LOVE MAZE TEACHER JJK(Tamamlandı)

13:

Hiç hayatınıza giren,darma duman edip size kendine bağlayan oldu mu?Öyle duygularım var ki!Kim dinleyecek diye bekliyorum.Kalp benim ama ben yönetemiyorum.
Kimileri giriyor,kimileri çıkıyor.
Belkide kendimi kandırıyorumdur.
Belki geçici bir duygudur.
Gereğinden fazla zaman geçirdiğim öyledir belkide.Sadece
zamanım olsa.1 gün de olur.
Beni dünyanın dışına gönderseler.
Yada herkes her geçirdiği kazada hafıza kaybı geçiriyor.Bende öyle olsam.Bende her şeyi unutsam.
Şu an odada tek başıma yatakta oturuyorum.O nerde mi?
Bilmiyorum.O konuşmadan bu yana 2 saat geçti.Gitti ve geri gelmedi.Bende çıkmadım odadan.
Ayağa kalktım yavaşça.Penceremin önüne geçtim
Camı açtım ve yüzüme temiz havanın vurmasını sağladım.Derin bir nefes aldım.Içime giren temiz havanın içimde ki kötü şeyleri temizlemesini de diledim.
Pencereyi geri kapattım.Tülüde kapattım.Arkamı döndüm ve dolabıma yöneldim.Açıp içinden siyah gotik bir gece elbisesi giyidim
Ne kadar az makyaj yapsamda da kız ruhu işte!
Kırmızı ruj,bej renginde bir göz makyajı ve beyaz ten.
Kemdimi bildim bileli hiç böyle olmamıştım.Ayakkabı olarak da siyah,diz kapağıma gelen,topuklu bir bot giyidim.Saçlarım ise belime geliyor.Düzleştirdim ve açık bıraktım.Her şeyim hazır olunca çantamı da alıp odadan çıktım.
Aşşağıya indim.Aradım onu ama yoktu.Ne mutfakta nede salonda hiç bir yerde.Okula geri gitmiştir diye çok fazla aramadım.Okul gelince aklıma otomatik olarak onlarda geldi
"Gerizekalılar"
Diyerek yüzümü buruşturdum.
Evden çıkıp kapıyı kilitledim.Daha sonra bir motor durdu önümde.
"Atla!"
Dedi ve bana kask uzattı Chanyoul
Önce kaska baktım sonra ona.
Elinden aldım ve kafama taktım
Arkasına binip beline sarıldım.10 dakika süren yolculuk sonrasında bir bara geldik.Motor durdu.Kaskımı dikkatle çıkardım.
Chanyoul'a uzattım.
"Yanlış adres Chanyoul"
Elimden kaskı aldı ve motoruna yaslandı
"Sen çoktan yanlış yola saptın bile,okulda herkes seni konuşuyor."
"Iyi konuşsunlar küçük insanlar konuşur,büyük insanlar konuşulur"
Dedim ve arkami dönüp kaldırımda yürümeye başladım
"BAY JEON'U OKULDAN ATACAKLAR PEKİ BUNA NE DERSIN?"
Durdum ve derin derin nefes almaya basladım.Hayır hayır onunda hayatını mahvedemezdim
Benim yüzümden işinden olamazdı
Koşarak okula doğru yol aldim.
Topkulu ayakkabilar ne kadar topuğumu acıtsada onun için yapacaktım.Koştum koştum ve koştum.En sonunda dayanamayıp botlarımı çıkardım ve elime alıp koşmaya başladım.En sonunda okula geldim.Sinirle müdürün odasına girdim.
Bay Jeon başı önde müdür ise elinde cetvelle masasinda oturuyor
"Bay Jong"
"Densiz!Kapı çalmak nedemek bilmez misin?"
Bay Jeon bana baktı ve ilk defa insan görmüs gibi şok oldu.
Müdür ayağa kalktı yanıma hızlı adımlarla geldi.
"ÇIK DIŞARI VE KAPIYI ÇALDI"
"Tch"
Dedim kaşımı kaldırarak.
Müdür elini kaldırdı
"MÜDÜR BEY"
Müdür durdu ve Bay Jeon'a baktı
"Çok özür dilerim Bay Jeon karınıza el kaldırdım"
"KAPA ÇENENİ MORUK ŞEY"
Müdür havada kalan elini yüzüme geçirdi.Kafam yana döndü ve gözümden bir yaş özgürlük ilan etti.
"ÇIKIN DIŞARI REZİLLER!ŞU GİYİDİĞİN KIYAFETE BAK!ŞU SÖYLEDİĞİN SÖZLERE BAK!"
Kafamı kaldırdım.Bay Jeon odadan sert bir çıkış yaptı.
Müdür yerine oturdu.Benim gitmediğimi görünce
"DEFOL MİN HEE,ARTIK BU OKULDA OKUMAYACAKSIN!"
"Çok mutlu olurum"
Diyerek odayı terk ettim.Bay Jeon yoktu ortalıkta.Elimde botlarla yavaşça çıktım dışarı.Bahçede kimse yoktu.Dersteydi herkes.
Herkesin derdi dersti.Normal insanlar gibi.Benim derdim ney?
Zenginim de ne oldu?
Babamın 2 tane şirketi olduda elime ne geçti?Aşık oldum da ne oldu?

Otoparka gittim.Arabası yoktu.
Gitmisti.Beni beklemeden.Bir şey demeden.Derin bir nefes aldım.
Otoparktan çıkıp eve doğru yol aldım.Yolda yürürken kime,neye çarptığım umurumda dahi değildi.
Önce benim kalbim çarpmıyordu ki!Yolda giderken kaldırımın kenarına yaslanmış bir grup ben geçerken ıslık çaldı.Durdum sağıma döndüm.
"Vayy idda konularında çok başarılısın Chang Wook"
Dedi yanında ki
"Size söylemiştim değil mi?"
Dedi ve o da kahkaha attı.Bende gülerek yanına yaklaştım.
"Bir sıkıntı mı var beyler?"
"Evet tamda karşımda duruyor"
Dedi ve ayağa kalktı tahmince adı Chang Wook olan
Yaklaştı.Ben olduğum yerde durdum ve gözlerine sabitledim gözlerimi.
"MİN HEE"
Diye birisi bağırdı.Sağıma döndüm
"Jin"
Dedim kısık bir sesle.Jin durdu ve'yapma' der gibi kafasını yana büktü.Kafamı iki yana salladım
Geri karşımdakine döndüm.Boynuna kollarımı doladım ayak parmaklarımın üzerime durup dudaklarımızı birleştirdim.Karşılık vermedi geri çekildim.Göz kırptım ve gülümsedim.Jine geri döndüm.
Ama yoktu.
"Iyi oldu"
Diyip önüme dönüp yürümeye başladım.Chang Wook elini belime koyup ona dönememi sağladı.
"Heeyyy nereye hemen"
"Ellerini belimden cekmen için 5 saniyen var"
"Çekmezsem ne olur?Yine mi öpersin?"
"Dudağını öpmem ama ağzına sıçabilirim"
Ellerini büyük bir iğernmeyle cekti
"Hah şöyle adam olun"
Dedim ve yürümeye başladım.Eve geldim.Ayaklarım aşırı derecede ağrıyordu.Anahtarla açmaya çalıştım ama açılmadı.Zorladım ama yine açılmadı en sonunda açıldı.Fakat açanın ben olmadığımı farkettim.Kafamı kaldırdım.Bay jeon kızarmış gözleriyle elinde bavulla karşımda duruyordu.
"B-bay Jeon"
Bavulu önüme attı.
"Git bu evden"
"Ne?"
"DUYMADIN MI GİT DİYORUM"
Nefes alış verislerim hızlandı.Artık burnum yetmiyordu.Ağzımı da açtım nefes almak için.Kalbime giren ağrıyla yere çöktüm.Bay Jeon o sırada kapıyı carpmıştı bile suratıma.Bağırmaya başladım.
"HAYIIRR"
Dedim sadece.Kendimi nasıl savunacağımı bilmiyordum.O da bırakmıştı.Herkes gibi.
~
Yapayanlızdım gece yarısı sokaklarda.Ne annem vardı ne babam.Ne beni koruyan abim vardı nede derdimi dinleyecek bir arkadaş.Hic bir şey yoktu etrafımda.Yanimda ömrümü adayacağım erkeğim yoktu.Yada pidkoloji olarak arkadaşım olan bir evcil hayvanım yoktu.Yanlızdım
Gözlerim kapanmak üzereydi.Elimde bavul sırtımda çanta.Çok yorulmuştum.Kollarımı ve bacaklarımı hissetmiyordum.
Ara sokak gibi bir yere girdim.Duvara çömelip eşyalarımı yanıma bıraktım.Yağmur yağıyordu.Elbisem yüzünden üşüyordum.Telefonum vardı ama arayacak kimsem yoktu.Ayaklarım çok acıyordu.Botlarımı giyince ayağamın ayaktan başka her şeye benzeyeceğini bildiğim için giyimedim.Saçlarım sırılsıklamdı.
Geri ayağa kalktım ve eski evime doğru yol koyuldum.Çok fazla acıkmıştım.Taksiye verecek param yoktu.O yüzden yürüdüm.Yürüdüm ve yürüdüm.En sonunda geldim.
Bahce kapısı kapalıydı ve en üst katın camında'Satılık'yazıyordu.
Ne anılarım geçti burda.Çocukluğum,gençliğim.
Yavaş adımlarla bahçeye girdim.
Eve giden yoldan yürüyüp evin kapısının önüne geldim.Bavulun içinden anahtarı bulup açtım.Ev satılmadığı için anahtarlar hala bendeydi.Eve girdim.Eşyalar her şey yerinde duruyordu sadece üzerlerinde örtü vardı.Odama çıkıp bavulumu ve çantamı koydum.Üzerimi çıkarıp duşa girdim.Çıkınca üzerime rahat bir şort ve göbeği açık tişört giyidim.Salonu eski hale getirdim.Mutfağa gittim.
İçindeki yemege kadar her şey duruyordu.Makarna alıp yaptım.Zamanı geçmiş olma derdi yoktu kafamda.Ne olucaksa olsun diyerek pişirip yedim.Yedikten sonra salona gittim.Koltuğa oturdum.Kafam ıslaktı hava soğuktu ve üzerimdekiler çok açıktı.Sadece 1 gün,1 günlüğüne ölsem.Daha başka bir şey istemem.
Artık bende acımasız olacaktım.
Bende herkes gibi acımasız ve hayallerinin peşinde koşan bir insan olacaktım.Göz kapakların yine aşşağıya kayınca daha fazla dayanamadın ve ayağa kalktım.
Odama gittim.Satılık yazısını çıkardım.Kendimi yatağa attım.
Beynim ne kadar zonglasada uyumama izin vermesede en sonunda kapanan göz kapaklarım o da uyum sağladı.Hiç uyanmamak isteğiyle uykuya daldım.
~
Sabah kendi kendime uyandım.Saat 13.47 Mutlu oldum
En azından bu saate kadar her şeyden habersizdim.Ayaga kalktım üzerimi hic değiştirme ihtiyacı duymadım.Aşşağıya indim.Kendime kahvaltı hazırladım ve yedim.Çantamı aldım ve çıkış kapısın yanında bulunan boydan aynaya baktım.
Kambur duran belimi dikleştirdim
"Ben Jeon Min Hee.Herkes benim köpeğim olacak ama ben önlerine kemik bile atmayacağım.Hayat bana götüyle gülüyorsa bende ona kıçımla gülüyorum.Ben Jeon Min Hee her şey yeni başlıyor.Aşkımın peşinden koşacağım.Onun için yaşayacak onun için göz yaşı dökeceğim.Buna hayır diyen var mı?"Bekledim birisi cevap verir diye kimse cevap vermeyince
"Onaylamayan olmadığına göre hayat başlasın"
Dedim ve dış kapıyı açıp evden çıktım.Evet seviyordum onu.Hemde her şeyden çok.Onun için yaşayacaktım.Ne arkadaslarin ne ailem hiç biri umurumda degildi.Yürudüm evine yürüdüm.
Evine gelince önce duruo uzaktan baktım daha sonra kapıya yaklaşıp iki kere tıklattım.Kararlı bir duruşum vardı.1 dakika geçmeden kapıyı başka birisi açtı.Bir dakika bu okulda bana saldıran kız değil miydi?
"Ne işin var senin burda?"
Diyerek içeri girdim
"Ne yaptığını zannediyorsun sen?"
Arkamda vızlayan sineği takmayıp Jungkook'u aramaya başladım
Yukarı çıkacağım sırada kız kolumdan tuttu
"Nereye gittiğini zannediyorsun?"
"Kocamın yanına"
Kızın suratı düştü
"Ben Jungkook'un karısı Jeon Min Hee peki sen?"
Dedim zafer sırıtışları atarak
Kız tam ağzını açacağı sırada Jungkook geldi.
"Kim gelmiş aşkım?"
Aşkım mı?Ne oluyor?Bana mı dedi acaba?
Arkamı döndüm havluyla geliyordu.Sanırım duş almıştı.
Kız kurtulduğu için resmen dans edecekti.O da zafer gülüşleri atarak Jungkook'un koluna girdi
"Karın olacak mal"
Dedi bana gözlerini kısarak.
"Sensin lan mal.Şempanze!"
"Hooppp Min Hee yavaş gel sen sevgilimle böyle konuşamazsın"
"AMA O SENİN KARINLA BÖYLE KONUŞUYOR!"
Salona gitti elinde bir dosya bir de kalemle geldi.Yüzüme fırlattı dosyayı
"Al bunu imzala ve evimden defol git"
Dosyayı düzenledim ve okudum.
Tahmin ettiğim gibi,boşanma dilekçesi
"Imzalamıyorum"
"Bak eger imzalardan ikimizde mutlu olacağız"
"Ben şuan gayet mutluyum"
"AMA BEN DEĞİLİM"
Diye kükredi resmen.Ciddiliğimi hiç bozmadım.1 adım yaklaştım.
"Sen şimdi boşanmak istiyorsun öyle mi?"
"Evet öyle"
Kafamı salladım.Kalemin kapağını açtım dosyayı imzaladım ve bende onun yüzüne attım.
"Al sana imza!"
Gözlerini kapattı ve sabır dilercesine kafasını yana büktü.
"Bana bak Jungkook.Ya ben istediğimi alırım"
1 adım yaklaştım ve kulağına fısıldadım.
"Yada istediğimden daha iyisini alır giderim"
Onun kokusu müthişti.Hiç ayrılmak istemedim ondan.Ses tonumu biraz daha yumuşattım
"Sen hem benim istediğim şeysin hemde istediğim şeyden daha iyi olan şey.Yani eninde sonunda benimsin Jungkook"
Dedim ve geri çekildim.Alaycı bir gülüş attıktan sonra evi terk ettim.
Spor salonuna gittim.Nerdeyse kimse yoktu.Bende biraz kafa dağıtmak için hemen spora başladım.
~~~~~~