Op tour met kensington!

Hoofdstuk 14

Vermoeid wordt ik wakker.. voel mijn hoofd bonzen, waarom ben ik zo stom? Afstandelijk deed Eloi gisteravond.. plots, drank was mijn uitweg.. iets waar ik nu enorm spijt van heb! Woede is er ook, mijn hersenen kraken.. met een droge mond draai ik me om. Eloi.. in zijn dekbed gewikkeld ligt hij met zijn rug naar me toe, zou hij echt klaar met me zijn? Enorme koppijn heb ik, zuchtend laat ik me op mijn kussen vallen.. waarom ben ik zo dom? Ik weet dat drinken niet de uitweg is, maar Eloi was zó afwezig.. Bo daarentegen zó overtuigd! 'Hij is je verdriet niet waard, stop met hem..' ze haalde me over, dronken een hoop.. ellende? Zielig vond ik mijzelf.. om, voorzichtig kijk ik naar hem. Eloi, zijn haar bedekt een gedeelte van zijn gezicht.. 'mmh' hij is zo lief als hij slaapt, maar nee! standvast sluit ik mijn ogen, hoef hem niet meer te zien.. hij verdient me inderdaad niet!

'Weet je het zeker, Hannah?' Zijn blik, hij kijkt me aan, zó intens dat het lijkt alsof hij dwars doorheen me heen kijkt.. op zoek naar het ene antwoord dat hij oh zo graag wil horen! Zijn ogen scannen, wachtend kijkt hij me aan.. zijn hand voel ik weer door mijn haar gaan. Mijn hele lichaam rilde toen ik wakker werd.. van een hand, Eloi's hand door mijn haren. 'Goeiemorgen schoonheid' die woorden.. zijn blik drong tot me door, waarom was ik ookal weer boos? Naast me nestelde hij zich, maar mijn besef was er.. 'auw, Hannah wat doe je?' Spijt had ik meteen, zijn ogen stonden hulpeloos.. waarom deed ik dat? Mijn handen.. woede, ik duwde hem.. wrijvend over zijn hoofd krabbelde hij overeind van de vloer, zijn blik? Vol vragen.. onopgemerkt kwam hij dichterbij, allebei mijn handen had had vast.. warm voelende ze. Zacht wreef zijn duim, op en neer.. de subtiele aanrakingen deden me meer dan ik wilde toegeven. Zacht klonk zijn stem.. hij zong, pakte me helemaal in! Zijn handen maakten zich los, sloeg een arm om me heen.. liet een hand rusten op mijn onderrug. 'Eloi..' stevig trok hij zich tegen me aan, ik liet het gebeuren.. uit spijt? Hard had ik hem geduwd, overdonderd was ik nog van mezelf.. zijn lichaam was net een kachel, ik rilde ervan. Zijn stem.. magisch, maar nee ik weet het zeker! Zacht knikt ik, vermeid Eloi's ogen.. wacht tot hij weggaat. Stilte, naast me voel ik hem nog.. 'ga alsjeblieft weg, Eloi' zijn blik, de wanhoop is zichtbaar. Tranen moet ik inhouden, als hij wegloopt.. ik ben sterk geweest, maar is dit hoe een overwinning voelt?

Ik spits mijn oren terwijl ik ook mijn tanden poets.. geen enkel geluid hoor ik, maar ik blijf scherp. Ik had super lang gewacht.. in bed gelegen tot ik eindelijk durfde eruit te komen. Hem tegenkomen wilde ik niet en andere al helemaal niet! Mijn hoofd, stel dat ze die zagen.. nee, dat kon ik niet riskeren. Gitaarspel van buiten was doorslaggevend, Eloi daar.. de rest in dromenland. Op mijn tenen liep ik.. zacht, op mijn hoede. 'wat?' geschrokken kijk ik op, hoorde ik dat goed? Even was ik in gedachte, mezelf kan ik wel voor mijn hoofd slaan.. opletten Hannah! Ik buig voorover spoel mijn mond, schrik me dood als ik een hand langs mijn heup voel gaan. Via de spiegel zie ik Eloi, hij staat achter me en kijkt me ondeugend aan. Ik negeer zijn blik, ook al weet ik dat het onmogelijk is Eloi te negeren! Zijn handen gaan langs mijn heupen, rug.. door mijn haar. Ik ril, Eloi grinnikt zachtjes. Nee.. dit kan niet, snel draai ik me om 'wow' zijn gezicht is dichtbij.. ik voel zijn adem in mijn nek. 'Nee, laat me.. jij wil dit niet echt' fronsend kijkt hij me aan 'hoezo niet?' ik wordt gek van hem.. dichterbij komt hij, snel zet een stapje naar achter. Ik voel de wasbak in mijn rug prikken. Niks trekt hij er van aan.. de afstand maakt hij weer kleiner, maar ik hou hem tegen. Ruw duw ik hem weg.. voel zijn schouders met mijn handen. 'Je wil mij nu, maar een relatie zit er niet in.. je kan iedereen krijgen en dat weet jij ook' Stevig schud hij zijn hoofd 'ik wil jou, dat heb ik toch gezegd?' 'Waarom neem je dan afstand?' Zuchtend kijkt hij me aan 'ik heb toch gezegd dat ik tijd nodig had?' Voorzichtig knik ik.. beseffend dat het klopt, waarom ben ik zo stom? 'Ik had stiekem al gehoopt dat je mijn afstand van gisterenavond al vergeten was' 'waarom, zodat je me aan het lijntje kan houden?' Meteen heb ik spijt van mijn opmerking.. Eloi  kijkt me somber aan, even kwam wat opgekropte woede naar buiten. 'zo ben ik niet' gekwetst heb ik hem met mijn opmerking, verlegen keek hij me aan. 'Ik wil gewoon nog wat tijd met elkaar besteden zonder dat iedereen het weet, dat wilde ik je gister ook uitleggen.. 'maar ik luisterde niet' hij knikt  'je was jezelf niet gisteravond, daarom nam ik afstand.. 'maar ik ging juist drinken omdat je me negeerde' verbaasd kijkt hij me aan 'sorry, ik wist niet dat ik zo overkwam.. ik was gewoon moe. Ik slaap slecht.. onrustig, ben nog steeds doodsbang dat Niles iets overkomt' somber staan zijn ogen, even kijkt hij weg.. slikt 'Het ligt absoluut niet aan jou, ik vind je hartstikke leuk!' Oke, ja die blik van hem zei genoeg.. ik voelde mezelf blozen 'dankje' mompelde hij zacht. Vragend haalde ik mijn schouders op 'waarvoor?' 'Je vertrouwen' Eloi trekt zich naar me toe.. 'mmm' kreunt hij, ik voel zijn hartslag.. die net als die van mij tot in de uithoeken van mijn lichaam te voelen zijn. Mijn t-shirt plakt tegen mijn rug. Zijn lippen zijn gulzig, warm en zachter dan verwacht. Zijn hijgen deed me realiseren dat ik ook naar adem hap. Mijn hele lichaan scheeuwt om door te gaan, maar in mijn hoofd gaan de alarmbellen af.. 'sorry' stamel ik, terwijl ik hem wegduw. Vragend staart hij me aan. Waarom, ik doe het toch goed? zijn vragende blik verdween niet.. Twijfelend kijk ik hem aan 'iedereen weet het als je zo doorgaat, wil je dat wel?' Hij knikt, terwijl hij me steelt.. ik vraag me af of hij het wel begrijpt. 'Als ze ons zo samen zien is het geen geheim meer hé' trots keek hij me aan, een plukje haar veegde hij weg voor mijn ogen. 'Iedereen mag weten hoe goed ik me bij je voel' Die blik, zat vol passie.. en boven alles liefde. Hoe heb ik aan hem kunnen twijfelen? 'Ik hou van je' mompel ik zacht, hij beantwoord het met kusjes op mijn wang.. 'mmm' kreun ik, terwijl ik me naar hem toe draai. 'is dit officieel?' Schrik zie ik in Eloi's blik 'Ik.. ik dacht dat je nog sliep' Ja.. met jullie geflikvlooi zeker' Ik moest lachen, Casper kan ook zo overdrijven. Met een slaap hoofd staat hij in de deur opening van het al zó kleine badkamertje. Ik voel Eloi's hand op mijn heup.. een kusje volgt op mijn wang, waarna hij me mee trekt langs Casper heen.. die ongemakkelijk toekijkt 'maar ehh.. stelletje?' Ik keek Eloi aan de twinkeling die ik in zijn ogen zag zei genoeg. De ingetogen houding tegenover het openbaar maken van "ons" leek weg, vol passie kuste hij me terwijl zijn had mijn rug streelde. 'Oke ik weet genoeg, ben al weg!' Lachend kijken Eloi en ik Casper na, waarna ik mezelf tegen hem aan nestel in het te kleine bed voor 2 personen.

Zacht ging ik met mijn hand door Eloi's haar.. nog half slapend hoorde ik gerommel, leven in de tent. 'Mmm' glimlachend keek ik naar Eloi, die in tegenstelling tot mij nog sliep.. wat onhandig kwam ik overeind, zag tot mijn verbazing Casper voor mijn neus staan. Fronsend keek ik, een grote glimlach zag ik op zijn gezicht.. 'jullie sliepen zo lief, heb ik je wakker gemaakt?' Mijn wangen werden rood, ik voelde het.. snel schudden ik mijn hoofd. 'Nee, het is gewoon..' begrijpend knikte Casper.. mijn lichaamstaal was duidelijk, krap is het bed behoorlijk met 2 mensen! 'hier tegen de kater' verrast was ik, voorzichtig nam ik een slok en knikte dankbaar.. 'waar heb ik dit aan verdiend?' 'Je doet hem goed, dat doen er maar weinig' Even was ik in de war, volgde Casper's blik.. hoe bedoelde hij? 'Ik volg je niet denk ik' lachend keek hij me aan, zijn blik ging verder naar Eloi.. 'hij deed al langer afwezig.. was zichzelf, de echte Eloi kwijt zo leek. Gevoelig is hij, Niles heeft hem echt gebroken.. zó had ik Eloi nog nooit gezien! Jij alleen.. lijkt hem op te fleuren, dat hij zich zo aan je overheeft is echt heel bijzonder Hannah!' Aan die woorden denk ik nu terug.. ben ik zó belangrijk voor hem geweest?

Mijn hoofd ligt in een holletje van eloi's schouder en hij houdt me stevig vast in zijn slaap. Casper is weg en ik? Kan geen kant op.. alle tijd heb ik dan ook om hem te bekijken, weg kan ik toch niet. Eloi's mond is half open en bij elke ademhaling blaast hij fluitend uit. Zijn wangen zijn roze. Nergens zie ik rimpels of een frons. Dat iemand zo mooi kan zijn als hij slaapt wist ik niet. 'Gluur je stiekem naar me?' Een oog schiet open. Knalrood zijn mijn wangen. 'Ben j-e wakker?' Eloi glimlacht. 'Ja.. zie je dat niet?' Grijnzend is zijn blik, maar dat verandert snel.. schrik! Eloi's telefoon gaat.. zuchtend stapt hij het bed uit, opzoek naar dat ding. 'Met Eloi' zijn stem klinkt slaperig, zo staan zijn ogen ook nog.. lief denk ik, terwijl ik naar hem staar. Zijn blik veranderde 'wat is er?' Stil gaat hij naast me zitten, zijn telefoon nog in zijn hand. 'We moeten naar het ziekenhuis komen, de resultaten van Niles testen zijn bekend'

Gespannen zitten we op een rij.. Niles zijn uitslagen, zou het écht goed met hem komen? De hoop, het blijft moeilijk.. dat Niles wakker is betekent niks, zijn hoofd.. alles kan vanbinnen kapot zijn! Slapen doet hij veel, maar praten lukt.. toch is hij ontzettend zwak, is het nou goed of niet? Dat dit moment belangrijk is.. ja, dat is te merken. Tergend langzaam start de arts zijn computer op.. tot, een afbeelding! 'Dit zijn Niles hersenen' Ik slik, geen verstand heb ik van zulk soort foto's, maar de spanning is om te snijden. 'Ziet het er normaal uit?' De arts kijkt op, een voor een kijkt hij ons aan. Op het getik van de klok na is het doodstil. Het getril van Eloi wordt erger, de arts slikt en opent zijn mond. 'Er is niks raars te zien op de scan' de opluchting die daaruit volgde was niet te omschrijven. Eloi die me omhelsde kon het niet drooghouden, tranen van blijdschap. Terwijl zijn hoofd op mijn schouder rust, vraagt Casper om bevestiging 'Niks raars, dat betekent dus dat het goed gaat komen met hem' de arts glimlacht en knikt. 'Met jullie vriend komt het goed' ja toen kwamen bij Casper de tranen ook, zelfs bij Jan zag ik ze. Dit moment was geweldig! Eloi die zijn tranen afveegde keek de arts aan 'm-mogen we bij h-em?' Een knik van de arts was genoeg.. ze vlogen nog net niet de kamer uit, lachend bedankte in de arts.. ja in mijn gebrekkige Duits!

Zwijgend staar ik voor me uit, de sfeer in de auto is vrolijk.. maar praten? Nee.. vermoeidheid is te zien, het uit zich nu eindelijk! 'Mmm' zacht klinkt er gemompel, tevreden kijk ik toe.. Casper ligt tegen Eloi aan en beide slapen ze rustig. De afgelopen periode was niet makkelijk, maar we zijn sterk gebleven! 'Je kan je ogen niet van hem af houden hé?' Ik bloos.. mijn wangen zijn rood, betrapt kijk ik op. Lachend zijn de ogen van Bo op mij gericht 'ik snap je, hij is zo schattig als hij slaapt!' Heet heb ik het, mijn hoofd moet vast net zo rood zijn als een tomaat.. 'Hij is ook zo lekker stil!' Een glimlach ontsnapt, voorzichtig kijk ik naar Jan.. gefocust is zijn blik op de weg. Ik pak Eloi's petje en ga met mijn hand door zijn haar, trots.. hij is zo sterk!

Hoofdstuk 14 alweer! Vandaag de dag dat ik 16 ben geworden en control 3🙈👏🏻 vanwege deze gebeurtenissen een iets langer hoofdstuk, hoop dat jullie het leuk vinden🙃 Eloi en Hannah samen, zie jullie volgende week weer✨ -Romée