanan o yükler beni her seferinde geriye itiyordu.
En sonunda bende arkasından koşmaya başladım.Koştum onu gördüm tam gidip elinden tutacağım sırada bir araba geldi.
Min Hee arabaya bindi ve öylece cekip gitti.Bemde arkada çaresiz ve eli kolu bağlı kalmıştım.Keşke onun öğretmeni olmasaydım.Ona destek olan arkadaşı yoldaşı hatta hayat arkadaşı olsaydım.Onun sevgiye sarılmaya ihtiyacı var.
O diğerleri gibi değil benim gözümde güzelliğini ne erkekleri etkilemek için nede kızlara hava atmak için kullanıyor.O rahat birisi yapmacık değil.Ne kadar yanlış olsada bana karşıda çok rahat.Açık sözlü.Hayatında ne oldu bilmiyorum ama zor şeyler yaşıyor olmalı.Abisi ona çok iyi bakıyordur eminim.Yoongi beni her fırsatta itip kakan birisiydi.Bende güçsüzdüm o zamanlar.Ders çalışıyorum,sevgilim yok yada ailem beni halı saha maçına göndermiyor diye benle çok dalga geçmişti.Bir gün Yoongi ile kardeşini yani Min Hee'yi gördüm
AVM'de kafede çay içiyorlardı.
Ne yalan söyliyim ondan etkilenmiştim.Çirkindim o zaman diş telim ve gözlüğüm vardı.Kaslarım yoktu.Cılız birisiydim.Ama Yoongi her zaman fenomen ve yakışıklı birisiydi her yerde öyleydi aynı benim her yerde ezik olmam gibi.
Min Hee'ye açılmak istedim her zaman dugunun aşk olduğunu zannediyordum.O zamanlar makyaj yapıyordu etek giyiyordu ve instegramda tüm okul onu takip ediyordu.Evet okullarımız farklıydı ama Yoonginin kardeşi olduğu için çok fazla popülerdi.Yoonginin aklı hiç derste değildi ve bu yaşına kadar hep sınıfta kaldı bölümünü baştan okumak zorunda kaldı.
Ben ise çalıştım çabaladım.Güzel bir ünüversite tutturdum.Ailem çok fakirdi o zaman.Nerdeyse haftada en fazla 5 bilemedin 6 lira
(Türk paradı olsun won hakkında bilgim yok)
Alıyordum.Ünüversitemide bitirip mezun oldum.Öğretmen oldum.
Ilk atandığım yeri öğrendikten 2 ay sonra başladım öğretmenliğe.
Bu 2 ay içerisinde diş tellerimi çıkardım.Yüzümü güzelleştirdim
Spora başladım.Fiziksel yandan çok fazla güçlendim.Aileme de atandığım yerden para gönderdim.
2 yıl oldu öğretmen olalı.1,5 yıl önce annem ve babam vefat etti.
Yanlız yaşamaya başladım.Taki o okula gidene kadar.Yine onu gördüm.Min Hee'yi.Ilk aşkımı.
Ama şuan ne halde?
Eskiden onu düşünmekten geceleri uyuyamazdım.Min Hee beni tanımıyordu ama yinede hayal kurardım onunla.Ama sonra onunla hiç karşılaşmadım.
Ben okuduğum zaman bana kimse destek olmamıştı.Ailem olamamıştı.Ama Min Hee'nin parası var ailesi var.Güzel bir geleceği olabilir.Benim gibi olmasın istiyorum.Üzülmesin.
Şu an o gitti ama ben onun peşini bırakmayacağım.Şu an aşık mısın derseniz de.Bilmiyorum ama önceden bu duyguları beslediğim için çok mutluyum.Aslında ona bağlanmaktan bende korkuyorum
Çünkü önceden çok canım yanmıştı.Kendime ne kadar hayır desemde yinede çıkaramıyordum onu aklımdan.Eger şimdide öyle olursa dayanamam.Birde benden daha çok uzaklaşırsa işte o zaman yıkılırım.Onu gerçekten seviyorum

Evet arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik.Oy vermeyi unutmayın.yorum yapın allah rızası için bir kalp koymanız bilr yeterli.sizi seviyorum
Sınır koymamda normalde bugün koyacağım
Oy:3
3 oy gelmese bile benden kurtulamazsınız 😂😂😂😂
사랑해요 💜💛💚💙

LOVE MAZE TEACHER JJK(Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin