76. Açlık Oyunları

•5•

Antrenmanlarda Drexel'ın gerçekten iyi bir savaşçı olduğunu anladım. Bubi tuzağı kurmakta ve özellikle kılıç kullanmakta iyiydi. Aaron ise bıçak kullanmakta çok iyiydim. Ben okçuluk için çalışırken oradaki gözetmen olan Katniss yanıma geldi ve: "Birçok açıdan bana benziyorsun, belki seni yanlış tanımışımdır." dedi. Bunu şimdi farkettiğine hem sevinmiştim hem de sinirlenmiştim. Bazen sinirlendiğimde kendimi kaybediyordum, o yüzden "Umarım artık benim Başkan Snow olmadığımı anlamışsındır." dedim fazla soğuk bir biçimde ve ne yapabildiğimi göstermek amacıyla yayımı ve oklarımı alarak maket adamı kalbinin tam ortasından vurdum. Yayı aldım ama oku mankenin üstünde bırakıp gittim. Katniss'ın beni şüpheli bir etkilenme içinde izlediğinin farkındaydım. "Tamam sonra görüşürüz o zaman Snow olmayan kız." diyerek yanımdan ayrıldı. Etrafıma bakındım ve Peeta'nın dün bizle paylaştığı önerisini hatırladım "Hayatta kalma tekniklerine odaklanın." Başta onu dinleyip dinlememekte kararsız kalsam da şuan kararımı vermiştim. Ateş yakma bölümüne gittim. Orada benden başka sadece 1 kişi vardı. Kızın yanına oturup onu izlemeye başladım. Kız kolayca ateş yaktı sonra bana baktı. "Merhaba?" dedi. Ben de karşılık verdim: "Merhaba ben Rebecca, bana da ateş yakmayı öğretebilir misin?" Kız gözlerini kısıp beni bir süre süzdükten sonra "Ben de Perla, tanıştığımıza memnun oldum." dedi ve ardından anlatmaya başladı: "Sopayı 2 elinle tut ve odunun üzerinde ovuştururken ellerini aşağı doğru hareket ettir, kıvılcım çıktığını görene kadar devam et sonra yavaşça oduna üfle." dediklerini takip etmeye çalışarak uygulamaya çalıştım ama düşündüğümden zordu. Perla "Bol şans, arenada görüşürüz diyerek yanımdan ayrıldı." Yaklaşık 20 dakika orada uğraştım ve en sonunda başardığımda ateşe bakıp gülümsedim. Diğerlerine bakındığımda Drexel ve Aaron'un yanıma geldiklerini gördüm. Drexel: "Vay ateş yakmayı mı öğrendin?" diyince omuz silkip "Sadece Peeta'nın tavsiyelerine uymaya çalışıyorum." dedim. Aaron: "Başkalarıyla tanıştın mı?" diye sorunca "Sadece Perla diye bir kız bana ateş yakmayı o gösterdi. Onun dışında hayır, peki ya siz?" dedim. Drexel: "Bryce, Irene ve Drew" müttefikler ve gayet ölümcül duruyorlar." diyerek eliyle onları işaret etti. Kızlardan biri bıçak atıyor diğeri ise eline aldığı bir baltayı mankenlere savuruyordu. Bryce ise kendinden beklenmedik şekilde kamuflaj vagonundaydı. Etrafıma bakınmaya devam ettiğimde bir çocuğun Perla'ya bilerek yakın davranarak gıcık ettiğini gördüm. Perla anında bıçağını çıkarıp çocuğun kafasının üstünden hedef tahtasına attı ve tam ortadan vurdu. Çocugun şaşkın yüzünü görünce gülmeden edemedim. Etrafta gerçekten savaşçılar vardı ama bir o kadar da savaş aletlerini kullanmayı deneyip beceremeyen insanlar görüyordum. "Hiç şansları olmayacak." diye düşünmemle yüzüm asıldı. Drexel: "E hadi o zaman bize de ateş yakmayı öğret." dedi böylece orada bir 20dk da onlara harcadım.

Ertesi gün de hemen hemen aynı geçti. Ben zamanımın çoğunu hayatta kalma becerileriyle geçiriyordum. Drex ve Aaron ise silahlarla. Ama arada onlar da yanıma gelip benle konuşuyor, onlara da öğretmemi istiyorlardı. Bir kaç kişiyle daha tanıştım: Daphne adında küçük bir kız, Layla adında ,tahminlerim doğruysa, yaklaşık 180 boylarında bir kız ve Enzo ve Yuri adında 2 erkek. Açık konuşmak gerekirse de hiç birine de güvenemedim.

O günün akşamı Aaron yanıma gelip sıkıntılı bir şekilde sordu: "Becca, neden Drex'le sevgili olduğunu bana söylemedin? Arena öncesi onunla sevgili olman iyi bir şey değil." dedi. Gözleri kırmızıydı. Anlamamıştım. Drex'le sevgili mi? Öyle bir şey yoktu. Benim kalbim her zaman Aaron'a aitti. Buna ağladıysa kesinlikle Aaron beni seviyor olmalıydı. Yine de ona henüz söylememeliydim. Ama önemli olan bu değildi. Drex'le konuşmam lazımdı. Sevgili olmak-? Aaron'a: "Aaron, Drex bunu nereden çıkardı bilmiyorum ama öyle bir şey yok. Hemen şimdi gidip onunla konuşacağım. Kendini üzme. Benim sevgilim yok." dedim ve gülümsedim. O da bana sıkıntıyla gülümsedi. Dediğim şeyde bir sıkıntı mı vardı? Sanki garip bir gerginlik vardı ama fazla üstelemedim. Büyük ihtimalle benden hoşlandığını fazla belli ettiğini düşünüyordu. Öyleydi de! Aaron'a içtenlike sarıldım. O da karşılık verdi. Mutluydum, ama Drex'in neden böyle bir şey söylediğini anlamak için koşa koşa yanına gittim. Galiba ikisi de bana abayı yakmıştı...
Drex beni görünce şaşkın bir şekilde konuştu: "Becca! Bu ziyareti neye borçluyum?" dedi. "Drex... Benden hoşlanıyor musun?" diye sordum. Sanki fazla kendime güvenim vardı. Drexel: "Nasıl yani? Çok-çok hoş bir kızsın, evet galiba." dedi gerginlikle. "Drexel... Benden hoşlansan direk bana söylemen gerekiyor. İnsanlara 'çıktığımızı' söyleyemezsin!" dedim. Drexel yutkundu. "Çok özür dilerim Becca. Senden çok ama çok hoşlanıyorum. Sadece kendimi olayın akışına bırakmıştım. Beni affeder misin?" dedi. Gerçekten çok üzgün görünüyordu. "Tabii ki seni affederim. Kendini üzme." dedim ve arkadaşça kollarımı açtım. Bir süre sarıldık. Sarılmamız bittiğinde bana baktı ve üzerime eğildi. Ne yapacağını biliyordum. Beni öpecekti. Böyle bir şey olmaması için azıcık geriye çekildim ve "Ben odama dönüyorum, hazırlanmam lazım" dedim ve kaçtım. Eğer beni öpseydi kim bilir Aaron'a gider, "Rebecca'yla öpüştüm." falan derdi.

Antrenmanlar bitince puanlamalar başladı. Herkes tek tek içeri girip oyun kuruculara yeteneklerini gösteriyordu. En sona ben kalmıştım. Hâlâ içeri girip ne yapacağımı bilmiyordum ama sonra Snow gibi olmadığımı göstermek için aklıma bir fikir geldi. İçeri girip oyun kuruculara sesimi duyurabilmek için yüksek sesle "Rebecca Snow" dedim. Ardından işe koyuldum. Kamuflaj vagonundan bulduğum boyalarla maket mankenin üstüne snow yazdım ve yayla okları alıp maketin tam kalbine nişan aldım. Ok tam da kalbine saplanınca gülümseyip "Tam isabet." diye düşündüm. Beni izleyenlerden hayret sesleri yükseldi. Katniss'e baktım. Gülümsüyordu. Göz göze gelince bana göz kırptı. Ben de gururla gülümsedim. Katniss zannettiğim kadar soğuk davranmıyordu bana.
Aaron da burada bıçaklarla ilgili bir şey yapmış, ne yaptığını tam olarak bilmiyorum ama bana söylediğinde göre beğenilmiş.

Peeta, Steve, Aaron ve ben puanlamaları açıklayacak olan Haymitch'in ekranda çıkmasını bekliyorduk. Herkes kendi Akıl Hocası'nın yanındaydı.

Puanlar açıklandığında bir kaç tanıdık isim işittim;
Perla 10/12
Daphne 6/12
Layla 8/12
Irene 11/12
Drew 11/12
Enzo 4/12
Yuri 3/12
Erica 8/12
Ardından sıra bizim isimlerimize geldi:
Rebecca 9/12
Aaron 10/12
Drexel 11/12
Penelope de 5/12 almıştı.

Puanlarımızı duyunca Peeta gülümsedi ve "Tebrikler gayet iyi." dedi. İkimizde teşekkür ettik ve ekrandan anons edilen son ismin de tanıdık gelmesiyle başımı çevirdim.

Bryce 12/12

"Bu çocuk gerçekten başımıza bela olacak" diye düşünüp yeniden heyecanlı heyecanlı konuşan Steve'e ve ona laf anlatmaya çalışan Peeta'ya baktım. O hallerini görünce gülmemek için kendimi zor tuttum. Puanlamaları yeniden düşünecek olursam Drexel ne yaptıysa bayağı beğenilmişti. İyi bir müttefik olacaktı. Ama yollarımız ayrıldığında zor bir düşman...
Oyunlar'a az kalmıştı. Çok az...
Umarım beğenmişsinizdir! Oyunlar başlıyor!
~sky ve star