Change | Liskook

Başlangıç...

Jimin: Abi adamlar rahat durmuyor ne yapalım bu salakları?

Jungkook: Bana sormadan bir boku da becer. Napıyorsan yap, ama gitmelerine asla izin verme.

Jimin: Sen bana sormadan bir şey yapmayın  dedin diye abi. O yüzden yazayım dedim.

Jungkook: Jimin... Gerçekten canına mı susadın oğlum? Sorma.

Jimin: Abi Namjoon'un yanında mısın?

Jungkook: Gelmesini bekliyorum.

Jimin: Ha, Şimdi anladım. Tamam abi yazmıyorum daha.

(Jungkook görüldü)✔✔

Telefonu cebime attım. Namjoon, bi üstümüz. Beni odasına çağırmıştı. Odasındaki koltukta oturuyordum. Ama kendi hala odaya gelmemişti. Bende mal gibi oturmuş onu bekliyordum. Derken bir kapı sesi duydum. Ve hemen üstümü başımı düzelttim ve koltukda dik oturdum. Kapıya bakmadan önüme bakmaya başladım. Daha sonra karşımdaki masaya Namjoon'un oturduğunu fark ettim. Oturup bana bakmaya başladı.

"Korkma. Sadece bir görev vereceğim."

Dediğinde kendimi biraz rahat hissettim. Ama görevin ne olduğunu bilmediğimden hala stres yapıyordum.

"Ne görevi efendim?" Diyebildim.

"En iyi sen halledersin diye seni çağırdım. Şu ilerdeki eczaneden bir kaç mal çalacaksın. Anladın değil mi?"

"Tamam abi." Bu benim için zor bir görev değildi. Hemen halledebilirdim. Biraz daha konuştuk. Ve odadan çıkıp Jimin'in yanına gittim.

"Abi adamları arka depoya attık. Istersen bi kontrol et."

"Gerek yok. İşimiz var. Arabayı çalıştır, eczaneden mal çalacağız." Dedim sert  bir tonda.

"Oooo! Sonunda güzel bir haber ya! Sabahtan beri şu salaklarla uğraşıyorum. "

Jimin'e ciddi ciddi bakmaya başladım.

"Öhm, arabayı alıp geliyorum." Koşarak gitti ve onu bekledim. Araba ile yanıma yaklaştığında hemen arabaya bindim. Ve 10 dakika içerisinde eczaneye geldik. Arabadan indim. Ve eczaneye girdim. Girdim de...

"Evet bu ilacı alacağım." Sadece kıza bakıyordum.

"Buyrun hanfendi." Dedi eczacı.

"Abi iki saattir sana sesleniyorum?!"

Kız dışarıya çıkarken bile takip ettim gözümle. Bakakaldım.

"Jungkook napıyorsun oğlum? Mal gibi bakakaldın.* diyerek önüme bakıp ciddi bir ifade ile Jimin'e baktım.

"Abi?"

"Efendim?"

"Sonunda. Bakakaldın."

"Gözüm dalmış." Diye konuşurken eczacının bize baktığını fark ettim. Derken o kız tekrar içeri girdi.

"Şey ya yanlış  ilacı verdiniz galiba?"

"Reçeteye bakabilir miyim?"

"Buyrun." Sadece bakıyordum. Bakıyordum ve bakıyordum.

"Pardon hanfendi yanlış vermişim. Reçetede yazan ilaç bu. Kusura bakmayın. "

"Sorun değil. Teşekkürler."
Derken kızın bana doğru geldiğini fark ettim.

"Beyfendi çekilir misiniz?" Hala bakıyordum. Çok tuhaf ama güzel...

"Beyfendi size diyorum?!" Sesinin öncekine göre daha yüksek çıktığını fark ettim.

"Ha. Tabii kusura bakmayın." Diyerek Jimin'e doğru ilerlerdim.

"Abi çalmayacak mıyız?"

"Hayır." Ağzı açıldı. Ve bana tuhaf tuhaf bakmaya başladı.

"Nasıl çalmayacağız abi?"

"Bildiğin. Şu an nasıl çalabiliriz? Plansız girdik." Dedim.

"Abi Namjoon?"

"Farkındayım. Sus." Dedim ve eczacı hala bize bakıyordu.

"Beyfendi sabahtan beri burdasınız bir sorun mu var?"

"Evet va-" Derken Jimin'in sözünü keserek lafa atladım.

"Yok bir sorun yok. Iyi günler." Dedim ve Jimin'i alıp dışarıya çıktım.

 Jimin Jungkook'a tuhaf bakışlar atarken Jungkook'un aklından o sarı saçlı kahküllü kız geçiyordu. Aşık olamazsın diyordu kendi kendine. O işleri çoktandır bırakmıştı. Artık kötü işlere başlamıştı. Ve geri dönüşü yoktu. Çalmayacaktı. Sebebi plansız girmeleri değildi. Sarı saçlı kızın her an eczaneye girip Jungkook'u elinde silahla görmesini, zorla kızdan mal istediğini görmesini istemiyordu.Kız onu asla ve asla sevmezdi. Aksine nefret ederdi. Kendine sebebi bu değil Jungkook, sebebi plansız girmen dese de yine de sebebinin bu olduğunu biliyordu. Artık birdaha hiç karşılaşmayacağı bir insan için, neden böyle yaptığını bilmiyordu. Ama yine de çalarken sarı saçlı kız  gelir diye endişeleniyordu. Ve Namjoon'un ona ne diyeceğini veya yapacağını düşünüyordu...